Од што имате фобија?

[Forrest Gump]

Покрај фобијата од кловнови што ја имам, знам изгледа смешно .... имам фобија и од кукли, т.е од куклине што се на стаклото на детскион театар карши рекорд :kesa: секогаш кога мора да поминам од таму вртам глава..... :kesa:

Кловнови не да мразам...И тоа некому треба да му е смешно... Хорор.

Најголема фобија ми е да не остарам сам.

 

[Сутлијаш]

Височина.

 

[Hip.Hop_MKD]

Не знам зошто замрзев кловнови во последно време и тоа многу... Иначе фобија имам од високо, кога ќе погледнам надоле ми се лоши,
од вода, малце ќе звучи смешно ама ни јас не можам да си објаснам - не можам да поднесам расипани чешми и да не може да ја сопреш водата или да течат, ме фаќа страв... x]

 

[Antigona]

 

[Roten 96]

од наведените врсти фобии на почетокот..можам да кажам дека не се плашам од ништо..бар од наведените

 

[Veela]

Вода... т.е. длабочина...
Ужасно се плашам од самата помисла да пливам во вода кадешто не знам која е длабочината, односно не можам да го видам доле дното. Уф.... се ежам и сега при оваа помисла. Страв ми е и кога пливам море на пр. 2 m. и од доле некои си високи тревишта како врвки ми се мотаат у носе... Мислам дека ќе ме повлечат надоле... Или пак ако го гледам дното доле, и ако има некои треви што се ниски и формираат како патека темна, си замислувам некоја змија огромна ми се мота околу нозете.
Страв имам и од затворен простор и гужва, особено од ливтови.
Исто така се плашам и од отворен простор, простор без крај...
или пак многупати сум сонувала како се „будам“ и сама сум дома. Излегувам надвор - пусто. Мрачно е, весници разлетани насекаде, точаци и коли оставени на сред улица, ветрот дува и ги ниша лулашките (многу глеам филмови, хорори - и од тоа ми се соновите) и како сум сама јас во цел овој свет. И од таа помисла ми е страв...

Многу голем страв имам и од змии. Особено анаконди и од секакви летачки, лазечки, ползечки гнасни бубачки.

 

[Thomas A. Anderson]

Вода... т.е. длабочина...
Ужасно се плашам од самата помисла да пливам во вода кадешто не знам која е длабочината, односно не можам да го видам доле дното. Уф.... се ежам и сега при оваа помисла. Страв ми е и кога пливам море на пр. 2 m. и од доле некои си високи тревишта како врвки ми се мотаат у носе... Мислам дека ќе ме повлечат надоле... Или пак ако го гледам дното доле, и ако има некои треви што се ниски и формираат како патека темна, си замислувам некоја змија огромна ми се мота околу нозете.
Страв имам и од затворен простор и гужва, особено од ливтови.
Исто така се плашам и од отворен простор, простор без крај...
или пак многупати сум сонувала како се „будам“ и сама сум дома. Излегувам надвор - пусто. Мрачно е, весници разлетани насекаде, точаци и коли оставени на сред улица, ветрот дува и ги ниша лулашките (многу глеам филмови, хорори - и од тоа ми се соновите) и како сум сама јас во цел овој свет. И од таа помисла ми е страв...

Многу голем страв имам и од змии. Особено анаконди и од секакви летачки, лазечки, ползечки гнасни бубачки.

Бреееее од пола животинско царство

 

[Veela]

Само од змии и бубачки. А останатите животни ги обожавам, да можам дома ќе си направам золошка.

 

[Forrest Gump]

Ајде да Ве видам висиноплашачи или плашовисачи така нешто. Овие слики се направени во Чикаго 1955 г. без фотошоп, трикови или посебна техника.​

 

[Мацата]

Сите видови инсекти освен мравки и бубамари сите рептили, глувци и љиљаци. Апсолутно ги мразам!!!

 

[Fear and loathing]

Од фобии.

 

[squirrel]

од луѓе

 

[Broken Blossom]

Имам фобија само од луѓе, од ништо друго

 

[Анчи1]

Немам фобија од ништо.

 

[Sunshine :)]

Од пајаци