Срам од родителите?

[E_L_E_N_A]

Не ми е сфатливо да се срамам од моите зашто јас сум нивно огледало значи би се срамела и од самата себе. Во ниту еден случај не се случило такво нешто, ниту ќе се случи. Тие се луѓето што жртвувале се за да имам таков живот каков што имам, заслужни се за сите мои достигнувања. Горда сум на нив.

Во контекст на темата еден текст што можеби на многумина ќе им биде познат, но навистина предизвикува солзи во очите на човек со вистински морални вредности.

Мајче моја ми недостигаш најмногу на свет!

​

Мојата мајка имаше само едно око. Ја мразев...беше срамота за мене. Во нашето школо спремаше храна за учителите и за нас.
Еден ден додека уште бев во тоа основно школо, мајка ми влезе во класот и ме поздрави. Ми беше толку многу срам. Како можеше тоа да ми го направи? Ја игнорирав, и упатив поглед полн со омраза и побегнав. Подоцна сите мои пријатели ми се подсмеваа и ми велеа: Бљак твојата мајка има само едно око!
Пропаднав в земја и посакав мојата мајка да ја нема... Кога повторно ја видов станав и и реков: - Ако повторно мислиш да ме правиш предмет на исмејување подобро ти е да умреш.
Мајка ми ништо не ми одговори..
Не застанав ни за момент да размислам што реков, бев полн со омраза и бес во себе. Бев незаинтересиран за нејзините чувства... Единствено што сакав е да побегнам што подалеку и да немам никаков контакт со неа.
Во касниот живот учев многу и тешко. Така да добив шанса да одам во Сингапур и да студирам... Бев пресреќен! Се оженив, купив куќа и добив свои деца. Бев среќен со својот живот, со своите деца иако живеев во друга земја.
Но еден ден дојде мојата мајка да ме посети... Ме немаше многу години видено, а и внуците исто. Се појави на вратата. Моите деца почнаа да ја исмејуват. Јас почнав да и се дерам како може само така да се појавува непоканета. Се дерев: - Како можеш да доаѓаш туку така и да ми ги плашиш децата? Гони се одтука и да не те гледам!
Мојата мајка само тивко одговори: „Извинете мора да сум ја погрешила куќата“ и замина...
После неколку години дојде писмо кај мене. Повикан сум на матурска. Ја излажав жена ми дека треба да одам на службен пат. После прославата, од љубопитност свратив до стариот дом. Кога ме видоа соседите ми рекоа дека е веќе мртва. Нит една солза не пуштив. Ми дадоа едно писмо и ми рекоа дека е од неа...

„Мил мој сине
Мислeв на тебе цело време.
Извини што така упаднав во твојата куќа и ти ги исплашив децата.
Ми беше драго дека си успеал во работата и дека ќе дојдеш на прослава овде.
Јас можеби нема ни да станам од креветот да те видам.
Жал ми е што секогаш те срамував и ти бев терет.
Гледаш, кога беше мал се случи една несреќа и го изгуби едното око.
Како мајка не можев да поднесам да растеш со едно око.
Докторите те прегледоа и ми рекоа дека е можно.
Тогаш јас ти го дадов моето...
Бев пресреќна кога знаев дека мојот син, го гледа светот за мене со тоа око...
Со љубов,
Секогаш за тебе”
Твојата мајка..​

Леле чупе.Стварно ме расплака сега.

 

[Medea]

Не се срамам од нив, можеби само ме нервираат нивните навики, како кога татко ми си прди ноншалантно низ ходник, а ја имам друштво у соба, ама само ќе се изнасмеам на сметка на тоа, не се срамам, а само некад ми се дешава да ме засрамат, како кога го донесов дечко ми првпат, мајка ми напна да јадел нешто, да останел за ручек, ми идеше на живци, и да, ми падна глупо, ама после се смеевме за истата ситуација, зошто не беше со лоша намера.
Инаку, си ги сакам, зошто се либерте

 

[AceCaleb]

Не се срамам од нив, можеби само ме нервираат нивните навики, како кога татко ми си прди ноншалантно низ ходник, а ја имам друштво у соба, ама само ќе се изнасмеам на сметка на тоа, не се срамам, а само некад ми се дешава да ме засрамат, како кога го донесов дечко ми првпат, мајка ми напна да јадел нешто, да останел за ручек, ми идеше на живци, и да, ми падна глупо, ама после се смеевме за истата ситуација, зошто не беше со лоша намера.
Инаку, си ги сакам, зошто се либерте

Istata pojava i kaj mene e
Osven vakvi nekoi ispadi na tatko mi nemam od sto da se sramam od moite.

 

[N|ghtmare_f]

Мајче моја ми недостигаш најмногу на свет!

ovoj text stvarno me tera da pla4am,mn e tuzno​

 

[KoRn..!!]

Од Таткоми понекогаш се срамам .. :kesa:

 

[Бавча]

Нема потреба да се срамам за ништо

 

[statusQuO]

паа...малце...

 

[Xfire]

Се срамам најмногу кога ке им побарам пари:kesa:
Има и други работи од кои се срамам, кога нешто треба да признам :kesa:

 

[The_Freelancer]

NIKOGAS ne sum sramel od moite roditeli, ni vo bilo koja situacija, za nisto

 

[Vuki-Viola-Fan]

Се усрамив кога ме фатија со женска у кревет и после неможев у очи да го погледнам таткоми 10 дена!

 

[kod]

Додека ги читав предходните пет страни се изнаплакав..
Можеби понекогаш моите ќе ме изнервираат или расплачат, но никогаш нема да речам дека ми е мака што баш тие ми се родители.
Најголемата и најчистата љубов ја добиваме од родителите, некои грешат во начинот на изразување на љубовта ама ретки се оние родители кои не си ги сакаат децата. Оној кој не си го сака своето дете најчесто има некои психички проблеми.
Ме засрамиле со ситници, слични на тие што ги наведе Медеа да се срамам од нивниот изглед или работа ми се нема случено...

 

[Shorty]

Никогаш не сум се срамел од моите. Напротив се гордеем со нив зш се стварно успешни у работата, мајка ми е јавно лице, а и више не ми мрсат за алкохол xD

 

[Rick Wright]

никогаш не сум се срамел од родителите ама баш во ниедна ситуација. баш напротив секоја прилика ја користам да се пофалам посебно со татко ми ,не дека со мајка ми нема за шо да се пофалам туку ова си оди по машка линија нормално . и двајцата имале стално доверба во мене за разлика од брат ми ... и да не ја должам мн се шо можам да кажам се само пофални зборој

 

[tomislayer]

Едино нешо шо праи да ме срамат е понашање према мене ко мало дете! У стил: Дојди мама да ти даде ова. Дојди мама да ти каже ова! Иначе не..... бар со мајка ми си се гордеам! Татко ми па од друга страна не заслужил баш да се гордеам со него многу!

 

[b0nus!]

Па ја нема од што да се срамам,успешни,се гордеам со нив.Само ми забрануваат ЦС.