не ме разбра,али нема везе.
Јас немам надеж дека ќе се врати,или барем обид да се врати официјалното име.
Политичарите си ќутат,ги боли кур!
Добро нека биде така, во последно време се помалку разбирам ама мора да се признае дека се трудам!
И покрај тоа што не разбирам, и понатаму не се сложувам со тезите (фаталистички) дека е се готово-реаљност-тешко да се врати името-невозможна мисија и сл., дека не постои или дека е многу тешко да се исправат работите!
Ваквиот начи на гледање не е затоа што сум оптимист или што на проблемите и процесите гледам или се обидувам да гледам од разни агли, туку се работи за законитости кои според природата на нештата закономерно се предодредени така да се случуваат, дека се работи за процес кој ќе има застои па и враќање назад е очекувано но треба да се знае и дека мотивите-идеата за слобода е пред се и над се, дека е исправна во секој поглед, па и морален, затоа е осудена да се оствари. За слободата вреди да се вложи малку повеќе труд и време!
Повеќе пати изнесов видување (нема некој кој изнел спротивни видувања за аргументи и да не збориме) дека процесите во регионот се меѓусебно врзани и тој процес кој е единствен и ги опфаќа сите на Балканот не е готов додека не се формира голема Албанија.
Се додека формално тоа не се случи, методите и механизмите за поправање на глупостите кои се направени од страна на квислинзиве (каде и да се инсталирани политички партии или институции) се едноставни и се во нашите раце, зависат пред се од нас.
Во моментов процесот за меѓународно етаблирање на втората арнаустка држава на Балканот е во процеп и многу лесно истиот може да се поништи-да се врати на појдовна точка,... ваквото нешто треба да се искористи од наша страна за да се врати и процесот кој го донесе копилето северџистан на овој свет,... треба да се бара сојузник па и ситуационен сојузник што во случајов е Србија иако не треба да се заборави дека кругови во Србија се во тесна врска со Грекистан и Бугаристан а против Македонците така да можно е само ситуационо пријателство!
Заради непочитување на елементарни работи како што е волја изразена на референдум, и одбивање да се прифати тој факт (сега веќе од ДПсНЕ што го става во позиција на колаборационист кој служи за цензус) како реалност факт кој е израз на окупација, што од друга страна значи дека треба да се измени методологијата на дејствување во такви услови а се прави токму спротивното да не дојде до менување на средствата и методите за справување со окупационите сили и нивните слуги доведува до тоа да слушаме празни муабети, готово е, тое е реалност, тешко е да се смени... многу се јаќи ... ние сме глупи, народот е глуп,...