Предлог за уставно име што НЕ СМЕЕ да се прифати

[Pravnice]

A и не пропушташ да не' "охрабриш" дека ние пак ќе можеме на улица, дома и на утакмици да употребуваме "Македонија" .

Јас неможам да укапирам во која конотација ти е текстов. Но до негде на едноставен начин ја долови мојата поента. Како сака можат да не пишат, името не ни го земаат.Македонија сме биле и ќе останеме.

 

[Go2bed]

АЛООООООООО!!!!!!!!!!!!!......ГРУЕВСКИ каде си.....................

ако можеше Дора Какојани да излезе и да каже нешто во врска со вчерашниот предлог за името...може да не удостојат нашите политичари со еден мал коментар , што е тоа понудено, дали се прифаќа, дали не се прифаќа....ништо........МОЛК.....а тоа само повеќе прави нервоза кај нас граѓаните.Или пак можеби тоа е целта, да се држи народот под тензија за да во еден момент кога ќе посакаат тие од горе да пукнеме....

 

[TpH_Bo_OkO]

Куче што лае, не каса.

 

[Павел Липранди]

Јас и претходно си кажав, јас сум за компромис со име како Демократска Република Македонија или некое слично со нормална додавка пред зборот република, но имам впечаток како Нимиц да не сака да изнајде заемно прифатливо решение. Имам впечаток дека мисијата на грците не е да ни го смени името туку да не влеземе во НАТО.

Впечатокот ти е идентичен со ставот на Андонис Самарас, дека вренето работи за Грција. Евентуалното невлегување на БЈРМ во НАТО би го забрзало процесот на внатрешно распаѓање на државата не како таква, туку како “лулка на македонската нација“. Ќе биде забрзан процесот во кој албанскиот иредентизам ќе делува како инструмент за да се сопре македонскиот иредентизам. На тој начин, “македонската идеја“ ќе биде победена еднаш засекогаш.

Многу интересна статија, специјално за оние што се залетани по квази-интелектуалните тези на манипулаторот Фрчковски. Самарас поставува суштински прашања:

Во времето на распадот на Југославија и кога се појави проблемот со Скопје во 1991-92, во Грција преовлада гледиштето дека не треба да признаеме држава со име “Македонија“ која е веднаш тука на нашата граница. Ова гледиште природно беше поддржано од мнозинството на грчката јавност. Сепак, тоа не беше наметнато од луѓето на улиците, собирите, “македонските воини“ и сигурно не од Андонис Самарас.


Беше формулирано од двајцата водечки политичари од тој период, Константин Караманлис и Андреас Папандреу. Папандреу има речено: “Во однос на името, никогаш не би го прифатил зборот Македонија во било кој облик како дел од името на (поранешната југословенска република).“ Според неговото сопствено објаснение, тој го гледа тоа како “средство за иредентизам“.

Комстантин Караманлис не само што се согласи си ова негово гледиште туку отиде чекор понатаму:


“Аргументот дека Грција претерува зашто една ваква мала држава не е закана за Грција... е контрадикторен и опасен, да не речеме нелогичен. Ако Скопје не е закана денес, никој не може да предвиди или да гарантира... каков сооднос на силите ќе се појави во блиска или подалечна иднина на Балканот или пошироко. Државите не живеат само во сегашноста. Мораме да го памтиме минатото за да не го доживееме повторно во иднината“.

За сите оние што трчаат главечки по Фрчко и Бранко, Самарас им дава една длабоко промислена лекција:

Сите оние што се брзаат да ги усогласат важните национални прашања без никакви обзири за проблемите што ќе ги создадат за во иднина, треба да се потсетат на она што го рече Караманлис. Големите проблеми треба да се разрешат, не едноставно да се испазарат.

Целата статија на Самарас (на англиски):
http://www.ekathimerini.com/4dcgi/news/content.asp?aid=94483

 

[Go2bed]

Куче што лае, не каса.

нашиве и кога не лаат , не касаат :salut:, а кога лаева им удрија по една заушка од УСА и сите си построива мирно.

 

[~>}VOJVODATA~~LAVOT{<~]

Како сака можат да не пишат, името не ни го земаат.Македонија сме биле и ќе останеме.

И затоа нека не' пишат како сакаат?

 

[~>}VOJVODATA~~LAVOT{<~]

За сите оние што трчаат главечки по Фрчко и Бранко, Самарас им дава една длабоко промислена лекција:

Кај сите оние што трчаат главечки по Фрчко и Бранко, ништо длабоко промислено нема да запали сијаличка.

 

[Pravnice]

И затоа нека не' пишат како сакаат?

ма не, воопшто. Ама и ако се направи некој разумен компромис нема да биде крај на светот. Има име кое нема да го смени индентитетот. На крај краева 1000 години сме биле под Византија, 500 години турско, грци,Бугари,срби, сит пробале да не асимилираат ,да не уништата и не успеале. Жилав народ сме, Пиреј што би рекол Петре М Андреевски, та ни едни цигани , нити некои Албанци што сакаат да не растурат .Сме биле ,сме и ќе бидеме Македонци и крај на муабетот.

 

[Crazy in Love]

ма не, воопшто. Ама и ако се направи некој разумен компромис нема да биде крај на светот. Има име кое нема да го смени индентитетот. На крај краева 1000 години сме биле под Византија, 500 години турско, грци,Бугари,срби, сит пробале да не асимилираат ,да не уништата и не успеале. Жилав народ сме, Пиреј што би рекол Петре М Андреевски, та ни едни цигани , нити некои Албанци што сакаат да не растурат .Сме биле ,сме и ќе бидеме Македонци и крај на муабетот.

Добро колку пати да кажам дека ако само се работеше за име,Грците немаше да се замараат и да трошат толку пари.

ИМЕТО Е ДЕЛ ОД ИДЕНТИТЕТОТ!

 

[Станоја]

Добро колку пати да кажам дека ако само се работеше за име,Грците немаше да се замараат и да трошат толку пари.

ИМЕТО Е ДЕЛ ОД ИДЕНТИТЕТОТ!

Крејзи, името е Име на нашиот идентитет Македонски.

 

[Misirkov]

Bravo Pavel Liprandi, mnogui pouchen tekst od eden od trojcata arhitekti na anti-makedonskata praksa denes, Andonis Samaras.

Spored Samars, ciganite kupuvaat vreme za nie da se raspadneme od vnatre, i zatoa nema da dopushtat vleguvanje vo NATO (koe pak nevleguvanje kje ni go tovarat kako nasha vina). Procenkata mu e deka makedonskata ideja e vekje pobedena (bidejkji Republika Makedonija ne e drzhava na Makedonskiot narod, tuku dvoonacionalna zaednica), samo treba da ostavat shiptarie da odrabotat odvnatre po osamostojuvanjeto na Kosovo za da se raspadne ILI da se transformira vo labava federacija.

Pretpostavuvam, zatoa ima zatopluvanje na odnosite Albanija-Grcija denovive.

A MISSED OPPORTUNITY THAT NEVER WAS

By Antonis Samaras (1)

During the period when Yugoslavia was breaking up and the problem with Skopje emerged in 1991-92, the view prevailed in Greece that we could not recognize a state having the name “Macedonia” right on our borders.

That view was naturally supported by the overwhelming majority of the Greek public. However it was not imposed by the people on the streets, the rallies, the Macedonian “warriors” and certainly not by Antonis Samaras.

It was formulated by the two leading politicians of that period, Constantine Karamanlis and Andreas Papandreou. The latter had said: “With regard to the name… for me there is no way I can accept the term ‘Macedonia’ in any form as part of the name of the (former Yugoslav republic).”

As he explained, that was because he saw it as a “vehicle for irredentism.”

Constantine Karamanlis not only agreed with this view but went a step further:

“The argument that Greece is exaggerating because that small country is not a threat to Greece… is contradictory and dangerous, not to say illogical. If Skopje is not a threat, at this time, no one can predict or guarantee… what correlation of forces will emerge in the near or distant future in the Balkans and the broader region. States do not only live in the present. We must remember the past so as not to relive it in the future.”

These views were unanimously adopted by the New Democracy party parliamentary group when ND was in power at the time. The views were also adopted by the overwhelming majority of Parliament and unanimously adopted by the Cabinet.

It was those views that I, as foreign minister at the time, was supporting. Naturally I agreed with them. I still do. But it was not I who imposed them. I was simply giving voice to and implementing national policy, as I had a duty to do as foreign minister.

However it appears that some people never forgave me for that… The major decisions of that time were approved by the Council of Political Party Leaders. The decision to reject the “Pinheiro” package was taken by the second party leaders’ council on April 13, 1992, after I had been removed. Some believed that was when we missed the opportunity to settle the issue with the name “New Macedonia.”

Yet there never was such a missed opportunity. After all, the Pinheiro package had also been rejected by Skopje. In fact its president at the time, Kiro Gligorov, criticizes the “Pinheiro ideas” in his book and admits that his country could not accept them as they provided for a change to its constitution. Gligorov always said that he rejected it, yet many people in Athens still bewail the “missed opportunity.”

They talk about a missed opportunity that never existed. Worst of all, I am seen as being responsible for a decision taken by others after I had been removed.

Since then Skopje has won the battle for international recognition as “Macedonia.” However, as I have been claiming for years, they are losing the more important battle for their survival, for the preservation of their unity.

The first move happened in 2001 when the Albanians of Tetovo in eastern FYROM, rebelled. There was the threat of civil war, averted at the last minute by a compromise, one that was painful for Skopje, in the Ohrid accord.

FYROM essentially stopped being a “national cradle of Macedonians” and became a multi-ethnic state with two separate ethnic components. “Pseudo-Macedonian” irrendentism began to be questioned on the domestic front. What we question from abroad – the existence of an ethnic state of “Macedonians” – is something that the Albanians of Tetovo began to question from within.

The second step is happening now with the secession of neighboring Kosovo from Serbia, making a new crisis with FYROM’s Albanians unavoidable; and it has already broken out.

For Skopje today, the dilemma is whether it will break up or whether – as some are claiming – it will be transformed into a loose multi-ethnic federation (as a way of avoiding dissolution).

In every case, the “Macedonian idea” will have been defeated once and for all. So we need time and must ensure that Greece does not pay the price of the critical developments to come.

Today the prime minister has ruled out any prospect of a dual name, but agrees to discuss a “composite” name. I still disagree with that, but welcome his avoidance of a dual name. I believe it is impossible for Skopje to reach a compromise, since the most they can do is to accept a dual name, which we reject.

Such an outcome could prove beneficial to Greece, since when the Karamanlis government leaves Skopje out of NATO it will be Skopje’s responsibility. And we will gain time.

The “Macedonian idea” is now being undermined and questioned from all sides… In February 1992, Constantine Karamanlis said that “states do not only live in the present. We must remember the past so as not to relive it in the future.” All those who are in a hurry to settle major national issues without any concern for the problems they are creating for the future should remember that. The big problems have to be resolved, not simply settled.

I supported Karamanlis’s view then and now. Some people never have.

Antonis Samaras was foreign minister in the New Democracy government in 1989-1992 and went on to form the Political Spring party, now defunct.

http://www.ekathimerini.com/4dcgi/ne....asp?aid=94483



.

 

[Bratot]

Скај: “Република Македонија – Скопје“ на кирилица е новиот предлог на Нимиц

Името “Република Македонија – Скопје“ напишано на кирилица е новиот предлог на специјалниот посредник на ООН, Метју Нимиц, јавува грчкото радио “Скај“ повикувајќи се на извори од централата на ООН.
Нимиц го предложил тоа име на синоќешната средба меѓу преговарачите на двете страни Адамандиос Василакис и Никола Димитров. За разлика од минатите средби каде Нимиц даде повеќе различни предлози сега тој понуди еден предлог.
По средбата со преговарачите Нимиц изјави дека предлогот не е сто проценти прифатлив за двете држави, но се надева дека ќе го разгледаат сериозно и ќе најдат решение. Тој призна дека во предлогот ја вклучил географската димензија. Уште не се знае дали предлогот ќе биде за меѓународна или билатерална употреба.
Меѓу двете страни повторно нема согласност, но Нимиц очекува брз одговор. Прашањето за името треба да биде решено до 3 април, кога на самитот ќе се одлучува за членството на Македонија во НАТО.


Republika Makedonija - Skopje.
1. Како што кажа Мацедалиен, за цел свет ќе бидеме познати како Скопје (или Скопџе)
2. Латиничен изговор: Република Македониџа - Скопџе
:nenene:

Тој предлог беше даден од страна на Грчкиот професор Теодорос Колумбис во 2007

ПРЕГОВОРИТЕ ЗАВРШИЈА! НЕМА КОМПРОМИС !

НИКОГАШ АМА НИКОГАШ НЕМА ДА ПРИФАТАМ ВАКВИ ГЛУПАВИ ТВОРЕВИНИ!

Тој Нимиц треба да се одере и набие на кол, копиле мрсно!


Идеме под привремена референца за прием, циганите ќе се попишманат на 3 април.
Треба да истраеме, да не паднеме на уцени.


Мој предлог е да почекаме Грците први да го одбијат ОФИЦИЈАЛНО предлогот, па да излегуваме со наша позиција.

 

[Misirkov]

Chitaj go Samaras pogore...

http://www.ekathimerini.com/4dcgi/ne....asp?aid=94483



.

 

[TpH_Bo_OkO]

нашиве и кога не лаат , не касаат :salut:, а кога лаева им удрија по една заушка од УСА и сите си построива мирно.

Мој предлог е да почекаме Грците први да го одбијат ОФИЦИЈАЛНО предлогот, па да излегуваме со наша позиција.

Добар предлог, а и добар одговор зошто нашите ќутат, и оставаат предност да се истрчаат педеракис.

 

[Bratot]

Chitaj go Samaras pogore...

http://www.ekathimerini.com/4dcgi/ne....asp?aid=94483



.

Го прочитав. Вчера.
Детално се разоткрива грчката стратегија и најверојатно индиректната вмешаност на атина во конфликтот 2001.

И според тебе Мисирков, како треба да се одигра?

1. Да се прифати смена на име што ќе им одговара на Грците и да влеземе во НАТО.

2. Да одиме машки и да се соочиме со евентуално ВЕТО, подоцна и да се соочуваме со некои идни инпортирани конфликти.

3. ... или нешто трето..кажи ти, ја сум при крај со нерви