back_rest
ex mod coder
- Член од
- 19 јули 2006
- Мислења
- 1.590
- Поени од реакции
- 107
Обаче не могах да си поверувам на самија себеси за това какво ми е истекнало преди неколко години.
Њамаше никаква логика, аз, такв надежен, храбар пич да седа в'в Македонија и едноставно работите ич да не ми врвеха преку рака. Тези проклето школо сам го завршија некак, ама на тези глупавите македонски университети, абе ич незнам обаче какво стана. Немогуче да см толко глуп па да не ме пусне ни един професр. Мора тука да има њакакв друг проблем. А толку мене и мама и тато ви викаха че см ного паметен и ного надежен. А плус това, и много см хубав.
И така аз си седам, невервашт вв мојта судбина, невработен без пари а се осештах толко европејски. И вв тези момент нешто ми изричита вв главата.
Пошо нали аз см најпаметен и од тате и од мама, и од дедо и баба и од всичките ми предци, тогава најнормално е само на мен да ми текне такво нешто. Си ги склопих сите парчета и заклучих: аз мора да см блгарин.
И такв, штастлив одам аз вв земната од којашто имам потекло, и земната за којашто моите предци не знајаха до тогава - мајка Блгарија. Им казах че аз се осештам като Булгарин, пошто обаче това е единственто логично објаснење за всичките ми глупости кои ми се случуваха през мојат живот. Тези прекрасни хора ме прегрнаха и ми дадеа нивно државјанство. Од тези моменат аз станах полноправен Блгарин.
И работите стварно тргнаха на подобре. За записах на факултет вв Софија, и го зашврих. Ама и стварно се осешташе че факултетт си е добр. Тука плаштах 200евро и ништо а таму 900 евро. Самата цена си кажува че обаче Софискија факултет е подобр.
А и сс жените ми тргна. Тука тези македонките абе ич не искат да се чукат на првата вечер. А вв мајката ми земна, вв една вечер плаштах три коњака и чуках три момичета. Хубавини.
Арно ама, пошо њамам место за живот вв блгарија, морах да се врна вв македонија. А таму па прост народ, абе за всичко бе да се казнувало бе. Помини сс колата сс бугарски табли на црвено, ми вика казна онази полицаеца. Глупости. Една ношт вв един клуб се затепах сс един пич, ми касаше по момичето ми, му извадих нож и за малко не го убодјах. Ме казниха за опит за убиство. Ебата простија народ ебате. Еми на какв друг начин да се разбера со него. А и најглупата работа, пред нјакој ден разбрах че марихуаната и хероина са биле илегални вв тази држава. Е това беше глупоста над всички други глупости.
Арно ама, нали см паметен (прочати погоре), ми текна че самата држава е тпа и тези закони и тези полицајци работат само да казуват такви като мен, такви които си најдеха судбината и коите осознајаха вистината. И поради това, аз се пожалих на един министер и му казах: пич, овие ме казнуват само ради тва че см блгарин, и он ми каза њама проблем, сега ше им пуснеме една нота, њама да ги пуснеме да идат вв европа. Паметен човек.
Арно ама, нешто са дигна прашина ама аз не видјах ништо добро за мен. Знам че нјакои други като мен са примали и пари за да можат да дејствуват и да го шират блгарското добро и они да признават че са робови на тукашните закони. Всичко добро братја.
И нали см ного паметен, ми хрусна оште една идеја. Тука вв тези земна не ми дават ич пари. Ште се јава ас пак на господина министер и ше му побара да ми дава пари до краја на живота и може и едно станче да ми купи ... па да видам и аз хубаво од живота ми ...
-----
Авторот не користи сарказам или иронија ... на некои места.
Њамаше никаква логика, аз, такв надежен, храбар пич да седа в'в Македонија и едноставно работите ич да не ми врвеха преку рака. Тези проклето школо сам го завршија некак, ама на тези глупавите македонски университети, абе ич незнам обаче какво стана. Немогуче да см толко глуп па да не ме пусне ни един професр. Мора тука да има њакакв друг проблем. А толку мене и мама и тато ви викаха че см ного паметен и ного надежен. А плус това, и много см хубав.
И така аз си седам, невервашт вв мојта судбина, невработен без пари а се осештах толко европејски. И вв тези момент нешто ми изричита вв главата.
Пошо нали аз см најпаметен и од тате и од мама, и од дедо и баба и од всичките ми предци, тогава најнормално е само на мен да ми текне такво нешто. Си ги склопих сите парчета и заклучих: аз мора да см блгарин.
И такв, штастлив одам аз вв земната од којашто имам потекло, и земната за којашто моите предци не знајаха до тогава - мајка Блгарија. Им казах че аз се осештам като Булгарин, пошто обаче това е единственто логично објаснење за всичките ми глупости кои ми се случуваха през мојат живот. Тези прекрасни хора ме прегрнаха и ми дадеа нивно државјанство. Од тези моменат аз станах полноправен Блгарин.
И работите стварно тргнаха на подобре. За записах на факултет вв Софија, и го зашврих. Ама и стварно се осешташе че факултетт си е добр. Тука плаштах 200евро и ништо а таму 900 евро. Самата цена си кажува че обаче Софискија факултет е подобр.
А и сс жените ми тргна. Тука тези македонките абе ич не искат да се чукат на првата вечер. А вв мајката ми земна, вв една вечер плаштах три коњака и чуках три момичета. Хубавини.
Арно ама, пошо њамам место за живот вв блгарија, морах да се врна вв македонија. А таму па прост народ, абе за всичко бе да се казнувало бе. Помини сс колата сс бугарски табли на црвено, ми вика казна онази полицаеца. Глупости. Една ношт вв един клуб се затепах сс един пич, ми касаше по момичето ми, му извадих нож и за малко не го убодјах. Ме казниха за опит за убиство. Ебата простија народ ебате. Еми на какв друг начин да се разбера со него. А и најглупата работа, пред нјакој ден разбрах че марихуаната и хероина са биле илегални вв тази држава. Е това беше глупоста над всички други глупости.
Арно ама, нали см паметен (прочати погоре), ми текна че самата држава е тпа и тези закони и тези полицајци работат само да казуват такви като мен, такви които си најдеха судбината и коите осознајаха вистината. И поради това, аз се пожалих на един министер и му казах: пич, овие ме казнуват само ради тва че см блгарин, и он ми каза њама проблем, сега ше им пуснеме една нота, њама да ги пуснеме да идат вв европа. Паметен човек.
Арно ама, нешто са дигна прашина ама аз не видјах ништо добро за мен. Знам че нјакои други като мен са примали и пари за да можат да дејствуват и да го шират блгарското добро и они да признават че са робови на тукашните закони. Всичко добро братја.
И нали см ного паметен, ми хрусна оште една идеја. Тука вв тези земна не ми дават ич пари. Ште се јава ас пак на господина министер и ше му побара да ми дава пари до краја на живота и може и едно станче да ми купи ... па да видам и аз хубаво од живота ми ...
-----
Авторот не користи сарказам или иронија ... на некои места.
:може да почнеме да собираме помош за них:
