Колку и да го учиш со зборови, и кога е мало, нема само ти да му влијаеш на неговото однесување, детето (најверојатно) ќе стапува во контакт со други деца, кои не секогаш ќе бидат воспитани и умни, ќе ги засака и нив, како ќе му објасниш со зборови дека тоа што го прават не е добро?
Точно но тука настапуваш ти како родител, да внимаваш со кого се дружи да му кажеш што е дозволено дома а што не, и најважно несмееш да менуваш ставови еднаш нешто да дозволиш а следниот пат да забраниш. Никогаш не подржувам тепање, сопственото дете го имам урдено само неколку пати и сеуште се каам за тоа. Најзажно е со детето да бидете пријател за да биде тоа слободно секогаш да може се да ви каже. Затоа пак ќе кажам, најважно е секогаш ама баш секогаш да имате време за него.
Добро, ти не го поддржувај тепањето, но јас ќе го поддржувам.
A зошто си толку убеден дека со тепање сигурно ке постигнеш позитивен ефект?
А нали мислиш дека твоето дете некогаш треба да го оставиш да направи и глупост Голема/Мала не е битно и не ли мислиш дека ке научи нешто од тоа ти наведи го правилно размислување и без котек детето ке науче ногу работи само ..Со котек можеш да постигнеш само контраефект особено у пубертет кога сите мислиме дека сме најјаки.
Делуваш на некој кој пробува да се исповеда пред Господ преку нас дека си го удрила детето. И ова и на други членки-мајки го имам напишано, се надевам дека детето ќе ти биде посвесно за реалноста отколку што си ти. Извини што ова навредливо делува, ама нема да заобиколувам.Затоа јас велам многу малку луѓе се способни да бидат родители, бидејќи не можат да проценат кога треба да реагираат, а кога не. Во принцип, треба да се удри кога малиот со боичките гаѓа по другарчињата место да црта со другарчињата.Just a boy напиша:
Не сум тип што се навредува, жалам ако тоа ти беше целта. Ниту пак Ви се исоведам и барам прошка од Вас иако Ве сметам за дел од Бог. Останувам на својот став дека нема потреба од тепање на деца како средство за воспитување. Јас сум мајка и знам дека со разговор и објаснување може да се постигне целта-добро воспитано дете кое нема да ги гаѓа другарчињата со боици. Зошто инсистирате дека детето во секој случај треба да се казни со „плескање“ и да добие по неговото Его за да научи нешто? Дали ти си татко и на колкаво дете и зборуваш од искуство или си можеби психолог-психијатар па зборуваш од „книжно“ искуство?
Да го удриш детето, не значи да му влепиш шамар за да го боли. Нити значи клоца да му акнеш. Значи да добие плескање кое ќе удри по неговото его, не по неговата кожа и коски и да остави модрица. И детето исклучиво се удира кога го заслужило тоа, во вистински момент, за вистинска причина, и кога ќе биде удрено мора да му се објасни зошто е удрено и што треба да стори следниот пат (со поттекст дека така нема да биде удрено).
Затоа јас велам многу малку луѓе се способни да бидат родители, бидејќи не можат да проценат кога треба да реагираат, а кога не. Во принцип, треба да се удри кога малиот со боичките гаѓа по другарчињата место да црта со другарчињата.
Од друга страна, не треба да се удри кога малиот трчал и паднал и си ги одрал колената. Тоа е лекција која сам ја учи. Во тој момент се игнорира, бидејќи децата се сурови, па тогаш вриштат плачат со надеж дека ќе привлечат внимание на себе да бидат утешени. Зборовите “така растат деца“ оставени од старите се единствени во ситуацијата. И нема гушкање, нема тешење, нема смирување. Си паднал, те боли, мисли за следниот пат, бидејќи јас нема да бидам до крајот на животот тука да те тешам кога нешто или некој ќе те повреди.
Токму ова сакав да го кажам. Понекогаш не помагаат само зборовите.
А мислиш немаме штитници???
Хахахаха мало мајсторче, ептен е вредно. Значи имаш исклучително паметно детенце. Најди што му е слаба точка и за казна забрани ја таа работа и пробај ако треба и десет пати врати го во ќош додека не истрпи пет минути, пробај ништо не кошта. Иначе целосно те разбирам додека растеше молот син целата куќа беше со ќебиња по маси да не се удри од ќошевите, сите фиоки беа врзани со ластици зошто се вадеше од нив додека на крај не му купив лего коцки и мир-по цел ден редеше боже каква фантазија имаше тоа детенце. Уште ги чува три огромни кутии.
