ах нема послатко од гостинско млатење на елкасико.
млатење можеби не е правиот збор, ако се мисли играчки, ама резултатски да.
многу работи можат да се напоменат. на кратко:
меси. просечна игра, имајќи во предвид на какво ниво сме навикнати да го гледаме.
јас сакам баселона да победуава, а меси да учествува во тие победи. тоа и се случи
фабрегас. се гледа тој + од англиската школа. ако он не даде гол со глава (квалитетен гол, не да те погоди топката по тимбата) иако имаше потешкотии да се пронајде во играта прав џокер.
иниеста. просечно накај слабо прво, маестрално второ полувреме. некои работи во фудбалот само иниеста и зидан можат да ги направат. каква само елеганција во движење.
малку чудно но тука ќе го вметнам и бенезма. освен касиљас како досега единсвен кој го има моето почитување, бенезма е вториот. класа играч, физички супериорен, џентлмен. никогаш не глуми, едноставно како да не припаѓа во таа група на индијанци и шминкери. респект за бензма
на крај, генијалноста на дело - пеп.
не е само дека играчите со кои располага се мултиталентирани и способни за повеќе позиции на теренот, туку треба тоа и да знаеш да го спроведеш на терен и секако да донесе резултат.
иниеста лево десно средина, санчес, десно лево средина, меси напред назад, фабрегас ол-раунд, пујол центар десно, алвес (клучот, по кој знае кој пат) десен бек, десно крило, бускетс дмф централен. менување на тактика не со измени, него во зависност од темпото, резултатот и настаните на теренотё почнувајќи од 10та минута.. она што пеп го спроведе денес 90 минути може да биде предмет на аназила која долго би траела. кога ќе се земе во предвид дека сето тоа е веќе замислено во неговата глава и обработено на тренинг, се доаѓа до лесен заклучок зошто барселона доминира!