Многу мразам кога треба да одделам некоја работа во животов како поважна, и многу мразам кога некои работи кои секој треба индивидуално да ја определи нивната важност и на свој начин да ги организира, да бидат определени црни на бело...
Ама за да не се претвори постов во „Што мразам?“, ами ај да си кажам :pos2:
Мислам дека, т.е. не мислам, туку знам дека се што е претерано не е добро...Оттука, и учење и дружење е еднакво важно...Дружењето е по слатко ако обврските со учењето ти се завршени (под учење подразбирам било каква обврска, што на човекот му прави задоволство а која е општестевно корисна, нели) а богами и учењето е послатко, ако знам дека има пријател кој ќе навива за мене кога ќе полагам, итн...
Златна средина, уште Аристотел го рекол тоа :jaj: