- Член од
- 5 септември 2007
- Мислења
- 3.848
- Поени од реакции
- 960
Свеќите
Порано (во времето без електрична енергија) во црквите имало потреба од палење свеќи или кандила за осветлување во црковните простории. Нивната употреба за поклонување е спротивно на духовното поклонување.
Никаде во Светото Писмо нема заповед за палење свеќи како принос на Бога. Таква зaповед не дале ни Христос, ниту пак првите апостоли, ниту пак првите христијани ги употребувале за таа цел. Ако беше нужно палење свеќи за дар при поклонувањето, тогаш зошто Бог не го заповедал тоа? Можеби, Бог не е умен колку што се луѓето? Или пак Тој не знае, а ние знаеме што е потребно за да Му се поклонуваме?
Тој обичај дава искривена слика за спасението. Некои мислат дека свеќите се жртва, други дека се почитување, а трети дека се знак за нашата топла вера.
Но Светото Писмо учи дека жртва пред Бога е смирениот дух. "Смирениот дух е жртва на Бога, нема да го презреш, Боже, понизното и покајничко, срце." (Псалми 50:17). Ние Го почитуваме Бога и ја покажуваме верата со богоугоден живот, а не со палење свеќи. Верата не се покажува со палење свеќи туку со плодовите на Духот.
"А плодот на Духот е: љубов, радост, мир, долготрпеливост, благост, добрина, верност, кротост, воздржливост" (Галатјаните 5:22-23).
Горењето кандила и палењето свеќи воопшто не помага, ниту пак допринесува за спасението на верникот. Ние не сме искупени со преодни нешта, "туку со скапоцената крв на непорочното и чисто јагне - Христос”(1 Петар 1:18,19). Христос е нашиот Спасител Кој "со својата крв влезе во светилиштето еднаш засекогаш и изврши вечен откуп” (Евреите 9:12). "Крвта на Исуса Христа, не очистува од секаков грев.”(1 Јованово 1:7).
Не е можно да го дополниме ова совршено спасение ни со свеќи ни со кандила, ни со каков било друг принос!
Сите кои се надеваат на такви приноси, се мамат. Ако сакаме простување на гревовите, место да гориме масла во кандилата и да палиме свеќи, да дојдеме кај Бог и од Него да бараме простување. Свеќите не можат да ги избришат нашите гревови.
Употребата на свеќите за поклонување дава причина црквата Господова да стане трговски дом. Ова ни е на сите јасно особено кога гледаме како на големите празници (Велигден) еден куп тезгарџии ги обиколуваат храмовите и велат: "Повелете свеќи 5 денари". Но сетете се како постапи Исус со тезгарџиите во Храмот во Ерусалим. "И влезе Исус во храмот Божји и ги истера сите што продаваа и купуваа во храмот, ги растури масите на менувачите и столовите на оние што продаваа гулаби" (Матеј 21:12).
Продавањето свеќи е трговија. Црквата ги изработува и продава, учејќи ги луѓето да ги купуваат и употребуваат. Виновни се и оние кои продаваат и оние кои купуваат зашто Христос "ги истера сите што продаваа и купуваа во храмот”.
Паганите му се поклонувале на Сонцето и на Месечината како извори на светлината и палеле свеќи и кандила во храмовите пред идолите, принесувајќи ги во чест на нивните богови.
Египќаните биле први кои ги употребувале. Дури имале и еден празник, наречен "палење свеќи". Старите Македонци, Грци и Римјани, исто така, ги употребувале. На еден празник, во чест на богинката Церера, палеле многу свеќи. Обичајот бил да и принесуваат големи свеќи и факели.
Од друга страна, Јудаизмот никогаш не употребувал свеќи во религиозна смисла, туку светилнци за осветлување во просториите кае што се собирале, но никогаш како религиозен принос. Во таква смисла не ги употребувале ни првите Христијани.
Денес некои се обидуваат да ја оправдаат оваа небиблиска постапка тврдејќи дека порано немало електрична енергија и свеќите биле присутни во храмовите за осветлување и демек ете, тогаш имало свеќи, па зошто и денес да нема?
Но дали е ова оправдан изговор? Дали тогаш свеќите, поточно, светилниците се принесувале како бескрвна жртва за живи, за мртви, за здравје, за бериќет итн.? Дали "свеќите" т.е. светилниците тогаш имале религиозно значење или пак чисто техничко, за осветлување на просториите? Дали е потребно денес, во 21 век, кога во црквите имаме електрично осветлување да користиме свеќи за осветлување?
Се надевам дека ова критичко излагање нема да биде погрешно сфатено и дека ќе не поттикне сите нас да размислиме дали можеби и во ова поле, во светлина на Светото Писмо, имаме простор да го поправиме нашето молитвено општење со Бог. Искрено ги охрабруваме сите оние кои го прават тоа, прво, да не се чуствуваат осудени, туку да го сфатат ова најдобронамерно и со братска љубов во Христа. Впрочен, свеќите од восок не се единствените "свеќи" кои луѓето ги принесуваат како "бескрвна жртва" надевајќи се дека со тоа ќе оправдаат некој грев или ќе добијат некоја дополнителна благонаклоност од Бог. Има многу луѓе кои ги критикуваат оние што принесуваат свеќи за здравје, а и самите принесуваат некои други материјални работи кога се засегнати за своето здравје, надевајќи се дека со тоа ќе добијат поголема благонаклонетост од Бог.
Затоа, не сме тука да се осудуваме едни со други, туку во љубов да се подучуваме едни со други. Секој си има по неколку греди во своето око, затоа најдобро е да бидеме самокритични и, имајќи го Божјото Слово како Авторитет, да вложиме напор да се поправиме себе си, а потоа и грижливо да им помогнеме и на нашите браќа и сестри по вера.