Toчно е, но тие луѓе не се одговорни и не вложуваат во образованието. Се влечат на десет процентниот талент кој можеби, а можеби и не, ќе им биде награден.А као демек супер одличните се најдобри во понатамошниот дел од животот (кариерата)? Немој не ме радуј. Можам да набројам седумстоосумнаес примери, дури и повеќе кај што оценките биле под просечни а луѓето генијалци
порано многу паѓав у депресија ако добиев лоша оценка...не ради оценката, ради моите дома шо ке ми викаат/ке ме караат/ке ми скратат нешто/или татко ми ке скрши нешто....многу беа строги...јас како копиљ место да фатам да научам јас за инат не учев, и за некое чудо it worked...сеа моите не се замараат толку со моите оценки, а тие сепак се подобриВлијание имаат родителите, но на мене на пример мајка ми ми збореше дека нели треба да се учи и дека ќе ми треба...но не ме е терала да имам се 5 иако јас немав 4ка. Сепак порано да се добие четворка за мене претставуваше голем стрес. Јас четворка? Не е можно!!
И давав се од себе за да ја поправам...Сега веќе ја немам таа грижа на совест и знам дека ако добијам помало од 5, ќе се поправи..
Се согласувам со тебе.А као демек супер одличните се најдобри во понатамошниот дел од животот (кариерата)? Немој не ме радуј. Можам да набројам седумстоосумнаес примери, дури и повеќе кај што оценките биле под просечни а луѓето генијалци
пробав пак за ова репутација да ти дадам, ама неможам... УМРЕВ ОД СМЕЕЊЕ СИНЕ!! ЌЕ ЖИВЕАМ ПОДОЛГО! (каковввв парадокс)ја во 5то кога ќе однесев четворка дома татко ми ме викаше “сине’’ а мајка ми ми правеше ручек по избор.