Ни една филозофија во овој ллуб нема да профункционира. После 4-5 сменети менаџери требаше сите тоа веќе да го разбереме. Се дур моќта е кај играчите, ова ќе се дешава. Еве ќе го сменат Тен Хаг, ќе почнат сите магично да трчаат, да се залагаат, ќе врзат некоја низа победи. У моментот кога тренерот ќе реши да воведе ред и дисциплина, да наметне свое нешто, ќе го снајде истото што и сите пред него. Никој не може да ме убеди дека ова куроболие, ова незалагање нема само една цел, а тоа е да го избркаат тррнерот. Како може откако испадна у медиуми дека играчите не веруваат у тренерот, дека ја изгубил соблекувалната и после нормално очекуваната реакција од јавноста и фановите насочена против играчите, да искочат и да изиграат ко што треба против Челзи, за следната утакмица да си се вратат на старо. Излезе жутоклунецон Мек Томинеј после Челзи да каже дека така изиграле зошто таа недела имале полесни тренинзи. После таква изјава не требаше терен да помириса, а не стартер да биде.
Тен Хаг исто скроз е изгубен веќе. Делува ко да е помирен дека не сакаат да играат играчите, дека му спремаат отказ, па не се ни замара. Му се изнаигра Мек Томинеј секоја утакмица, а буквално е играч помалку на терен. Толку е предвидлив веќе со измените. Стај го Рашфорд у 65-та, стај го Пелистри, иако ни самиов играч нема поима што бара у Јунајтед, поима нема, напрај уште две измени у 85-та минута кога ништо не може да се промени веќе. Гледаш дека средината не ти постои, го имаш Ериксен на клупа, ти не го ставаш до 85-та минута. Не знам што гледаат и работат на тренинзи, крилава не можат една асална топка да дадат на напаѓачот.
Играчите одамна се откажани од сезонава. Да можат уште утре би отишле на одмор, да уживаат некаде. Искачаат на терен колку да се каже.
