Каква врска има работата на Парламентот - со ослободување на (потенцијален) криминалец од сопствената партија? И Верушевски да не беше ослободен од корист на државата, со цел приближување кон ЕУ и НАТО? Пошто очигледно си дете уште, прашај го дедо ти кој всушност е Верушевски и зошто бил помилуван.
Нема апсолутно никаква поврзаност со парламентот, освен онаа што СДСМ ја направија, со кукавичкото напуштање заради апсењето на нивен сопартиец. Подобро ќе беше да се вратат без луѓе кои засекогаш ќе имаат матно (криминално) досие во нивните редови, отколку со такви. Ама сигурно некој фрлил доста пари за кампања (7-8 мил. евра?), па мораа некако да го „амнестираат“.
Стварно е смешно, а ќе стане и уште поинтересно. Незнам кој ќе потпишува аболиции кога Црвенковски нема да биде претседател...
Размислувал „длабоко“....
За воља на вистината, аболицијата на Заев не ја бараше СДСМ, туку бараа да се пушти од притвор и да се брани од слобода. Тоа беше и еден од условите да се вратат во парламентот.
Постапката на Претседателот за аболиција, е во согласност со уставот и законите, гледано од правен аспект...и точка.
Друга работа се политичките консеквенци, позитивни или негативни, кои ќе ги сноси Црвенковски како последица на неговата одлука.
Поврзаноста на парламентот ја гледам во тоа што опозицијата се врати во законодавниот дом.
Гледај го тоа вака.
Одлуките кои се носат во парламентот, било тие и да се најдобри за државата, секогаш ќе ја имаат дамката што се вика консензус.
Претендираме да станеме членка на НАТО и ЕУ.
Кој ќе не свати нас сериозно, доколку во собранието ја нема опозицијата.
Има еден интересен момент кој никој не го коментира.
Дали ДПМНЕ со постапките кои ги презема, сака во ова држава да постои опозиција.
Јас велам не.
Па во недостаток на иницијативи и идеи да се разреши овој проблем, постапката на Претседателот со непотпишување на законите кои се донесени со светлосна брзина и без расправа ја оценувам како позитивна.
Дел од тие закони беа коментирани и на овој форум.
Во нив има толку недоречености и толку контрадикторности, што и ние обичните паламудачи на политиката, која се води во државава, дававме повеќе критика и насоки...за разлика од оние кои се платени да дискутираат по нив, и да ги наоѓаат недореченостите и грешките, и истите да ги исправаат.
Ниту еден амандман во собрание.
Личи ли тоа на законодавен дом ?
П.С.
7/8те милиони евра, се скоро ништо во споредба со 25/30те милиончиња, што треба некој да ги плати или компензира за некоја друга кампања.