Диаз денес не беше проблемот толку како Тео и Жиру. 1-0 у 20та минута, ги отвараме ко паштети.
Многу пати нашите играчи офанзивно солираат и не умеат да ја користат (и онака слабата) 10ка.
3 пати беше слободен денес за 100% шанса. Нашиве (Леао и Тео) дриблаа форсираа шутираа.
Жиру на тоа искуство не смее 1в1 ситуација кога се брка титула да промашува. Многу вакви ситуации имаше во последно време, рака на срце.
Воопшто не оспорувам дека Диаз ништо не покажува, ама мислам дека има во него играч, исто како Чалханоглу, потребна е среќа и качување на самодоверба и психолошки да се работи. Психички е слаб Диаз и самиот си ствара повеќе притисок. Не игра опуштено, под грч цело време. Самоиницирачки некако. Многу сакам да даде гол колку и да е дрво. Заслужи да даде гол, пошто се бори и дава се од себе. Му посакувам да има импакт следниве утакмици, и верувам дека ќе има.
Разликата е што сите овие гризат, и се замараат, се враќаат, чистат, интервенции. Пффт имиња од играчи порано каснеле по 3 секунди, овие нашиве одма реагираат…
Влага Ребич, ништо спектакуларно посилен и појак од да речеме Бака, Пјонтек и редица други “просеци” кои се изнаредија. Ама братов ко што спомна некој погоре - како Гатузо. Едино кога пропушти шанса се буди тоа балканското “себесожалување”.
Секоја чест на дечките, стварно играме и уште ќе играме топ сезона со оглед на можностите. Посветено, пожртвувано и борбено. Тоа ме радува, поставивме и имаме дух.
