МИКОПЛАЗМА
1. Што е Микоплазма и што ја предизвикува?- Тоа е полово пренослива болест, предизвикана од Ureaplasma urealyticum и Mycoplasma Hominis, - Тоа се транзиторни микроби на урогениталната слузокожа кај сексуално активни лица
- При поволни услови опортунистичките микроби предизвикуваат инфекција на бартолиниевите жлезди, вагината, грлото на матката, јајцеводите, мочниот канал кај жени и мажи и , простатата и епидидимусот.
2. Како може да се добие?
- Се пренесува преку сексуални активности, посебно при повторни сексуални односи со инфицирани партнери,
- Голем број на партнери го зголемува ризикот за инфекцијата
- Бремена жена може да ја пренесе инфекцијата на новороденчето за време на раѓањето преку родилните патишта
3. Кои се знаци и симптоми?
Манифестација кај жени:
најчесто не дава никакви симптоми, а доведува до воспаление на вагината, цервиксот-грлото на матката, може да се прошири и да доведе и до пелвична инфламаторно заболување, кое се манифестира со воспаление на матката и јајчниците. Симптомите се слични како и при кламидија инфекција.
Кај мажи:
Најчесто се манифестира при уретрит-воспаление на мочната цевка, со:
печење или свраб во мочниот канал со слузав ретко гнојав, беличаст или жолтеникав исцедок од пенисот, кој најчесто се јавува само наутро во вид на една капка.
Покрај тоа може да доведе и до воспаление на простатата, како и на епидидимусот.
Тие ( предизвикувачите ) имаат способност да се прикачат на сперматозидите поради што овие ја губат својата подвижност и виталност, што преставува причина за намалена можност за оплодување на јајце клетката-забременување.
4. Како се дијагностицира ?
Покрај неопходниот лекарски преглед ( кај уролог т.е гинеколог ) постојат одредени лабараториски анализи со кои може да се утврди дијагнозата, и тоа:
- примерок од секретот од инфицираните органи (цервикс, вагина, мочен канал ), со што директно се докажува кламидијата.
- Друг тест е преку примерок од урина ( кој се применува кога постои воспаление на простатата и пореметувања во спермата )
- Преку серолошка метода ( се зема венска крв, во која се докажуваат антителата).
5.Какви компликации може да настанат ?
Кај маж, нелекуваната може да даде воспаление на тестисите и нивните канали што би довело и до стерилитет. Не се поштедени ни простатата нити мочниот канал.
Кај жени, нелекувана предизвикува Карлична воспалителна болест ( Pelvic inflammatory disease ) што не секогаш дава симптоми, или може да биде многу тешка со треска, висока температура, стомачна болка, а ги зафаќа внатрешните генитални органи и води до стерилитет или вонматерична бременост, спонтан абортус,смрт на плодот, мртвородено.
6.Како се лекува?
- Се лекува со антибиотици 1 до 2 недели, исто како и при кламидија инфекција
- Двата партнера треба да се лекуваат иако едниот или двајцата немаат никакви симптоми, во спротивно постои можност за повторна инфекција.
- Додека трае лекувањето двата партнера треба да апстинираат или да користат кондом.
7.Како да се спречи?
- Користење кондом при секој сексуален однос
- Ограничување на бројот на сексуални партнери
- Сексуална апстиненција
- Лекување на двата партнера ( доколку постои инфекција )
ГЕНИТАЛНА ХПВ ИНФЕКЦИЈА
1. Што е генитална ХПВ инфекција?
Тоа е полово пренослива болест предизвикана од Human Papilloma virus ( ХПВ ). Тоа е група на вируси со повеќе од 100 различни типови од кои околу 30 се полово преносливи. Некои од нив се означени како високо-ризични ( т.16, т.18 ) заради тесната поврзаност со појавата на рак на грло на матка, анус или пенис, а други пак се ниско-ризични и може да предизвикаат генитални брадавици - кондиломи. Денес повеќе од 50-75% од сексуално активните мажи и жени пројавуваат ХПВ инфекција во текот на животот. Најчеста е кај лица на возраст од 20-24 год.
2. Како се пренесува ХПВ инфекција?
Типовите на ХПВ што имаат афинитет кон гениталната регија се пренесуваат преку незаштитен сексуален контакт. Бидејќи инфекцијата често останува незабележана, лицата кои ја имаат не се свесни за неа и ја пренесуваат на својот сексуален партнер. Постои ризик кај секој, кој е сексуално активен.
Поретко, трудница може во текот на породувањето да го пренесе ХПВ на плодот и кај новороденото да се појават брадавици на душникот.
3. Како се манифестира?
ХПВ инфекцијата најчесто е асимптоматска, а нејзина манифестација се генитални брадавички - Condyiomata acuminata. Тоа се меки, влажни, црвено-розеви промени на кожата т.е слузницата, или лесно издигнати над неа, со различна големина и број ( личат на карфиол ). Се јавуваат во регија на срамни усни, вагина, анус, пенис, или кожа на тестиси. Имаат подолга инкубација т.е од 10 дена до 8 месеци по сексуалниот контакт.
Компликации: крварење, отварање рани, накалемување на инфекција, пречки со мокрење или дефекација, и најтешката т.е малигна трансформација на ген.брадавички.
4. Како се дијагностицира ХПВ инфекција?
При рутински гинеколошки преглед со инспекција, појава на абнормален Папаниколау тест ( со типични промени кои ги дава ХПВ ). Може да се направи и ПСР техника која покажува дали се работи за ниско или високо ризичен тип на ХПВ т.е дали постои зголемен ризик за појава на рак на грло на матка.
5. Како се лекува ХПВ инфекција?
Не постои единствен третман за ХПВ т.е постојат повеќе методи на отстранување на ген.брадавички и ниеден од нив не е унифициран ( локално со цититоксични средства, интерферон, отстранување со ласери сл. ). Во повеќето случаи, промените спонтано се повлекуваат, иако високо-ризичните типови на ХПВ долго опстојуваат и многу често водат до рак на грло на матка.
6. Како да се превенира ХПВ инфекција?
Апстиненцијата е најефикасен начин на заштита од ХПВ.
Сексуално активните лица треба да почитуваат одредени правила за да се заштитат и тоа:
-Да не се има секс со партнер кој има брадавици или слични промени во генитална или анална регија;
-Да се биде свесен дека кондомот може да го намали, но не и отстрани ризикот од пренос на ХПВ инфекција;
-Сексуално активни жени треба да прават редовни ПАП контроли ( барем еднаш годишно! ).
Двајца неинфицирани партнери кои немаат секс со други лица, не може да добијат ХПВ инфекција.
