Плачат ли жените без причина?

[back_rest]

Плачат, но ретко. Треба да е премногу тешко нешто за да покажат слабост преку солзи. Сум била во ситуација да се расплаче машко пред мене, сум била како шокирана во таков момент, не сум знаела што да кажам, како да постапувам, ми било тешко. А сигурно нему му било многу потешко отколку мене во таков момент.

Не го очекував ова од девојка. Риспект за анти-феминистичкото сфаќање.

 

[PSYtisfaction]

Никогаш, никогаш не сум заплакала без причина. Секогаш имало нешто. Можда не се десило нешто баш во моментот, ама понекогаш се насобираат сите нешта што сами по себе не успеале да те расплачат, ама ете се погодил моментот, нерасположена, сама, тивко музиче, си размислувам... И ете ќе ми текне на нешто што ме растажува и ќе се расплачам. Ама сепак е со причина.
Многу ретко ми се случило да заплачам пред некого. Не сакам да ги покажувам чувствата до толку.
Втора работа, тоа дека мажите не плачат- НЕ Е ТОЧНО. Сум била сведок на неколку "изливи на емоции" од страна на машко и уверена сум дека плачат колку и жените. Само тие повеќе сакаат да страдаат во себе, онака настрана од сите, па затоа мислиме дека ретко плачат. А за во јавност си имаат други начини да го изразат својот бес/тага/разочараност. Нив полесно им е да истепаат некој, отколку да заплачат пред другарите или, не дај боже пред некоја девојка.
А зошто е тоа така, момци? Па нема ништо срамно во тоа да пуштиш некоја солза. Вас плус ви е полесно, не може да ви се размачка шминката
И да, точно е дека жените плачат за ситници :nesum:
Патем, Сагаква, зеленко за приказната :wink:

 

[PSYtisfaction]

леле почнав да ги сакам жените после приказнава :wub:

А што, пред тоа не ги сакаше? :wink:

 

[OrTacE]

да ги сакав ама на поинаков начин а сега ги сакам знаеш онака како некое битие што е створено со се и сешто во него, или поточно како една многу мала ситница што ја створил господ а толку работи собрани во истата, и најпосле ми е јасно зошто толку ги сакам солзите на една женска и понекогаш моите

 

[PSYtisfaction]

да ги сакав ама на поинаков начин а сега ги сакам знаеш онака како некое битие што е створено со се и сешто во него, или поточно како една многу мала ситница што ја створил господ а толку работи собрани во истата, и најпосле ми е јасно зошто толку ги сакам солзите на една жеска и понекогаш моите

Приказнава те просветли, а?
Епа такви сме ние жените...

 

[RealGirL]

Приказнава ме разнежни!
Многу ретко плачам,можеби затоа што и ретко покажувам слабост!
Али кога плачам..е тоа е нешто!
А ми се има случено да заплачам без причина...имам глумено лудило неколку пати!

 

[Almala]

од физичка болка нема шанси да заплачам. Тоа што ме погодува у срце доста дугачко ќе го чувам у себе додека не дојде време некоја мала ситница да ме погоди и да почнам да леам солзи, ама тогаш море ќе исплачам затоа што плачам и за све тоа што ме болело порано, а сум го потискувала

 

[The`bItCh]

Никогаш не плачам без причина. А многу голема плачка сум. Кога не можам да се воздржам си се олеснувам пред оние кои знам дека тоа нема да го злоупотребат. Не се лигавам ко детенце, ама плачам. Доказ дека сум голема плачка е тоа што плачам кога ќе видам некој друг како плаче, плачам кога ќе слушнам како некој на некого му кажува колку го сака, како го моли да му прости, како плаче кога се разделуваат итн.. Се имаат пред мене расплакано многумина. Не знаев како да реагирам, само ги гушнав силно и останав збунета .. и не заплакав ( жени беа ). Последно пред мене заплака машко. Не само што го гушнав туку и јас со него плачев. Тажно ми е кога гледам машки како плачат и не можам да се воздржам, жените понекогаш многу манифестираат и за скршен нокт плачат ко деца. И немојте со тоа жените повеќе плачат од мажите.

Грлото може да им се стегне на сите, само што тоа некои го изразуваат со плачење, а други не. Не е вистина дека плачењето е женска особина или склоност: и мажите чувствуваат потреба да плачат, но не се осмелуваат да го направат тоа. По традиционалните улоги, мажите отсекогаш морале да се покажуваат како мажишта. Уште е раширено верувањето дека со плачење покажуваат како се слаби, незрели или мамини галеничиња.

Плачењето е реакција на екстремна состојба, на чувства толку силни, што се способни да ја ослабат природната одбрана: оклопот попушта и почнуваме да плачеме. Плачењето е сосема природен начин да си дадеме оддишка и да се ослободиме од напнатоста. Треба да плачеме кога за тоа имаме причина: не е здраво да се воздржуваме и поради тоа што плачењето ни овозможува да се соочиме со сопствените чувства, а со тоа и подобро да ги разбереме и размислиме за нив.

Плачењето е потреба, а солзите се природен начин на олеснување.:wink:

 

[OrTacE]

сите напишавте која кога и зошто плаче а на никоја не ја расплака приказнава???? чудно нели, зарем на никоја не ја расплака општата историја за жената а ?

 

[Almala]

сите напишавте која кога и зошто плаче а на никоја не ја расплака приказнава???? чудно нели, зарем на никоја не ја расплака општата историја за жената а ?

мене ми паѓа само криво што татко ми згрешил негде и ме направил женско.

 

[The`bItCh]

сите напишавте која кога и зошто плаче а на никоја не ја расплака приказнава???? чудно нели, зарем на никоја не ја расплака општата историја за жената а ?

Мене ме наежи и тоа многу. Ама не ме расплака. Иако сме нежни и чувствителни, иако не можеме да се воздржеме и се расплакуваме, има работи пред кои можеме да се воздржеме и да сме посилни од вас.:baeh::wink:

 

[PoisonGrl]

Plachenje bez ochigledna prichina mi se sluchuvalo chesto. Kazuvam ochigledna zatoa shto nemalo nishto vidno shto bi me potreslo tolku. No sum imala nekoj nemir vo sebe ili slichno. Duri mi se sluci da mi se place koga bev 100% srekna(pred nekoe vreme)..iako ne zaplakav, uste ne znam zosto mi beshe potrebno toa. No da se vratam na temata. Zeni ne placat bez pricina. Barem jas taka mislam. Sekogash ima nesto. Nekogash moze i mala sitnica da i ja prelie casata na edna zena i da se rasplache. Nekogash srekata im doaga overwealming(ne mi teknuva makedonskiot zbor) pa plachat radi toa.
Sepak sto se odnesuva do mene, mi treba mnoogu vreme pred da zaplacham pred nekoj. Ne mozam da placam pred luge na koi sto ne im veruvam (a mnoogu e retko i pred ti na koi im veruvam), zatoa sto iskustvoto me naucilo deka znaat da go zloupotrebuvaat toa protiv mene.

 

[pearl]

....

 

[Goddess of Chaos]

често плачам за да плачам а не да барам кривица зошто плачам и гајле ми е.

 

[marga_k]

placka sum priznavam solzi od radost,od taga,...znam da zaplacam i koga gledam film.