Носталгија
- Креатор на темата IsidoraD
- Време на започнување
NikolaP
Команданат Флик
- Член од
- 30 октомври 2005
- Мислења
- 1.095
- Поени од реакции
- 16
Мене ме фаќаше ептен порано. Сега малце помалце. Ама фаќа. Посебно кога е облачно, а пооблачно е од Лондон.
Еве сеа ќе идам дома двапути у децембар. за слава 5 дена, после назад две недели, па после за н.г. две недели. Пукните
Иначе кајганава помага. А да го немаше нетов?
Еве сеа ќе идам дома двапути у децембар. за слава 5 дена, после назад две недели, па после за н.г. две недели. Пукните
Иначе кајганава помага. А да го немаше нетов?
Наташа Радио Милева Мара
Проф. Др. Маг. Мами
- Член од
- 29 април 2005
- Мислења
- 3.835
- Поени од реакции
- 1.118
Само мажот и децата ми се овде,тоа ме теши,ама многу ми недостасуват мајка ми,татко ми,брат ми,внукот...LouWeed напиша:а ти сама си горе????
ја го имав тоа 7 год. знам како е..............
- Член од
- 6 февруари 2005
- Мислења
- 9.722
- Поени од реакции
- 248
Не ме сфаќајте погрешно ама се помалку и помалку...
dajdo
The OuTLaW
- Член од
- 17 октомври 2005
- Мислења
- 5.139
- Поени од реакции
- 19
ponekad koa ke te fati nostalgija te drzi edno 2 saata ti teknua na drugari na familija na skopje na doma te drzi i te tera da mislish samo na doma. ja sum eve veche 3 meseci nadvor od mkd i na pochetokot mi beshe mnogu teshko sakaf da se vratam ama sea e onaka ok. ponekad mi e teshko posho sum sam ama dobro e imam drugari se snaogam se slusham so moite sekoj den lol ne mi se javuvaa tolku mnogu koa bef doma u kopje sea na 7000 milji sekoj den se javuvaam. najiskrajno edvaj chekam da se vratam doma ne deka ovde ne e dobro ama doma si e ko doma!!!!
- Член од
- 23 јануари 2005
- Мислења
- 1.000
- Поени од реакции
- 8
Ziveam formacija 3-9, odnosno 3 meseci - letoto vo MKD, restoto od godinata vo USA. Mislam deka e dovolno, no znae i za vreme na tie 9 meseci ovde vo USA da ti stane gusto i da ti se rastrkalaat krokodilski solzi za doma. Najbolno e koa kje se slushnish so drugarite, ljubovta i kje ti kazat kako si pijuckat kafe, kako se muabetat, kako se zezaat. Ne deka toa go nema tuka vo USAva, no ednostavno ne ti e slatko kako tamu. Zivotot interesen ti go pravat bliskite, prijatelite. A prijatelstvo se pravi od detstvoto. Zatoa nieden/a ovde nemozi da mi bide blizok kako nekoi od tamu, vo MKD.
Друга шема е кога можеш на две столици да седиш и доста време да минуваш во Македонија. Мене тоа ми успеваше до сега, секоја година минувам доста време во Македонија поради различни причини, ама ич не ми се верува дека ќе можам месец дена да бидам во Македонија во 2006...
VeGaS напиша:
OBDN
Ходајучи Вујаклија
- Член од
- 25 јули 2005
- Мислења
- 1.456
- Поени од реакции
- 32
Momentot koga ke resi covek da stapne nekade na strana i da provede podolgo vreme, se rascerecil za vek. Nikogash nema da otrpne na nishto. Koga si ovde sakash da si tamu i obratno. Individualno e - kaj mene e na periodi. Znae da pomine godina da ne mi tekne i da ne mi posaka dusata nishto od Makedonija. Znam da imam momenti koga ke pomislam moive da bea ovde deka nikogash nema da mi tekne na Makedonija. Ultimatno faktot e eden, Makedonija mi e Makedonija, sekogash ke fali vozduhot od Pelister i Plackovica, ke ti treperi srceto za shumot na edna molika. Ke se cudish koga ke te oblee nasmevka po pomislata na pazarot vo Stip, pa i na smradot od Radanski pat. Ke se zacudish koga ke ti zafali guzvata od Sindikat, smradeata od Vardar, ili mrazot vo koskite koj znae da go predizvika toplifikacija na sred zimo.
Ke zastanesh vo Fresh Fields i ke go osetish mirisot na praskite od dvorot na tatko ti; ke kasnesh dinja i ke posakash vo momentot da preletash do onoj paten prevez na sred selo Saramzalino na patot Stip - Veles. Ke se zalapas buritto i ke ti tekne na pastramajlija; ke se napiesh casa vino i ke ti tekne na kazanot vo garaza i ekipata od maalo zelno cekajki ja taa bogovska tecnost....
Ke go procitash Andreevski i "taa prosta zemja od dvolicen kamen," i ke ti se stvori grutka vo grloto.
Pa duri i ke se najdesh vo grupa na makedonski imigranti, i nivnata nistoznost ke ti stvori revolt, nivnata "zaostanatost," "seljacnost" sepak na momenti ke ti postane slatka, i iako ti se kreva vo zeludnik od niv, ke si reces" "Abe nas svet - napaten - i ke im prostis."
So edna recenica, ke ti cuka zvukot od taa Makedonija vo srceto ko shto cuka ezeroto pod Sv. Naum.
I loso e da ne ti cuka, loso e da ne ti teknuva; zalno e da ne ti stvara mornici, solzi i tupot vo gradite.
Ziv si - a toa e najbitno. No da ne e postojano, sekojdnevno - togash e problem.
Mene mi e periodi, ednash godisno znae da me fati i da mi trae so denovi - togash fakjam avion. Dnevno se slucuva, no pominuva.
I koga sum tamu, se slucuva istoto, za ovoj kraj ovde. Mozebi ne so tolkav intenzitet, no ednostavno zivotot vrzal memorii na razlicni strani. Patenjeto po ona minato, ona ubavo e normalna rabota, i mene licno samo me raduva. Nikogash ne se boram protiv istoto.
A ke znam deka sum se izgubila, denot koga ke prestanat da mi naplivaat solzi pred zvukot na Pajduska.
Ke zastanesh vo Fresh Fields i ke go osetish mirisot na praskite od dvorot na tatko ti; ke kasnesh dinja i ke posakash vo momentot da preletash do onoj paten prevez na sred selo Saramzalino na patot Stip - Veles. Ke se zalapas buritto i ke ti tekne na pastramajlija; ke se napiesh casa vino i ke ti tekne na kazanot vo garaza i ekipata od maalo zelno cekajki ja taa bogovska tecnost....
Ke go procitash Andreevski i "taa prosta zemja od dvolicen kamen," i ke ti se stvori grutka vo grloto.
Pa duri i ke se najdesh vo grupa na makedonski imigranti, i nivnata nistoznost ke ti stvori revolt, nivnata "zaostanatost," "seljacnost" sepak na momenti ke ti postane slatka, i iako ti se kreva vo zeludnik od niv, ke si reces" "Abe nas svet - napaten - i ke im prostis."
So edna recenica, ke ti cuka zvukot od taa Makedonija vo srceto ko shto cuka ezeroto pod Sv. Naum.
I loso e da ne ti cuka, loso e da ne ti teknuva; zalno e da ne ti stvara mornici, solzi i tupot vo gradite.
Ziv si - a toa e najbitno. No da ne e postojano, sekojdnevno - togash e problem.
Mene mi e periodi, ednash godisno znae da me fati i da mi trae so denovi - togash fakjam avion. Dnevno se slucuva, no pominuva.
I koga sum tamu, se slucuva istoto, za ovoj kraj ovde. Mozebi ne so tolkav intenzitet, no ednostavno zivotot vrzal memorii na razlicni strani. Patenjeto po ona minato, ona ubavo e normalna rabota, i mene licno samo me raduva. Nikogash ne se boram protiv istoto.
A ke znam deka sum se izgubila, denot koga ke prestanat da mi naplivaat solzi pred zvukot na Pajduska.
Како кој. Јас десет години менувам локации и постојано (очигледно) имам потреба да сум поврзан со Македонија. Од друга страна, знам луѓе кои се исселиле и во Македонија се немале вратено на посета 3-4 години.
Инаку за прикажување носталгија, за неверојатно трефната го сметам делот со враќањето од Пред дождот.
Инаку за прикажување носталгија, за неверојатно трефната го сметам делот со враќањето од Пред дождот.
OBDN напиша:
