До Македонците
ВМРО - е да ја сакаш Македонија, и да ја браниш,
ВМРО - е одговорност, ВМРО е идеологија,
ВМРО - е народно движење.
ВМРО - е да го почитуваш Уставот на РМ,
ВМРО - е да ги почитуваш институциите на Македонија, да ги почитуваш тие кои ја поддржуваат Македонија, пријателите, да ги штитиш интересите на Македонија,
ВМРО е да ги почитуваш тие кои несебично трошеа од себе и се дадоа себеси, беа бркани од работа само затоа што ја сакаа Македонија, тие кои тогашната власт им правеше досиеја, тие кои ја ставаа главата во торба за идеата самостојна Македонија, и заради тоа некои денес се социјални случаи,
ВМРО е да ги почитуваш тие кои беа убивани, тие кои беа испраќани на Голи Оток, во Идризово, на Солунска глава, тие кои за идејата се оддалечија од своите најблиски и пријатели, тие кои беа на секој протест за самостојна Македонија, во Македонија и дијаспората.
ВМРО - е да ги почитуваш и тие кои во тешките времиња
ја формираа ВМРО,
ВМРО - не е доволно само да кажеш дека и ти си во ВМРО,
ВМРО - не е да си само член на партија.
ВМРО - не е само да добиеш функција,
Денес не се казнува ако кажеш дека си Македонец, денес е гордост и е лесно да се каже дека си за Македонија и ВМРО .
Денес е тешко само да се почитуваат овие луѓе, денес е тешко да седнеш барем пет минути во денот и да размислиш, или да ги превртиш весниците од деведесеттата година или пред тоа, и да се потсетиш низ какви маки поминале овие луѓе, овие патриоти, овие родољуби и се ќе ти биде јасно.
Само пет минути во денот, тоа го заслужуваат.
Ако си Македонец - ВМРО - вец, сигурно ќе добиеш друга слика за овие луѓе, твои истомисленици, патриоти, родољуби, а потоа ќе најдеш време да им посветиш барем малку внимание, да им речеш едно благодарам за се што направиле или ризикувале во својот живот за Македонија, или на тие што не се меѓу живите да им однесеш цвеќе на нивните гробови.
Не сум од тие кои гледаат само назад, но неопходно е од време на време да се сврти погледот назад, да видиш дека не почнува и не заврсува се од тебе.
Има луѓе кои беа судени и лежеа во затвори, има и кои настрадаа, има и такви на кои им е потребна помош.
Да, има и такви кои сакаат да се пофалат, на своите синови, внуци, пријатели или роднини, дека се почитувани, дека некој се сетил на нив, дека тој е еден од тие кои имаат заслуга за нашава татковина Македонија!
Почит, едно браво и малку поддршка, тоа го бараат постарите и тоа го заслужуваат, тоа го бараат судените, затвораните, заборавените, отфрлените, непочитуваните, умрените, тоа со право го очекуваат од Вас, кои денес ја водите Македонија. Тие имаат заслуга што имаме самостојна Македонска држава, самостојна и суверена држава Македонија!
Колку и да е тешка, и политички и економски, состојбава во Македонија, сакаат да се чуствуваат горди - со главата горе, дека ова што го имаме, е и нивна заслуга, дека имаме самостојна Македонска држава, а не секој ден да слушаат, прво од своите најблиски и пријатели :
за ова ли се боревте?
До ден денес, тие кои ги бркаа, затвораа, убиваа, прогласуваа за државни непријатели, ги судеа, правеа досиеја и друго, истите тие до ден денес се почитувани, истите тие седат во првите редови на прослави?.
Ако, не сум против, добро е тоа за помирувањето и обединувањето, та нели се и тие Македонци, но каде се тие кои се бореа и се изборија за самостојна Македонија?, Дали се запрашал некој?, Дали некој ги познава?, Дали некој ги прашал за нивните проблеми?.
Нешто мора да се промени, во спротивно еден ден ќе биде по старата македонска приказна:
што си посеал тоа ќе жнееш, и тоа така без крај.
http://www.mn.mk/