Улогата на Русија во македонската историја

Член од
22 јануари 2005
Мислења
1.644
Поени од реакции
1.677
Извадоци од книгата на српскиот историчар со руско потекло Алексеј Јелачиќ (1892-1941) за руската дипломатија на Балканот.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Русија и Балкан
преглед политичких и културних веза Русије и балканских земаља 866-1940
др. А.Јелачића, Београд 1940​

VII. Од Париског мира до Берлинског конгреса.
...званична руска политика после извесног колебања заузела је став за који се залагао њен цариградски претставник, и својски је потпомогла Бугаре у њиховој акцији за стварањем екзархије. Посредовањем Русије Висока Порта је одобрила екзархију, док је цариградска васеленска патријаршија после преговора и сукоба бацила на бугарску цркву своје проклетство...

...Са Аустро-Угарском су закључени строго поверљиви споразуми у Рајхштату и Пешти. Разликујући се у извесним чак и важнијим, детаљима, ти су споразуми углавноме делили интересне сфере Русије и Аустро Угарске на Балкану на тај начин што је источна половина спадала у руску интересну сферу, а западна у аустроугарску...

...Пошто су сви покушаји европских сила да се договоре са Турском односно »рефорама« пропали (Турска се позивала на свој нови »устав« као и на то да ће сама спровести потребне реформе) цар Александар, сматрајући да је Русија довољно припремна за рат и у војничком и у дипломатском погледу, објави Турској рат из Кишињева у Бесарабији где се налазио његов главни стан (12 априла 1877)...

...Међутим руска војска је освојила целу Румелију, продрла је у Тракију и руски одреди су стигли пред сама врата Цариграда. Турска замоли мир и одмах отпочну преговори. Као шеф руске делегације појави се познати генерал Игњатијев. Знаменити сан-стефански мир је стварно означавао ликвидацију Европске Турске. По његовим одредбама Турска је уступила Русији Добруџу и велику област иза Кавказа; створена је номинално зависна од Турске кнежевина Бугарска која је требала да буде највећа сила на Балкану, јер су у њу требали да уђу Бугарска у ужем смислу, т. зв. Источна Румелија, делови Тракије, делови Старе Србије, горњи ток Јужне Мораве, делови Албаније и цела Македонија. Босна и Херцеговина добијале су широку аутономију (уместо аустриске окупације односно анексије); Румунија, Србија и Црна Гора признате су као самосталне државе с тиме да су Србија и Црна Гора биле територијално повећане (Србија у околини Ниша, у Топлици и према Косову) и најзад и Грчка је требала да буде проширена.

...13 јуна 1878 у Берлину је отворен конгрес великих сила и Турске на којем је претседавао кнез Бисмарк, а Русију су заступали канцелар кнез Горчаков, шеф руске спољне политике од Париског мира на овамо, и гроф Шувалов. Мале балканске државе нису имале приступа на седнице конгреса...

...Од велике Бугарске није остало ни трага као ни од аутономије Херцег - Босне. Балканске васалне кнежевине су добиле своју самосталност. Русија је предала Добруџу Румунији у замену за Јужну Бесарабију. Србија је добила веће проширење, али више у јужном него у југозападном правцу. Ужа Бугарска је проглашена вазалном кнежевином коју је Русија требала да припреми за уставни живот и организује. Источна Румелија је задржала карактер турске покрајине, али с тиме да њен генерални гувернер буде хришћанин, именонан од стране Порте у споразуму са великим силама. Грчка је била упућена на договор са Турском, а за Македонију су предвиђене неодређене »реформе.«
IX. Од младотурске револуције до почетка светског рата (1908-14)
...Према објављеним поверљивим депешама које су измењене између Петрограда и руских дипломата у балканским престоницама, може се у стопу пратити напоран и ванредно детаљан рад руске дипломатије око склапања балканског савеза (нарочито између Србије и Бугарске)...

... Међутим већ бугарско-српском савезу закљученом коначно 29 фебруара 1912 год., приложена је била прецизна војна конвенција на случај рата са Турском и мање прецизни тајни додатак о подели покрајина које ће се евентуално отцепити од Турске; руски цар је био именован у томе уговору као врховни арбитар, Русија је сматрана као гарант целог уговора који се није смео предати јавности или саопштити некој трећој сили без сагласности Русије и у саму акцију се имало ступити тек по одобрењу Русије. Пошто су руски дипломати и војни стручњаци били у току свих преговора, руски посланик у Софији Некљудов одмах по његовом закључењу, добивши га на дан годишњег парастаса по убијеном 1 марта 1881 год. Цару - Ослободиоцу, пошао је за Петроград да лично достави сва акта своме министарству. Да би цар Фердинанд пристао на уговор и савез за који се залагала русофилска влада Гешов-Данев, њему је Русија дала зајам од три милиона златних франака са 4 од сто интереса и са један од сто отплате.

...Сјајне и брзе победе извојеване од стране савезничких војски, појава Грка у Солуну, заузеће целе Старе Србије и великог дела Македоније од стране Срба појава Бугара пред вратима Цариграда, све је то дошло прилично изненада за Европу. Веома брзо је била заборављена декларација о статус кво. Прва је Русија препоручивала да се територијалне промене постигнуте силом савезничког оружја и формално признају од стране Турске и одобре од стране сила. Јавно мнење у Русији било је веома склоно савезницима...

...У свима овим мучним трансакцијама, везаним за мирне преговоре, руска дипломатија је енергично помагала савезнике, пре свега Србију и Црну Гору. Најзад, је био закључен лондонски мир. Победа савезника, која је тим миром санкционисана, била је у исто време победа Русије. Њен положај црноморске државе био је знатно ојачан, а дугогодишњи напори око ослобођења балканских народа крунисани успехом...

...Али тек што је био завршен т. зв. први балкански рат, ево већ због поделе добијеног турског наслеђа између савезника је настала затегнутост која се све више, уз учешће и потстрекивање од стране Аустро-Угарске, повећавала. Према савезном уговору између Србије и Бугарске у случају несугласица требало је да руски цар буде врховни арбитар,

 
Последно уредено:
Член од
22 јануари 2005
Мислења
1.644
Поени од реакции
1.677
Од спомените на Борис Сарафов
...Моето трето заминување во Русија беше во 1900 год. во месец април. Јас тогаш се наоѓав во Русе, и набрзина решив да заминам и јас во Петербург. Го посетив и Куропаткин (воен министер на Русија). Тој ме прими студено. Что ви делаете?“ Јас му кажав дека веруваме во неговите длабоки симпатии спрема нас. „За нас се пролеаја неколку капки од вашата крв, а ние Македонците останавме последните робје. Му ја опишав неподнесливата положба, и дека најпосле може да дојде до вивнување на востание и слично. Тој решително, остро, ми рече да не правиме глупости, оти Турција ќе не здроби, дека Русија е зафатена на Далечниот исток и слично. Тој беше остар, не ме покани ни да седнам, и ми зборуваше стоејќи. Јас не му реков дури и збогум - излегов и веднаш си заминав со експресот за Ница. Куропаткин по моето излегување го прашал по телефон Станчева, кај живеам. Јас се исплашив да не ме екстернираат, и побрзав да си отидам...
...Заминав за Виена. Таму грофот Јозеф, сопственик на “Information”, ме покани да отидам кај него за да му дадам податоци. Отидов да му раскажам. Направо му реков да ми каже дали може да ми посочи некаде некој извор на средства. Најпосле тој ми рече дека во Министерството за надворешни работи има некој влијателен функционер, што би сакал да поразговара со мене. Веднаш си помислив дека тој човек ќе сака да ми понуди пари. Реков дека сум согласен да се најдеме со него. Еден ден, во договорен претходно час, во куќата на грофот Јозеф дојде господин фон Милер (Von Muller) сегашниот цивилен агент во Македонија. Тој раководеше со информационото биро за балканските работи. Милер го искажа своето восхитување од мене лично и од чудесиите: „Вие, ми рече тој, го подигнавте на дневен ред прашањето: не остана весннк што не да пишува за тоа. Вис играте на голема карта и слично“... А јас направо - потребни се пари! Тој ми одговори дека таа работа не е лесна, ние сме конзервативна држава, императорот не би се согласил и слично и слично. ,,Ами, како им давате пари на Албанците?“ - „Да, за католичка пропаганда“, - ми одговори тој. Му реков дека им даваат и на беговите и слично, дека ние сме соседи на Албанците и добро ги знаеме тие работи. Фон Милер почна да вртка, дека што се однесува за средства за мое лично издржување и на моите другари, тој би можел лично да ни даде извесна сума пари, бидејќи ме знаел, дека ќе имам некаква ролја итн. Јас категорички одбив да примам пари за лично издржување, затоа ште не сакам морално да се обврзувам и слично. Би можел да примам средства за каузата, а не за себеси лично а и дека ќе му ги претставам и другите пријатели (мислев Ѓорче и Делчев). „Да ме варди господ“, - одговори Ф. Милер, - не би се осмелиле да даваме пари на една таква личност како што сте Вие, а не уште да им дадеме на други двајца-тројца такви“. Ми вети дека можам да живеам во Австрија, ќе сум се наоѓал под негова заштита, но под услов да не го носам своето име, па да не се помисли нешто, па и Русија да не се посомнева. Се разделивме со Ф. Милер, што ми ја искажа својата готовност да ми дава совети...
...Купуваме пушки кримки и за стрелачките дружини. Беше соборен Радославов, кој не ги извршуваше инструкциите од кнезот за вршење на репресалии против нас. Стрелачките дружини ги штрекнаа и дипломатијата и турската влада. Дојде до голем притисок. Се случи и аферата со Михаиљану. Во тоа време ме повика рускиот дипломатски агент Бахметјев. Тој сакаше да ме подзаплаши и да ме посоветува.
Отидовте многу далеку - ми рече тој. - Клучовите за македонското прашање се во Петербург. Какви се тие дрпања на пари со сила? Сета ваша работа е само студентска фантазија. Тоа создава во Европа лош впечаток. Па и во Русија, затоа што ако сторите нешто, нема да ви помогне, бидејќи Русија е зафатена на Далечниот исток."
Ме советуваше да си дадам оставка.
Јас му одговорив дека присилното собирање на пари е систем на кој не натера со своите неискрени постапки токму дипломатијата. Ако ние самите не се нафатиме со нашето ослободително дело, дипломатијата нема да ни помогне. Дека тој нема право да се меша во таа работа и сл.. Мојот одговор му се стори дрзок. „Кога ме наговарате да си дадам оставка, реков, треба да имате и кандидат што ќе ме замени“. Тој ми рече дека Ризов бил погоден човек за тоа. Јас му одговорив дека тој не може да успее. Тогаш Бахметјев ми рече:
Штом е така, и вашата организација тука, и онаа таму, ќе се сторат прав и пепел“. И така стана. По некое време дојде владата Каравелов - Данев и министерот ме уапси, а истовремено и во Солун ги уапсија членовнте на Комитетот.

Ние го предвидувавме тоа. Ѓорче беше уште во Трново; Делчева го немаше...
Од спомените на Павел Шатев
...Преостануваше да направиме план за атентатот. Додека уште бевме во Софија, пред да тргнеме, јас и Мечев го прашавме еден наш Македонец, што добро се разбираше од европската дипломатија, што мисли тој за нашиот план (воопшто речено). Тој се искажа со одобрување: таму, рече тој, е болното место на Европа - европските капитали. Го запрашавме на која држава е најдобро да и' се направи штета. Тој, откако ни опиша како се расположени европските држави, ни рече дека за нашите работи најмногу ни пречат Русија и Австрија, иако се најзаинтересирани, та кога би ги засегнале нивннте капитали, тие пак нема да сторат ништо, затоа што немаат намера да се менат работите во Македонија. За пример ни ги наведе случките со убиствата на руските конзули. Русија можеше да ги искористи тие поводи, кога би имала вистинска намера да се избршат реформи и слично...
Од спомените на Пандо Кљашев
...На 23 февруари, аскерот замина од Смрдеш во Д'мбени, кај што имаше еден таен предавник. Поради неговите информации Турците правеа чести претреси. Заморен од честото одење во Д'мбени за проверки и претреси, аскерот одлучи да се смести во ова село. Д'мбенци поучени од нас не им ги давале на војската подобрите куќи, но таа се обидела на сила да влезе во нив. Поради тоа на 24 февруари се случија нереди...
... Другиот ден околу 300 души од селото отишле во Битола да се жалат. Рускиот конзул ги искарал, велејќи им, дека нема милост за нив сe додека ги кријат четите. - „Нашиот цар ќе го остави турскиот цар да ве заколе", им рекол. На тоа учителот Кирјак Трповски му одговорил: „Ние никогаш нема да ги предадеме четите, зашто сите ние сме комити". Потоа отишле кај австрискиот конзул, кој ги пречекал пољубезно, ги посоветувал да не ги предаваат пушките зашто само со нив ќе можат да се ослободат и на крајот им дал два наполеона за пат.
 
Последно уредено:
Член од
22 јануари 2005
Мислења
1.644
Поени од реакции
1.677
Иако темава ја отвараме во форумот историја таа не треба да биде ограничена на историските настани туку севкупната улога на руската политика во однос на Македонија - директно и индиректно.
Путин за Александар Македонски
 

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
Путин за Александар Македонски
Веројатно ти треба превод:

1. “Во своето време за да ги реши економските проблеми, Александар Македонски тргна кон Персија и ја покори. “
2. “... сега Грција не може да завојува...“

Па ти извади заклучок дали насловот на целта на видеото кое несовесно го рекламираш е исправно.

Почна да забегуваш во неверојатни скрајности со промовирање на туѓи пропаганди, размисли што правиш или ќе почнам да те третирам исто како бугарските провокатори на форумов.

Русија и ги предаде историските архиви на Македонија кои ја потврдуваат нашата кауза, му доделија и титула почесен професор на нашиот претседател кој одржа и предавање на универзитетот Ломоносов за историските врски меѓу нас.
 
Член од
22 јануари 2005
Мислења
1.644
Поени од реакции
1.677
Веројатно ти треба превод:

1. “Во своето време за да ги реши економските проблеми, Александар Македонски тргна кон Персија и ја покори. “
2. “... сега Грција не може да завојува...“

Па ти извади заклучок дали насловот на целта на видеото кое несовесно го рекламираш е исправно.

Почна да забегуваш во неверојатни скрајности со промовирање на туѓи пропаганди, размисли што правиш или ќе почнам да те третирам исто како бугарските провокатори на форумов.

Русија и ги предаде историските архиви на Македонија кои ја потврдуваат нашата кауза, му доделија и титула почесен професор на нашиот претседател кој одржа и предавање на универзитетот Ломоносов за историските врски меѓу нас.
@Bratot ако мислиш дека целта ми е туѓи пропаганди да промовирам, слободно избриши го видеото.

Целта ми е реална преценка за Русија, да знаеме кој ни се "пријатели" и кои во иднина би можеле да ни бидат.
А, не, како некои македонски дејци од 19 век, кои подпаѓале под некој руски и пансловенски романтизам и пишувале писма, песни и молби до Русија за помош, за на крајот Русија да им возврати, не само со непомош, туку со активно работење во поделбата на нашата земја. Последици со кои живееме и денес.
Грција сеуште ја има Егејска Македонија, Бугарија - Пиринска, а Србија го загуби својот дел, но активно работи за да си го поврати во иднина.
Со идна помош на ...;)

А за преводот, не знам зошто се потребни бројки и три точки.

"Во своето време за да ги реши тие економски проблеми, Александар Македонски појде и ја освои Персија. Сега, Грција не може да освојува никого, но е лишена од способноста да ја девалвира својата валута, бидејќи нема сопствена валута."

Oвде и овде се забележува подобро.

Вакви ставови можеби се индикација дека руски фаворити на Балканот сеуште се Грција и Србија.

Во времето кога Русија била моќна на Балканот, Македонците немале држава, туку биле "последни робје", угнетувани и делени.

Во времето кога моќта на Русија ослабна, ние конечно имаме држава.
Некои од вас забораваат колкав достиг и чест е тоа. Прашајте ги Баскијците.
 
Последно уредено:

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
@Bratot ако мислиш дека целта ми е туѓи пропаганди да промовирам, слободно избриши го видеото.

Целта ми е реална преценка за Русија, да знаеме кој ни се "пријатели" и кои во иднина би можеле да ни бидат.
Отиде предалеку во намерата да опонираш дека Русија имала позитивна улога, притоа свесно пласирајќи грчко пропагандно видео и зголемувајќи му ја гледаноста, само за да издејствуваш површни заклучоци дека за Путин Александар бил Грк.
Сега што, очекуваш дека ова што го кажал Путин во контекст на историско - економската паралела во контекст Грција е некако условено со нашата симпатија за нивната политика и улога?
Путин лично може да има какво и да е мислење, доколку од Македонија не бара да се преименува за да биде рамноправен партнер и додека не промовира албански каузи на сметка на нашата држава.

А, не, како некои македонски дејци од 19 век, кои подпаѓале под некој руски и пансловенски романтизам и пишувале писма, песни и молби до Русија за помош, за на крајот Русија да им возврати, не само со непомош, туку со активно работење во поделбата на нашата земја. Последици со кои живееме и денес.
Грција сеуште ја има Егејска Македонија, Бугарија - Пиринска, а Србија го загуби својот дел, но активно работи за да си го поврати во иднина.
Со идна помош на ...;)
Има интуитивна причина зошто основоположниците на македонскиот јазик и борбата за самоопределување ја избрале Русија. Можеме да им замеруваме зошто така одлучиле, но за да кажеш дека само Русија била глува за македонската судбина и главно одговорна за поделбата на Македонија е тенденциозно и не одговара на целата слика.

А за преводот, не знам зошто се потребни бројки и три точки.
Требаше првин да направиш превод, а не да оставаш недвоумици да нагаѓаме што кажал Путин и да се ослонеме на грчкиот наслов на видеото, кое служи само за ефтина пропаганда, исто како и изјавата на Киро Глигоров за нашето словенско потекло.

Паралелата со која Путин се обидел да ја отслика економската позиција на Грција денес нема никакво значење од аспект на рускиот став за нашето име и постоењето на нашиот народ и историја.

Вакви ставови можеби се индикација дека руски фаворити на Балканот сеуште се Грција и Србија.
Па за тебе сигурно се, а за да некако се позиционираме како фаворити, сигурно треба да превземеме нешто во таа насока, наместо да пишуваме жалопојки и да чекаме дека Русија ќе не избере нас на избор за најсимпатична земја.

Во времето кога Русија била моќна на Балканот, Македонците немале држава, туку биле "последни робје", угнетувани и делени.
Стриктно гледано само од македонска перспектива тоа е така, меѓутоа наведи која била пореална иницијатива, ставање на Македонија и најмалу бројниот македонски народ во епицентарот на светските интереси на сметка на нашите соседни држави кои биле веќе етаблирани и далеку поорганизирани и кои реално можеле да и пружат отпор на Турција?
Сме задоцниле, што од наша вина што поради природата на нашата местоположба и малубројноста. Додека главните импулси за истерување на Турците биле давани од светските сили, новоформираните држави околу нас веќе имале зголемени аспирации и почнале да ги земаат работите во свои раце.
Сигурно ниту една од светските сили не планирала меѓусебни војни на трите сојузници за поделба на Македонија. Се разбира истите продолжиле од порано да емитираат изобличена слика за Македонија и припадноста на народот, а во тоа време немало ниту можност за слободно декларирање и гарантирани човекови права.

Македонците во Париз исто така реагирале на париската мировна конференција, исто така и македонските здруженија во САД и сл. организации за да привлечат вниманието кон нашите страдања, но тогаш Македонија не била ставена како стратешки битна земја за инволвирање на големите сили во нејзина полза.

Во времето кога моќта на Русија ослабна, ние конечно имаме држава.
Некои од вас забораваат колкав достиг и чест е тоа.
Повторно се служиш со скрајни инсинуации. Па ослабената Русија меѓу првите ја призна нашата држава под вистинското име, отвори катедри за изучување на нашиот јазик и историја, а некои други “пријатели“ чекаа 15 години за истото. Во меѓувреме ни наметнаа спогодби и под нивна иницијатива се започна со бришење на македонското име и големата академска пропаганда за нашето “сомнително“ потекло.

Ама некои од нас своеволно ги забораваат фактите и прикажуваат извитоперена слика, одработувајќи туѓи агенди.
 

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
МАКЕДОНСКО-РУСКИ ВРСКИ ВО МИНАТОТО (1)
Русија во 19 век: Македонија е самостојна етнографска и географска целина и затоа има право на самостојно постоење
„Македонија треба да им припаѓа на Македонците", пишуваа весниците „Рускиј вестник" и „Набљудатељ", „и на крајот на краиштата, треба да добие право на самостоен живот татковината на словенските првоучители, кои ѝ го дадоа на Русија скапоцениот подарок – словенското Евангелие и словенската богослужба."

Руските научни и општествено-политички кругови во овој период, сакале-нејќеле, се јавија во улога на своевиден арбитражен судија во врска со односното прашање. Во спорот меѓу заинтересираните учесници за решавање на македонскиот проблем... се вмешаа и други истражувачи, главно руски. Oд крајот на 19 век во Русија се појавија значителен број статии, брошури и книги посветени на македонското прашање. Авторите на повеќето публикации, разгледувајќи го овој проблем, се обидуваа да докажат дека Македонија ѝ припаѓа на оваа или на онаа земја, главно на Бугарија или на Србија. Но меѓу оваа река истражувања доста јасно се насетува и поинакво гледиште, според кое македонските Словени се самостоен народ – Македонци, и Македонија треба да им припаѓа на Македонците. Доказите се црпеа од историјата на земјата, црковната историја, етнографијата, културата и јазикот на македонските Словени. Токму од тие кругови на крај се појави и доби поддршка третата гледна точка, според која македонските Словени „не се ни Срби, ни Бугари, туку посебно самостојно словенско племе – Македонци“...

И кога се постави ова прашање, најнапредните кругови на руското општество беа еднодушни во своето мислење. „Македонија треба да им припаѓа на Македонците, - пишуваа весниците „Рускиј вестник“ и „Набљудатељ“ и „на крајот на краиштата, треба да добие право на самостоен живот татковината на словенските првоучители, кои ѝ го дадоа на Русија скапоцениот подарок – словенското Евангелие и словенската богослужба“.

Понатамошниот развој на македонското прашање и промените на ситуацијата на Балканот повторно најдоа соодветен одѕив на страниците на рускиот печат. Така „Гражданин“ по повод причините за војната од 1912 година (Првата балканска војна) пишуваше: „Изгледа дека кутриот македонски народ од победата на сојузничките војски треба да очекува нешто што може да се покаже полошо во неговата положба, тоа е поделба на Македонија и уништување на македонската нација“. Во иста смисла се искажа и „Вестник Европи“, осудувајќи ја поделбата на македонските земји „како исконските жители на овие земји да немаат никакви сопствени национални и човечки права“. Истиот весник го пишува и следново: „Кога Грците и Бугарите (и Србите) ја бараат за себе цела Македонија, тие еднакво забораваат дека земјава всушност на никој од нив не му припаѓа“. Зборувајќи за полемиката меѓу руските истражувачи и публицисти во врска со историското право на Македонија на овој или на оној народ, се наведува мислењето на професорот Кондаков дека „таа полемика... се карактеризира со крајна пристрасност... зашто самите периоди на српското и на бугарското владеење во Македонија беа краткотрајни и се менуваа наизменично со вековните барања и интереси“. Доста значајни се и моментите поврзани со историјата на државноста во Македонија. Ние нема да зборуваме за тој поим применувајќи го на Македонија во подоцнежните периоди (зашто како пример ја имаме само независната Самуилова држава), туку ќе се обидеме да погледнеме во постарите времиња, во т.н. период на елинизмот и во периодот кога на словенскиот југ се создаваа самостојни држави. Интересно е да се забележи дека и покрај целата неспоредлива величина и сила на својот национален гениј, Елините се покажаа слаби во политички однос. И тука се појавува Македонија како земја со политички стремежи и способности. Тесно беше поврзана со Македонија и Византиската Империја, која својата конечна организација му ја должи на еден од генијалните синови на Македонија, Јустинијан Велики. Според наше мислење, значајно е и тоа што во периодот на создавањето на самостојната бугарска и српска држава, кај нив се појавува некакво несвесно влечење кон Македонија. Тоа може да се тврди за речиси сите бугарски владетели... и за многу српски Немањиќи до крајот на 14 век... Ова влечење би можело да се објасни, на пример, со тоа дека во Македонија имало мошне силен државотворен супстрат, мошне цврсти државнички традиции, макар што тие, поради историските околности, беа осудени на брзо уништување. Тоа влечење беше историски обусловено, зашто факторот на повисока државничка организација, која макар што исчезнала, оставила богати традиции, привлекувал и во извесна мера придонесувал кон организација на послабите нивоа. Да се признае историската обусловеност на таквото влечење значи да се признае одредена сила (потенцијал) на објектот на привлекувањето (во случајов Македонија како државно-политичка единица) и се чини, во извесна мера да се признае историското право на Македонија и на македонскиот народ на самостојност на својата политичка и национална историја.

(На 1 и 2 октомври 1991 година во просториите на МАНУ-Скопје се одржа Првиот македонско-руски научен собир под наслов „Македонско-руските врски во 19 и почетокот на 20 век“. Во 1996 година Сојузот на друштвата на историчарите на Македонија го издаде зборникот „Македонско-руските врски во 19 и почетокот на 20 век“. Меѓу прилозите во овој Зборник е и рефератот на Лариса В. Шатилова: „Македонското прашање во рускиот научен и општествено-политички печат (1900-1915 г.)“, од кој издвоивме некои поинтересни делови)

Продолжува



http://www.mkd.mk/makedonija/politika/rusija-vo-19-vek-makedonija-e-samostojna-etnografska-i-geografska-celina-i-zatoa
 
Последно уредено:

Македонеро

Домаќин
Член од
15 декември 2008
Мислења
3.488
Поени од реакции
1.863
Брату, да бидеме реални Русија не ни била баш наклонета во минатото.Тука мислам на крајот од 19 век и почеток на 20 преку создавање на Сан Стефанска Бугарија на штета на Македонија.Исто така со давање амин за Букурешки договор. Треба да се спомне и финансирање на шпиони како Браќа Миладинови,Жинзифов кои ширеле бугарска пропаганда и финансирање на бугарски училишта кои се отварале со руски пари.
 

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
Брату, да бидеме реални Русија не ни била баш наклонета во минатото.Тука мислам на крајот од 19 век и почеток на 20 преку создавање на Сан Стефанска Бугарија на штета на Македонија.Исто така со давање амин за Букурешки договор. Треба да се спомне и финансирање на шпиони како Браќа Миладинови,Жинзифов кои ширеле бугарска пропаганда и финансирање на бугарски училишта кои се отварале со руски пари.
Држи се ти слободно до твојата перцепција за реалноста.
Не знам што ви пречи истакнувањето на позитивата од македонско - руските историски врски, нема ништо да изгубите ако дознаете нешто повеќе отколку сведување на суви заклучоци ако не е бело, тогаш е црно.

Форумот има конкретна намена, да се дискутира и образложува, ако нешто не ви се допаѓа пошто преферирате херметички запакувани содржини тогаш нема што да барате на отворени форуми.
Колку помалку знаеш, толку полесно го правиш својот избор.
 

Македонеро

Домаќин
Член од
15 декември 2008
Мислења
3.488
Поени од реакции
1.863
Држи се ти слободно до твојата перцепција за реалноста.
Не знам што ви пречи истакнувањето на позитивата од македонско - руските историски врски, нема ништо да изгубите ако дознаете нешто повеќе отколку сведување на суви заклучоци ако не е бело, тогаш е црно.

Форумот има конкретна намена, да се дискутира и образложува, ако нешто не ви се допаѓа пошто преферирате херметички запакувани содржини тогаш нема што да барате на отворени форуми.
Колку помалку знаеш, толку полесно го правиш својот избор.
Немам ништо против истакнување на позитвноста на таквите врски, али тоа што кажав претходно се факти и не знам зошто ти пречат.
 

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
Немам ништо против истакнување на позитвноста на таквите врски, али тоа што кажав претходно се факти и не знам зошто ти пречат.
Дали ја прочита статијата во линкот? Конкретно кој дел од неа ти го оспоруваш?

Можеби треба да направите петиција никој ништо повеќе да не објавува позитивно за Русија. Мене така ми делува секој неумесен отпор на темава.

Историјата не е завршено дело, туку опен-сорс вид на наука која може да се надоградува со секој нов аргумент, пронајдок, документ, артефакт.
Само тој што се плаши од неа, се обидува да го запре времето и блокира секаков напредок.
Ви се допаѓало или не, фактите се валидни се’ до моментот кога ќе бидат пронајдени нови.
 
Член од
22 јануари 2005
Мислења
1.644
Поени од реакции
1.677
Дволичниот Руски однос кон македонскиот народ

Кон македонскиот народ, Русија ќе има дволична политика:

- од една страна - ќе дава морална и советодавна помош во неговиот стремеж за слобода, не преземајќи ништо конкретно.

- од друга страна – потајно ќе ја држи ситуацијата во неизвесност, сметајќи како на парче со кое може да поткусури територијална аспирација на соседите кон Македонија (пред се Бугарија и Србија), а за сметка на одредена добивка за себе.​

Русија ќе “кука” за злата судбина на православните “Словени” од Македонија, но и ќе почне спорови чија е таа, какво е ”Словенството” на Македонските “Словени” – бугарско или српско(?!) ; па ќе си ја земе улогата на АРБИТЕР, при што никогаш дефинитивно не одредувајќи се на една страна, а избегнувајќи да ја каже вистината за неговата посебност, која и онака ја знаеше.
Но таа вистина не и одговара, со неа ако придобиеше некого тоа ќе беше само поробениот македонски народ, сите други не само што ќе ги изгубеше но ќе ги сврти против себе. Големите сили и Турција заради тоа директно мешење на Русија можеби и воено ќе одговореа, но и малите мршојадци од страна – Грција, Бугарија, Србија ќе ги свртеше против себе.

Со неодреденоста, Русија стануваше центар околу кој сите со се македонскиот народ, мораа да се вртат и чекаат и најмала нејзина добра воља. Таа си овозможи комотна улога на одлучувачки фактор кому мораат да коленичат и Србите и Бугарите и Грците но и Турците, ако сакаат да добијат (задржат) од парчето кое пред нос им се мафта. Во почетокот Русија е повеќе кон Бугарија и тоа го прави на посреден начин, поставен во Сан Стефано, а кој потоа од Софија добива се повеќе “научни аргументи” со кои се полни руската мисла.

Меѓу аргументите е и директната руска интервенција за права на бугарскиот егзархат и над Македонија. Егзархатот е најжестокото средство за побугарување на македонскиот народ, но и главна моторна сила на школското дело низ кое требаше да отпочне неговата генерациска етничка преобразба . И ова не е ново, го има секаде - кај Исламот, токму исламизираните нови Турци, биле предходно Македонци, Срби, Бугари, Грци или др., но станале “Турци”, токму со верска индоктринација. Но тоа е поекстремна форма меѓу две спротивни вери, а кај истоверци уште побезбројни се начините на претопување.Токму затоа Србите, Бугарите и Грците тргнаа жестоко на македонскиот народ, и самите гледајќи ја вистината за неговата посебност. Но Русија и нејзината добра воља, им требаше, исто онака како што и тие нејзе и требаа. Всушност ,си имаа сите свои математики а за сметка на – Македонија, толку убава и стратешки поставена што никогаш не престанале да се смират и “ грижат “ за неа, дури и денес.

Од Мод: Остави извор во иднина
http://www.macedonium.org/Macedonium.aspx?jazik=2&kid=7&pid=26&ppid=229&tid=779
 
Последно уредено од модератор:

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
МАКЕДОНСКО-РУСКИ ВРСКИ ВО МИНАТОТО (2)
Русија во 19 век: И македонскиот народ има право на духовна самостојност
Македонците се посебен словенски народ-Македонци. Ова научно сознание станува доминантно во руското научно и општествено мислење и сосема определено е формулирана и искажана од членовите на Општеството за словенско научно единство во мај 1913 година - „Македонија и нејзиното население претставуваат самостојна етнографска и географска целина и затоа имаат право на самостојно постоење".

Kaко еден од сериозните критериуми во решавањето на македонското прашање руските истражувачи го сметаа критериумот на националната самосвест на македонското население. Меѓутоа, не е можно целосно да се користи овој критериум за решавање на прашањето, треба да се земат предвид таквите фактори како што се бугарската, српската или грчката пропаганда, конфесионалноста, социјално-економското и општествено-политичкото ниво на претставниците на македонското население...

...Значително внимание руските слависти им посветуваа на прашањата на културата како на целиот словенски свет, така и на Македонија како негов составен, и дури и примарен дел. Зборувајќи за улогата на културата во создавањето на народот, „Славјанские известија“ пишуваа: „Националноста и нејзиното конкретно овоплотување – културата само тогаш може да го постигне највисокиот степен на самобитноста, кога нејзините носители, т.е. народот, барем духовно се самостојни“. А македонскиот народ, како што е познато, има потполно право на таква духовна самостојност и самобитност. „Спојот на идеите на источното христијанство, источната империја и источната образованост, пишуваше рускиот научник А. С. Будилович, и создавањето врз таа основа на словенскиот свет покажува „каква важна светски историска улога одигра Mакедонија, токму во која и се определија главните фази на тој спој“.

„А ако е тоа така - продолжува Будилович - зарем не заслужува оваа света област (и нејзиниот народ) љубов кон себе од сите верни синови на нашиот културен свет“.
Имајќи го предвид тоа дека напредокот на секој општествен поредок многу зависи од силата на културниот носител, кој од своја страна влијае врз степенот на развитокот на националната идеја на општеството (овде е тоа идејата на самобитниот развиток на македонскиот народ), може да се каже дека ако таа идеја на крајот на краиштата ја најде својата реална реализација, значи таа навистина се базирала на дадениот културен носител и се репродуцирала на негова сметка. Оттука, може да се зборува за историското право на носителот на таа идеја – македонскиот народ, на својот културен супстрат, односно, на своето културно наследство.

Најсложено, најпротивречно и најтешко за решавање за руските истражувачи беше прашањето за јазикот на македонските Словени. Така Селишчев
пишуваше: „При определувањето на националноста на македонските Словени обично се повикуваат на јазикот на тие Словени како главен аргумент за решение на македонското прашање. Но и со тој аргумент денес не може до крај да се реши македонското прашање“. Решението на прашањето за јазикот беше усложнето поради две околности: познатата разновидност на македонските говори и нивната недоволна проученост од филолозите и од лингвистите.

Правото на македонскиот народ на свој македонски јазик

Сумирајќи ги резултатите од анализата и интерпретацијата од страна на руските истражувачи на јазичната страна на македонското прашање, може да забележиме дека самиот факт на поставувањето и фигурирањето на поимот Македонци (соодветно македонски народ) и македонски јазик (соодветно јазик на македонските Словени, на македонскиот народ) практично во сите трудови од руски автори што ги разгледавме е сведоштво за свесно или несвесно признание од руската научна и општествено-политичка мисла на постоењето на македонскиот народ и македонскиот јазик de facto... Сето тоа, ни се чини, во одредена мера може да биде доказ во корист на историско-лингвистичката аргументација на правото на македонскиот народ на свој македонски јазик.

Општо земено, ... може да се констатира дека: како прво, руското општество пројави огромен и жив интерес кон македонското прашање, што се одрази и во печатот; како второ, рускиот научен и општествено-политички печат покажа доволно информираност, објективност и научност во осветлувањето на ова прашање: како трето, карактеристична црта на многу руски истражувања беше барањето да се спроведе строго научна анализа, внимателен избор на изворите и информациите, разјаснување на главните противречности на проблемот... Главно, може да се истакнат три веќе познати мислења: првото е на Григорович (Македонците се Бугари), второто е засновано врз истражувањата на Јастребов, кој врз основа на обичаите и јазикот на народните песни Македонците ги смета за Срби, и на крај, третото Македонците ги третира како посебен словенски народ-Македонци. Значаен е и фактот дека при крајот на периодот што го разгледуваме третата гледна точка станува доминантна во руското научно и општествено мислење и сосема определено е формулирана и искажана од членовите на Општеството за словенско научно единство во мај 1913 година - „Македонија и нејзиното население претставуваат самостојна етнографска и географска целина и затоа имаат право на самостојно постоење“.

(На 1 и 2 октомври 1991 година во просториите на МАНУ-Скопје се одржа Првиот македонско-руски научен собир под наслов „Македонско-руските врски во 19 и почетокот на 20 век“. Во 1996 година Сојузот на друштвата на историчарите на Македонија го издаде зборникот „Македонско-руските врски во 19 и почетокот на 20 век“. Меѓу прилозите во овој Зборник е и рефератот на Лариса В. Шатилова: „Македонското прашање во рускиот научен и општествено-политички печат (1900-1915 г.)“, од кој издвоивме некои поинтересни делови)

http://www.mkd.mk/makedonija/politika/i-makedonskiot-narod-ima-pravo-na-duhovna-samostojnost
 
Член од
8 ноември 2008
Мислења
2.172
Поени од реакции
1.266
Многумина од форумот се пристрасни и необјективни кога станува збор за Русија. Најверојатно поради семејно “наследство“ и можеби репресии врз нивното семејство во “социјализмот“, како кон “богаташи“ или приврзеници на Русија или “запад“...
Русија кон Македонија се однесувала како и секоја светска сила - со гледање само на СВОИТЕ интереси. Доколку нивните интереси и нашите се најдувале на иста страна или биле на некој начин остварливи - тогаш Русија била на наша страна, ако не тогаш ни штетела. Многу едноставно. Проблемот е во нашата слабост, можеби неединственост (немање единствено и моќно водство), штом не сме можеле да ја искористиме секоја страна и од запад и од исток за остварување на нашите интереси. А за тоа треба моќни дипломати, а не приучени даскали или чорбаџии кои имаат од дипломатија само добра воља...
 

Bratot

Стоик и Машкртник!
Член од
27 јануари 2007
Мислења
17.089
Поени од реакции
4.499
UKRAINE FORGES MILITARY ALLIANCE WITH MACEDONIA
Publication: Prism Volume: 7 Issue: 10
October 31, 2001 03:00 AM Age: 13 yrs
By: Taras Kuzio
By Taras Kuzio



During the tenth anniversary celebrations of Ukrainian independence in Kyiv on August 24, one guest was conspicuous--Macedonian President Boris Trajkovski. This was the first occasion that such a high-level guest had attended these annual celebrations from a country with which Ukraine had, until recently at least, little contact.



Also in attendance were the presidents of two of Ukraine's important "strategic partners"--Russia's Vladimir Putin and Poland's Alexander Kwasniewski. During the commemoration, Poland's president described his country as both Ukraine's gateway to the West and its main advocate within Western institutions and countries. Putin's reasons for attending the celebration differed from Kwasniewski's, for three reasons. First, Putin's visit reflected a new approach, which recognizes that policies towards Ukraine must differ from those used in relation to Belarus. In Kyiv President Putin accented the depth of Russian-Ukrainian cultural and historical ties as "a good foundation for relations between the two countries to achieve a new level of alliance."



The more "pragmatic" Putin now reluctantly accepts the claim made by Kuchma during the tenth anniversary that Ukraine's independence is irreversible. Similarly, Ukrainian Prime Minister Anatoly Kinakh told Rossiiskaya Gazeta that "[t]here is a stronger understanding of the historic and political fact that the Russian Federation and Ukraine are independent states and relations between them must be built on the basis of parity, mutual respect and the search for optimal economic solutions." Since 2000 Ukraine's strategic foreign policy aims have been narrowed from integration into "Trans-Atlantic and European" to only "European" structures.



Second, against the backdrop of a likely large-scale second round of NATO enlargement at next year's Prague summit, Putin sees Ukraine as highly important strategically. Since Putin's accession as president, Ukraine has ceased flirting with the idea of NATO membership, as it did under former Foreign Minister Borys Tarasiuk, who was sacked in October 2000 under Russian pressure. Putin knows that Kuchma may thus need allies, just as he did during the "Kuchmagate" scandal of 2000-2001. The Russian president has already helped his Ukrainian counterpart by providing documents backing alleged corruption charges against Kuchma's chief opposition foe, Yulia Tymoshenko, head of the Front for National Salvation.



Third, Ukraine will hold parliamentary elections in March 2002. If the anti-Kuchma opposition win a large number of seats, it could ensure that Kuchma does not leave office in 2004 unscathed from the charges leveled against him during "Kuchmagate."



UKRAINE AND RUSSIA FORGE A COMMON POSITION ON MACEDONIA



Putin's arrival in Kyiv with Vladimir Rushailo, the secretary of the Russian Security Council, and Aleksandr Voloshin, head of the presidential administration, reflected not only Russia's renewed interest in maintaining Ukraine within its sphere of influence, but a common position with Ukraine on events in Macedonia and Kosovo. After the joint meeting in Kyiv, Russia, Ukraine and Macedonia outlined their opposition to NATO's alleged support for Albanian Muslim separatism in Kosovo and Macedonia.

Support for NATO declined in Ukraine, even in its traditionally anti-Russian Western regions, after the alliance's military operations against Serbia in April 1999. Neither Ukraine or Macedonia are intrinsically pro-Serb or anti-NATO, But, as newly independent states that emerged from the ruins of multinational states, they are sensitive about threats to their territorial integrity and thus support the territorial status quo in postcommunist Europe. At a joint Ukrainian-Macedonian press conference in Kyiv, President Kuchma said: "The entire world should proceed from the central point--the territorial integrity and independence of Macedonia--and investigate where there is terrorism, and where the protection of national interests." On a visit to Bulgaria in September, the Ukrainian and Bulgarian presidents said that Macedonia should not be divided along ethnic lines and called for the Albanian rebels' complete disarmament.

The Ukrainian and Russian take on developments in Kosovo and Macedonia corresponds to that of Slavic countries in the Balkans, which view the Albanian fighters as "terrorists." NATO, on the other hand, views them as "rebels," and NATO's military campaign in Kosovo cause fear in Ukraine that it would set a precedent for regions like the Crimea, if the Crimean Tatars were to launch a violent separatist campaign. While the Tatars are anti-Russian and thus natural allies of Ukraine's national democrats, some Ukrainians fear the Tatars are only waiting for the time when the become a majority in Crimea to break away from Ukraine.


UKRAINE BECOMES MAIN MILITARY SUPPLIER OF WEAPONS TO MACEDONIA

Macedonian Defense Minister Vlado Buckovski visited Ukraine this past summer as part of an expansion of military cooperation between the two countries that began when the start of the Albanian insurgency in Macedonia. Ukraine is Macedonia's largest supplier of military equipment and therefore vital to the success of its campaign against Albanian separatists. Buckovski and Ukrainian Defense Minister Oleksandr Kuzmuk discussed several ways to expand military and technical cooperation.


First, the number of Macedonian pilots trained in Ukraine's large number of military academies will increase. Macedonia has heavily relied on its air power in its war against separatists. Ukraine is also prepared to offer training to police and special forces, which Macedonia lacks. Ukraine has well-trained special forces for domestic counterinsurgency in the Ministry of Interior (which took over the National Guard in 2000) and the Border Troops.

Second, Macedonian military equipment, such as airplanes and tanks, will be serviced in Ukraine. Ukraine has already supplied four Mi-8 helicopters to Macedonia's military from its peacekeeping mission in neighboring Kosovo. In June Ukraine also supplied SU-25 attack aircraft to Macedonia.

Involvement in peacekeeping in separatist conflicts like Kosovo and Macedonia is useful to Ukraine itself. Ukraine can offload more of the huge military arsenal it inherited as a frontline former Soviet republic. After the arrest of a Ukrainian gunrunner in Italy this past summer the Guardian newspaper reported that Ukraine had exported upwards of US$32 billion worth of arms in the 1990s, most of it illegally. Ukraine ranks among the world's top ten arms exporters and expects to increase these sales by 8 percent this year.

Peacekeeping in the Balkans and participation in NATO Partnership for Peace exercises helps Ukraine train its own troops in case separatist unrest erupts inside Ukraine. Many of these exercises aim to deal with a local conflict requiring international assistance.

Under heavy U.S. and NATO pressure, Ukraine agreed to "suspend" its deliveries of military weapons to Macedonia during the NATO peacekeeping operation there. Nevertheless, Ukrainian Foreign Ministry spokesman Serhy Borodenko said that Kyiv would continue its "military cooperation" with Macedonia despite this temporary "suspension." The Ukrainian side has admitted that this continued "cooperation" could only be undertaken with Russian support.

In late September, Ukraine delivered thirty-one T-72 tanks to Macedonia, claiming they were being delivered under a contract signed in 1999. Ukraine did not rule out a new contract, with two sides expressing their readiness "to continue mutually advantageous Ukrainian-Macedonian cooperation in the political, economic and other areas."

CONCLUSION

Ukrainian, Macedonian and Russian national interests coincide in opposing Albanian "terrorists" and all three countries remain distrustful of NATO's actions in Kosovo and Macedonia. Ukraine has successfully used the crisis in Macedonia to become its largest supplier of military equipment. This will indirectly influence Ukraine's relations with Russia given that, in the contrast to the Yeltsin era, Ukraine and Russia are today also less opposed to cooperation in the military-industrial sphere. Valery Malev, head of the Ukrainian state arms export Ukrspetseksport, recently stated that the development of Ukrainian defense enterprises was impossible without Russian partners. Ukraine and Russia will, however, continue to differ over whether NATO and its enlargement is a threat (Russia) or beneficial (Ukraine).

Taras Kuzio is a research associate at the Centre for International and Security Studies, York University.

http://www.jamestown.org/single/?no_cache=1&tx_ttnews[tt_news]=28044#.U6pyZRDLPyo
 

Kajgana Shop

На врв Bottom