Библијата не охрабрува да се благословуваме, но тој благослов во никој случај не доаѓа од од бакнување рака некому. Јас мојот брат/сестра во Христа го/ја благословувам (и обратно) со тоа што ќе му кажам 'Господ да те благослови'.
Ни јас не се согласувам со Историја на религиите. Глупост. Тоа ќе е чист Nee Age. Но со веронауката таква каква што за жал ќе биде, ИЧ.
Фаворити сте и на владејачката партија во секој случај. Неброени докази за тоа има, нели? Сега и во минатото. Но, тоа си е. Јас и не сакам власта да ме сака (ни да ме мрази се разбира). Историјата на Црквата покажува дека секој пат кога црквата и власта биле блиски, црквата не била како што треба. Во тоа е фаворизирањето, не во изборот каде ќе припаѓам или не.
Што се однесува до демонизирањето, ајде откриј кој ја даде следнава изјава: ПРОТЕСТАНТСКИ ВАМПИРИ![/quote]
Кон болтуваното:
- во православието, благословот Христов доаѓа преку свештеникот. Никој неможе да дели благослов ако самиот го нема. Како што Христос е посредник помеѓу Отецот и родот човечки, како што мајката Божја и Светиите се посредници помеѓу родот човечки и Христа така и свештеникот е посредник помеѓу верните и Него (Христа). Христос ги одреди 12-те Апостоли за прв свештеници, преку слегувањео на Светиот Дух врз нив. Целивањето рака на свештеникот, како реков, не ја повредува гордоста, туку дава сила во истрајноста кон верата која поединецот ја исповеда.
- историјата го покажува токму спротивното: дека блискоста на државата (царот) цо Црквата дава стабилна, силна и богата држава/оптество. Историски, тоа е примерот со Византија а денес, тоа е примерот со Руската федерација, каде Путин се исповеда за православен и делумно Грција, каде Црквата и држава се уставно неодвоиви!
- можам да кажам дека таков израз, барем јас, немам употребено. Дали некој од форумџиите се исповеда за ваков или таков верник или за атеист, тоа е негов личен избор, кој немора да биде осуден, уште помалку сатанизиран. Она кое не го донапишав, е следното: верата кон која некој се приклонил е негов избор! Според православието, страшниот Христов суд нема да биде многу страшен, оти секој од нас, самиот веќе се осудил со својот (не)избор на верата која ја исповеда и која ја живее и со делата од таа вера! На судот, Христос само ќе ги одвои „овците„ од „козите„ оти тие „овци„ и „кози„ веќе самите се осудиле уште во овој свет и во овој живот. Но секако дека пред крајниот суд Христов, претходи поедниечниот суд, за секоја душа посебно, каде душата самата ќе (у)види Кој е вистинскитот Бог.
