Windfucker
Телемит, Темплар, Масон, Сциентолог во целибат
- Член од
- 30 април 2010
- Мислења
- 8.459
- Поени од реакции
- 15.326
Прочитав две, сега ја читам третата.
Првата е папата Јована, која фрла сенка на положбата на жената во раниот среден век и сторијата за една жена која маскирана како свештеник со својата способност се искачува горе во црковната хиерархија за на крајот да стане Папа. Има интересен тек на настаните и се чита набрзина и покрај тоа што е малку пообемна. Мене ми заличи многу на Џејн Ејр додека ја читав,.
Акаша Хроника од Штајнер е втората која е мало книжуле каде што од некаков негов аспект го упишува раѓањето на две фиктивни цивилизации, начинот на размислување кој не е конвенционален како нашиот, настанување и развој на универзумот. Во секој случај книга вредна за размислување и читање.
Третата е Пилешка Супа за Душа која сеуште ја читам, 101 кратки мали стории со мотивациски карактер каде што низ секојдневни примери ни се опишани чувствата како љубовта, чесноста, истрајноста итн итн. Начинот на нарација на книгата е многу едноставен и поентите кои сакаат да се доловат ептен проникливи, така што се чита навистина брзо како сликовница.
Првата е папата Јована, која фрла сенка на положбата на жената во раниот среден век и сторијата за една жена која маскирана како свештеник со својата способност се искачува горе во црковната хиерархија за на крајот да стане Папа. Има интересен тек на настаните и се чита набрзина и покрај тоа што е малку пообемна. Мене ми заличи многу на Џејн Ејр додека ја читав,.
Акаша Хроника од Штајнер е втората која е мало книжуле каде што од некаков негов аспект го упишува раѓањето на две фиктивни цивилизации, начинот на размислување кој не е конвенционален како нашиот, настанување и развој на универзумот. Во секој случај книга вредна за размислување и читање.
Третата е Пилешка Супа за Душа која сеуште ја читам, 101 кратки мали стории со мотивациски карактер каде што низ секојдневни примери ни се опишани чувствата како љубовта, чесноста, истрајноста итн итн. Начинот на нарација на книгата е многу едноставен и поентите кои сакаат да се доловат ептен проникливи, така што се чита навистина брзо како сликовница.
Интересен опис и податоци за клубови како Милан, Барселона, Челзи, Тотенхем, но и за не толку познати клубови. Ептен позитивно изненадена од книгава. Меѓу другото, ќе споделам и еден цитат, каква пропаганда има во Америка против фудбалот. Знаеме дека таму тоа не е популарен спорт, но во минатото имало екстремни противници, во некои лиги било забрането да се удира топката со глава затоа што тоа “предизвикувало сериозно нарушување на здравјето на децата“. А рагбито не предизвикува нарушување, а? 
Имено, цитатот е од бивш играч на американски фудбал, Џек Кемп, кој кога САД се кандидирале за да бидат домаќини за Светското првенство, во 1986 излегол со строг протест против овој потег, велејќи дека: “Верувам дека е важно за сите тие млади луѓе во Америка, кои се надеваат дека еден ден ќе играат американски фудбал, во кој топката се фрла, се шутира и за неа се трча и се носи во рацете, да се истакне дека американскиот фудбал е демократија и капитализам, а европскиот фудбал е социјализам.“ Имајќи во предвид колкава е пропагандата против социјализмот и комунизмот и колку овие идеологии и уредувања се омразени во Америка плус како бонус и Студената Војна, може да се забележи и ирационалната пропаганда против овој спорт. Перење мозок до даска.
Предобар впечаток ми остави книгата, затоа и си земав слобода малку повеќе да елаборирам.
. Живо и здраво да ти е бебенцето големо да растит.
.