Хит на денот

Статус
Затворена за нови мислења.

King B

Bears. Beets. Battlestar Galactica.
Член од
24 јануари 2011
Мислења
1.801
Поени од реакции
4.076
All my friends ask me why I stay strong
Tell 'em when you find true love it lives on
Ahhh, that's why I stay here

And there's no remedy for memory your face is
Like a melody, it won't leave my head
Your soul is haunting me and telling me
That everything is fine
But I wish I was dead
 

Sussaro

Southern comfort, southern sun
Член од
27 декември 2005
Мислења
6.122
Поени од реакции
25.555
Најстаро сеќавање во животот ми е како таму некаде во 80-тите и се качувам на бина на Неда Украден и како ме зима во раце ваљда за време на изведба на Зора је сванула. За ова со Зора је сванула не се сеќавам ама за перфекција на моментот би било добро да е така. Ја прашав мајка ми, не беше сигурна, видеозапис нема, така да што се тиче мени Зора је сванула идела тогаш. Дваесет и шест-седум години подоцна, јас остарев, Зора је сванула остана евергин, а Неда Украден и надаље си гази и шутира задници. И не знам што ми се уврте пред некој ден-Да се наџемо на пола пута си ја потпевнав и го заразив цело друштво па ме пцуеја дека сега од глава нема да им излезе. Заразата уште ми трае па морав да ја споделам во хит на денот


Бонус трака Зора је сванула


Па само видете ја Неда во средина на 80-тите, како краљица, текстот, музиката и гласот само се доживуваат и конзумираат, не се раскажуваат. За спотот само ќе кажам дека наликува како внатрешноста на замокот во филмот Бескрајна Приказна од истоимената книга на Михаел Енде кога Бастијан влегува кај принцезата на крај.

 
Член од
17 декември 2008
Мислења
4.232
Поени од реакции
3.868
Значи чуството кога ќе избегнуваш некоја песна и моментот кога ќе ја слушнеш и ќе сфатиш дека текстот од песната целосно ти се поклупува со тоа што размислуваш! Priceless... :)
 
Член од
24 ноември 2009
Мислења
370
Поени од реакции
710
Малата Меган се плашеше од Дејвид. Многу морбиден момак. И од Роберт Смит исто, но за тоа некој друг ден.
Денес ме прашаа како се гледам по 10 години, и додека за прв пат го кажував гласно она совршено сценарио што секој ден си го креирав во глава, песнава идеше во позадина во тој кафич каде секогаш има убава музика. И најубаво нес. И на него му залетна голтка од кафето и почна да кашла, и додека кутриот се бореше за воздух, јас наместо да го потчукнам по грб или да му дадам вода, го погледнав во очи и му реков: „Пукни!“ Дебил, едно кафе не знае да испие. А планирам секое утринско кафе да го пијам со него до крајот на овој живот. И во сите наредни.

 
Статус
Затворена за нови мислења.

Kajgana Shop

На врв Bottom