Има разни типови на просјаци. Веќе ги имате видено сите шеми, а еве јас ке додадам уште неколку ситуации.
Во Битола во старата чаршија има еден питач кој е инвалид, обично го гледам зимно време кога има гужва низ чаршија, па на ладното ги соблекува нозете до колена и седи на земја на картон, се тресе и на него му давам некоја ситна пара, зашто пита со стил. Па и работа е да седиш на ладното бос.
Ама одма на добрите работи се јавува и по една копија. Има еден друг питач, што понекогаш седи на истото место или негде погоре, не е инвалид, а исто ги соблекува нозете и се тресе, иако надвор 40 степени лето е. :ne: Не пали. А се тресе бетер од овој погоре. И изгледа прилично работоспособен.
Најчесто, просјаците одат заедно со "макроа", односно проси, и му дава на некој друг, кој ги користи парите за "повисока цел".
Ми се случило неколку пати и следново. Одам на непрометна улица и ми приоѓа жена/маж, и ладно ми вика "дечко да не имаш 20 денари". И сум им дал зашто ме фатиле неочекувано.
Еднаш еден ме праша кој автобус оди пр. за ѓорче, како може да стигне до таму, ми кажува каде да застане да го чека, као едвај стигнал во скопје од некое бог-знае кое село, па неможе да се снајде а треба итно да оди и како најефтино да помине, и на крај некако демек несакајќи ми бара пари за да му се најдам во несреќава. Му дадов 50 денари. Не друго, него пола саат ме давеше. Бар за приказната што ја смисли вредеше.
Иначе освен вакви ситуации, не давам пари. Најдобар лек за питање е да не се дава. Ако не даде никој, нема да им се исплати денот што го потрошиле, и следниот пат ке размислат дали ке питаат.
