Ljubov postoi, no samo koga dvajcata ste na isto nivo i znaete sto sakate i posakuvate, a ti od gorcina ne mozis da osetis izgleda ... koga ke si ja najdis vistinskata za sebe ke vidis, ama pred toa treba da naucis kako i kade da ja baras .Лубов не постои!
Od poslednata vrska ... hmm... nauciv deka problemot ve vo mene ... biram nezreli nedorasnati licnosti, a posle koga raskinuvam mi idi da se aknam od zemja malku ama .... Nie zenskite ne sme kurvi koi sto znaat sto sakaat tuku maskitye se slabaci da pokazat neznosti i vnimanie pred drugi ... Ama ne se site maski isti A ni pak nie zenskite )
--- надополнето: Aug 23, 2011 4:40 PM ---
Ljubov postoi, no samo koga dvajcata ste na isto nivo i znaete sto sakate i posakuvate, a ti od gorcina ne mozis da osetis izgleda ... koga ke si ja najdis vistinskata za sebe ke vidis, ama pred toa treba da naucis kako i kade da ja baras .
Friends will be friends,Дека секогаш можеш да бидеш заљубена во некој, да бидеш среќна и се тоа да пропадне од милион и една причина, но твоите пријатели, оние кои што те сакале додека си била тинјџерка, дете или само депресивна и фрустрирана, кои што те држеле за рака без разлика на се, е истите тие луѓе повторно ќе бидат тука кога истиот тој дечко ќе те остави или повреди.Така што, научив дека пријателите и фамилијата се најбитната работа на светот.
Ооо да знам.Но исто така знам дека ако твојот живот се базира само на твојот сопруг/дечко, тогаш подобро е да не се базира на ништо ... на луѓето им требаат други луѓе за да ги исполнат, а пријателите и фамилијата се дел од концептот.Friends will be friends,
When you're in need of love they give you care and attention,
Friends will be friends,
When you're through with life and all hope is lost,
Hold out your hand 'cos friends will be friends right till the end...
Пријателите ќе бидат пријатели до крај, но тие не се оние со кои делиме кревет и со кои еден ден ќе оформиме семејство...Ниту родителите, ниту братот/сестрата не се тоа...
Можеби до определена возраст, или додека не сме во сериозна врска со некого-пријателите и фамилијата ни се најважни...Но долгорочно гледано...знаеш
Добро, зарем спомнав некаде дека треба да се оддалечиме од пријателите или фамилијата во име на љубовта спрема некого?Ооо да знам.Но исто така знам дека ако твојот живот се базира само на твојот сопруг/дечко, тогаш подобро е да не се базира на ништо ... на луѓето им требаат други луѓе за да ги исполнат, а пријателите и фамилијата се дел од концептот.
Да останеш на еден човек, жалосно е.
Исто како што јас со мојот првобитен пост се обидов да го потенцирам мојот став коj очигледно не бил јасен, со губењето на сите тие луѓе во замена за една личност.Добро, зарем спомнав некаде дека треба да се оддалечиме од пријателите или фамилијата во име на љубовта спрема некого?
Тие се исто така важни, но јас не би ги степенувала како најважни, како што ти претходно тоа го направи.Тоа беше мојата поента.Не сметав дека треба да ја подвлечам, но кога веќе не успеа да ја сфатиш...
Очигледно имаме различно сфаќање за тоа што е најважно.Според мене, тоа што другите нема да ме остават (или со поинакви зборови тоа што со сигурност нема целосно да останам сама во животот) не ги прави најважни во мојот живот.Секако дека се битни за мојата целосна среќа, но најголемо учество во неа би имал партнерот.Ако го немам него-го немам и најбитното.сметам дека семејството и пријателите се најбитни.Мажот може секогаш да ме остави, да се разведеме и уште мал милион компликации и проблеми, овие другиве не можат. (секако ако зборуваме за вистинска фамилија)
Искрено сум изморена од тоа да се објаснувам, очигледно сакаш да држиш две екстреми и тоа е во ред.Суштината на мојот првобитен пост беше револт од тоа да го избереш партнерот пред сите останати и за сметка на истите кои што јас на моите 21 година ги сметам за најбитни во мојот живот.Очигледно имаме различно сфаќање за тоа што е најважно.Според мене, тоа што другите нема да ме остават (или со поинакви зборови тоа што со сигурност нема целосно да останам сама во животот) не ги прави најважни во мојот живот.Секако дека се битни за мојата целосна среќа, но најголемо учество во неа би имал партнерот.Ако го немам него-го немам и најбитното.
Минатата година живеев под кирија кај една вдовица во пензија.Таа имаше и пријатели, и деца и внуци кои ги гледаше некогаш поретко, некогаш почесто-во зависност од обврските што секој од нив ги имаше, но животниот сопатник не беше покрај неа.Наместо него, во најголем дел од денот друштво и правеше телевизорот, весниците или некоја книга.Кога за првпат некој ќе дојдеше кај неа, таа ги вадеше старите избледани слики од својот сопруг и им го покажуваше и зборуваше за него со искра љубов блескајќи во очите.А покрај местото каде што тој починал, а е блиску во околината што живее, таа со години не поминува.
Да ја прашаш нејзе дали таа го има најбитното во животот, што мислиш, што би ти одговорила?