Tako to ide: najpre nekome oprostiš nešto, a onda oprostiš sebi što si mu oprostio. Kao vakcina: primiš najpre malu dozu, vrlo malu, koliko može tvoj organizam da podnese i odjednom postaješ imun i na ono najgore. I ne primetiš kada si postao drugi čovek, kako te se neki virusi ne dotiču, kako je neki deo tebe, nežan i osetljiv, nestao zauvek. Kad jednom pomeriš granice svoje tolerancije, onda je besmisleno da ih vraćaš nazad, jer ćeš sam sebi da izgledaš kao budala, što nije nimalo prijatno.
Aleksandar Đuričić – “Surf na Crvenom talasu”
Никогаш не го разбрав тоа, освен дека е залудно губење време. Зарем постојат луѓе што сеуште мислат дека доколку се одмаздат за било што ќе сменат некои нешта? Булшит.Не ги делам лугето на блиски и далечни и да простувам по тој начин.
Кај мене за сите важи истото...
Сигурно дека повеке ке ме боли доколку некој близок ке ме повреди и се зависи од грешката.Но и ке ме боли да ме повреди некој не толку близок како фамилијата а сум имала доверба во таа личност.
Но доколку се случи да простам на близок или далечен која е гаранцијата дека нема да се случи повторно истото?
Јас овде давам пак шанса на дотичнатата личност да ме повреди и испагам будала.
И оставете тоа,ако не простиш ке си ја полниш душата со омраза кон таа личност.
Naaah,некои личности не се достојни да им го спомниш името не пак да добијат опростување.
А дали е искрено ? не знам...Некои луге повеке размислуваат за одмазда отколку навистина да простат.
И така.
Eхе и те како постојат.Никогаш не го разбрав тоа, освен дека е залудно губење време. Зарем постојат луѓе што сеуште мислат дека доколку се одмаздат за било што ќе сменат некои нешта? Булшит.
Не е залудно.Зависи од штетата која ти е нанесена и колку си психички силен.Ако е се работи за релација во која си инвестирал време,трпение,толеранција и си се жртвувал на емотивно поле за да другата личност биде среќна и задоволна а ти возвратила не со нож во грб туку со секира во врат и те оставила да искрвариш,згазена ти е гордоста,честа тогаш и те како ќе сакаш да се одмаздиш.Нема да промениш ништо,точно е тоа но душата ќе ти биде мирна кога ќе си го исплатиш долгот.Како кога некој ќе ти го оштети стариот автомобил а потоа ќе исплати на сметка интересна сума и имаш можност да си купиш што сакаш.Едноставна размена,ништо повеќе.Балашевич го сакам,добар е за опивање и за трошење црн дроб на романтика но сепак подобро задоволство од добри ноќи опивање,гушење во совест и тага се добри години мирно спиење кога знаеш дека некој си го добил заслуженото.Понекогаш треба да ја поттурнеш кармата за да проработи.Никогаш не го разбрав тоа, освен дека е залудно губење време. Зарем постојат луѓе што сеуште мислат дека доколку се одмаздат за било што ќе сменат некои нешта? Булшит.
Само Балашевич е секогаш во право:
„ И не волим принцип „ памти- па врати“ , то би ми укаљало образ. Нема лепше победе од погледа у нечије очи без грижње савести и знати да че ту особу власатито срце од срама издати! “