Стенли Кјубрик

[Sussaro]

Vo umetnostite ne postoi objektivno najdobar, moze da e licno za tebe.

Точно, пример за некој Радо Шишарката е подобар пеач од Хозе Карерас. Се е индивидуално, не треба да се генреализира, секое мислење се разликува и според тоа не може да се дојде до заклучок.

 

[Goyathlayyy]

Точно, пример за некој Радо Шишарката е подобар пеач од Хозе Карерас. Се е индивидуално, не треба да се генреализира, секое мислење се разликува и според тоа не може да се дојде до заклучок.

Postoi treshold na dobar za koj povekjeto lugje so vkus bi se slozile no vo mnogu zavisi i od faktorot vreme vo koe doticniot tvorel, a dobar na razlicen, svoj nacin e mozebi najbitno shto nekoj umetnik moze da go sozdade.

 

[Sussaro]

Postoi treshold na dobar za koj povekjeto lugje so vkus bi se slozile no vo mnogu zavisi i od faktorot vreme vo koe doticniot tvorel, a dobar na razlicen, svoj nacin e mozebi najbitno shto nekoj umetnik moze da go sozdade.

Можеш ли да ми дефинираш што се тоа "луѓе со вкус"? Затоа што не постои некој објективно "со вкус", може да е лично за тебе тој некој таков. Енглезите викаат two can play this game, ако тргаме по оваа твојава патека. Само затоа што нештото нема тангибилна мерливост не значи дека чим е така тогаш "се е индивидуално". Додуша јас имам цела лична моја теорија со неколку битни параметри токму за оваа тематика која пробува да го намали јазот на од една страна "уметност не може да се мери" што во тој случај води до "не можеме да тврдиме дека Моцарт е подобар композитор од Глигор Копров" што, мора да се сложиш е тешка глупост.
Затоа јас на уметноста и пристапувам дуалистички, со двоен аршин, првиот е оној субјективниот односно дали тоа нешто мене ме дира или трза што би се рекло по скопски жаргон и вториот "објективниот" што подлежи прво на филтрација на параметрите што ги спомнав горе. На пример со душа ја сакам Бела Циганка Теби Бичу Ја од Стоја и таа песна ме прави весел, оптимист и полн со желба за живот и љубов кон ближните. Ама не можам да каќам дека таа песна е "квалитетна".

 

[Matt Bevilaqua]

многу добра кинематографија имаат неговите филмови. И сега да ги гледаш како нови се. Осет за бои, слика, естетика. Нешто што многу режисери го немаат.

Меѓу другото Кјубрик бил експерт за осветлување до таа мера што работел на таа област при продукција на други филмови...мислам некој џејмс бонд филм го средувал.

 

[Goyathlayyy]

Можеш ли да ми дефинираш што се тоа "луѓе со вкус"? Затоа што не постои некој објективно "со вкус", може да е лично за тебе тој некој таков. Енглезите викаат two can play this game, ако тргаме по оваа твојава патека. Само затоа што нештото нема тангибилна мерливост не значи дека чим е така тогаш "се е индивидуално". Додуша јас имам цела лична моја теорија со неколку битни параметри токму за оваа тематика која пробува да го намали јазот на од една страна "уметност не може да се мери" што во тој случај води до "не можеме да тврдиме дека Моцарт е подобар композитор од Глигор Копров" што, мора да се сложиш е тешка глупост.
Затоа јас на уметноста и пристапувам дуалистички, со двоен аршин, првиот е оној субјективниот односно дали тоа нешто мене ме дира или трза што би се рекло по скопски жаргон и вториот "објективниот" што подлежи прво на филтрација на параметрите што ги спомнав горе. На пример со душа ја сакам Бела Циганка Теби Бичу Ја од Стоја и таа песна ме прави весел, оптимист и полн со желба за живот и љубов кон ближните. Ама не можам да каќам дека таа песна е "квалитетна".

Kje se obidam... na slicna linija sme... iako umetnosta ne mozesh da ja definirash po mene najblisku bil Kandinski so " Umetnosta e transedencija kon metafizika " sho ustvari podrazbira deka e individualno sho tebe te dira, kaj nekogo Pietata na Mikelandzelo moze da predizvika " Awe " cuvstvo na voshit, da ti ja dopre dushata, eden vid na transedentalno duhovno iskustvo, kaj drug nishto, isto i Bela Ciganka tebe te dira, transedentirash normalno stanje i se prepushtash.. no tuka doagja muabetot za vkus... po mene toa e vo principot.. dokolku neshto e pred se avtenticno i iskreno sklopeno, go odlikuva vremeto vo koe egzistira togash kje go nadmine tresholdot na dobro.

Primeri na nevkus:

 

[Matt Bevilaqua]

Осветлените монолити до огледата.

You've always been the caretaker...

 

[Kangchenjunga]

Осветлените монолити до огледата.

You've always been the caretaker...

 

[Matt Bevilaqua]

You know, there's another extraordinary accident. Cowboy is dying, and in the background there's something that looks very much like the monolith in 2001. And it just happened to be there...When Cowboy is shot, they carry him around the corner — to the very most logical shelter. And there, in the background, was this thing, this monolith. I'm sure some people will think that there was some calculated reference to 2001, but honestly, it was just there

Стенли никогаш не бил upfront за неговите филмови...така немам некоја верба во исказот.

Among the notable aspects of his desire for privacy, in his home and film life, was that he never talked about his movies while they were being made. Nor did he like discussing them even afterwards, except to friends. He most of all avoided discussing their "meaning," notes Herr, because "he believed so completely in their meaning that to try and talk about it could only spoil it" for the listener. "He might tell you how he did it, but never why." When he was once asked how he thought up the ending for 2001, he replied, "I don't know. How does anybody ever think of anything?

 

[Matt Bevilaqua]

Kubrick was known to have said that he was not really a Jew, he just happened to have two Jewish parents

Впечталива работа поврзана со Стенли е неговиот брак со Кристиана Харлан, внука на познат анти-семитски режисер за време на Хитлер.
Неговиот шура Јан е негов најголем соработник...којзнај какви работи знае.

Некои викаат дека следниве работи се измислици...вие пресудете.

Frederic Raphael, who co-wrote the Eyes Wide Shut screenplay with Kubrick, claimed that the filmmaker once allegedly remarked that A.H. [Adolf Hitler] had been "right about almost everything". Raphael, initially unsure how to respond, ultimately decided it was "an unassuming jest". Kubrick's relationship to his own ethnicity allegedly deeply troubled Raphael, a fellow Jew. Raphael was equally puzzled by Kubrick's critique of Schindler's List. After Raphael mentioned Schindler’s List during a discussion about films about the Holocaust, Kubrick apparently replied: “Think that was about the Holocaust? That was about success, wasn't it? The Holocaust is about six million people who get killed. 'Schindler's List’ was about six hundred people who don't."[4] Kubrick's friend Steven Spielberg, the director of the film, disbelievingly responded that he "didn't recognize the voice of Stanley" in Raphael's interviews.[5] Christiane Kubrick, Kubrick's wife of more than four decades, has also stated that Frederic Raphael's memoir "Eyes Wide Open", where these allegations were made, is an unreliable biography of Kubrick

 

[Matt Bevilaqua]