За Митев имам пишано дека ќе биде лидер на репрезентацијата наредните 10-15 години, едноставно детето има капацитет да преземе одговорност, воопшто нема страв, цело време напаѓа зона, пробива, игра опуштено и може да истрпи многу ќутек, од време на Мојсо и Жути не сме имале таков играч и што е најбитно разбира ракомет, има некоја природна интелегенција за спорт и знае кај да се постави во даден момент, нешто што не се учи на тренинг, а најчесто е голем проблем кај нашите играчи.
Голема предност му е што медиумите не го креваат во облаци како што беше случај со Талески и Кузмановски, а реално Митев е подобар и далеку по зрел играч од нив двајца на тие години.
На 20 години Фитиљот беше кренат во небеса и споредуван со Карабатиќ дека постигнал еден гол против Омејер, на Европското во Полска 2016та година, нашите новинари ни правеа приказни дека веќе го бараат Киелце и РНЛ.
Талески кога постигна 13 гола против Елверум го направивме новиот Филип Јиха, секаде ѕвонеа наслови од типот: македонскиот бомбардер, новиот Кире Лазаров, иднината на Македонскиот ракомет, сите телевизии се потепаа да снимат интервју со него, да му земат изјава, буквално имаше статус на ѕвезда. Таа сезона остана на една-две добри партии, останатите утакмици имаше по 2-3 гола просек, зимото следеше трансферот во РНЛ и со тоа ставање црн печат на кариерата, секако трансферот по порталите беше проследен со низа пофалби и комплименти.
Се надевам само дека Митев ќе остане приземен како до сега и ќе продолжи да работи и напредува, го пратам уште од кога играше втора македонска лига со Аеродром, на негови 16-17 години, уште тогаш имаше натпревари кај што даваше над 10 гола.
Секогаш во памет ќе ми остане утакмицата кога гостуваа против некоја екипа од Гостивар, мислам Јехона се викаа, Аеродром со деца од средно школо извадени, а овие другиве мешани наши и љочки и сите профил на луѓе 40 годишни кељавици со стомаци до колена, апла се гледаше дека немаат допирна точка со спорт и тренинг, насобрани водоводџии и келнери после работа да играат, прво полувреме водеа децава, во второ овие удрија на селското, почнаа со мавање, со курчење, судијата во небрано беше и него не му беше сеедно, некаде околу 45та минута им се пуштија на децава да се тепаат, после инцидентот сите се испичија само Марко без страв продолжи да игра до крај, сам ја носеше екипа, уште тогаш даваше знаци за какво дете станува збор, прашање беше само дали со таа градба и висина може да игра во сениори, сега за сега потврдува дека дефинитивно може.
Со трансферот во Алкалоид направи чекор напред во кариерата, под водство на Кире доста напредуваше физички, стана уште по брз и цврст во дуели, се надевам и Кире ќе го држи прибран и нема да му дозволи никакво опуштање, уште во младинска репрезентација кога го водеше се гледаше дека му е миленик, го стави и капитен да биде, после тоа го донесе во Алкалоид.
Има пред него доста време, а овие натпревари во Европа ќе му дојдат одлично за напредување.