Нови колумни
- Креатор на темата Nokaut
- Време на започнување
H
HITCH
Гостин
Какви колумни?
- Член од
- 1 април 2012
- Мислења
- 6
- Поени од реакции
- 0
Нашата вера е богатство, а не закана за вас
Веројатно времето кога се затвораа попови во затворите во Идризово и во Отешево беше мала шега за оваа ментална агресија. За среќа, таквата омраза е скриена најмногу зад тастатурите на помал број луѓе
Се чудам овие денови и недели и просто не можам да се изначудам. Ќе станам и малку здодевен со темава, но не можам да ја прескокнам. Толку омраза, потсмев и цинизам спрема сопствената црква, во името на МПЦ-ОА, верата и вербата на луѓето колку што видовме овие денови, никогаш ниту сме виделе ниту имало. Веројатно времето кога се затвораа попови во затворите во Идризово и во Отешево беше мала шега за оваа ментална агресија. За среќа, таквата омраза е скриена најмногу зад тастатурите на помал број луѓе. Но тие луѓе очигледно имаат силен внатрешен порив да бидат агресивни, да бидат максимално присутни и да бидат некомпромисни во своите напади. Не пропуштаат да се изживуваат со секој што ќе се осмели да застане во одбрана на човековото право да биде верник и не пропуштаат да навредуваат секој што ќе се осмели да ја брани македонската црква. Чиниш имаат задача, а немаат (барем повеќето од нив).
Истовремено овие денови ни се случија повеќе црковни и верски празници. Црквите ни беа полни со народ, реки луѓе мирно чекаа во колони да запалат свеќа, да се помолат и да слушнат литургија. Си велам, од каде излегуваат, кои се и колку се оние првите што се подигруваат со нас. Знам дека се малку, но и тие малку немаат право да ги повредуваат човековите верски слободи и чувства. Нема да судам никому, но нема ни да дозволам да ми судат поради мојата вера и верба.
Да потсетам на еден тажен дел од нашата историја. Македонскиот народ победувал, но претрпел и многу порази и омаловажувања. Ако некој се обиде научно да реди и подредува кој е најголемиот историски пораз и која е најголемата историска загуба за овие луѓе што живеат на просторот на Македонија, несомнено тоа ќе е укинувањето на Охридската архиепископија на крајот на XVIII век. Нема поголема трагедија и нема поголем пораз за нас. Нашата архиепископија била силна, присутна насекаде во околината, доминантна, имала просветителска улога, била браник од елинизмот и од насилната исламизација на нашите луѓе, а истовремено била овдешна, наша, народна. Подоцнежното искуство, во кое очигледна е улогата на националните цркви во брзото идентитетско осознавање на народите на Балканот, говори дека нам, на Македонците, очигледно многу ни недостигала Охридската архиепископија. Образованието, преродбата и осознавањето, нашите луѓе, за жал, ги правеле под превезот на туѓите балкански цркви и пропаганди, не ретко конфронтирајќи се со нив. Затоа биле бавни, без ефективен успех, без контакти со странство и често подложни на злоупотреби од соседството. Доколку таа епизода беше различна, денес под поимот Македонија, во секоја смисла, сигурно дека ќе мислевме на сосема поинаку уредена држава. Ако други ни ја укинувале нашата архиепископија, не смееме сами да си ја уништуваме.
И разбирам зошто другите се сосредоточиле во намерата да не постои црква која ќе ги обединува Македонците. И тогаш, во времињата, а богами и сега. Но никако не можам да се начудам на желбата да се плука, навредува и омаловажува нашата црква од страна на наши луѓе. Да, знам дека и црквата има свои слабости, знам дека и не секогаш ги исполнува очекувањата на луѓето, знам и дека не сите свештени лица се на нивото на својата задача. Но разбирам дека и црквата е овдешна, човечка, ововременска, со нашите секојдневни проблеми и карактеристики. Таа е слика на луѓето, на верниците. Не може црквата да биде добра, а верниците не, и обратно. Само едни до други, со многу трпение, поддршка и разбирање ќе успееме да изградиме црква за пример со која ќе се гордеат нашите следни поколенија. Затоа секоја критика и добронамерна поука треба да е добредојдена и прифатлива за црквата, но секој напад, навреда и омаловажување кон црквата мора да бидат проследени со одговор и одбрана. Тоа е обврска на високиот клир, а не нивна желба или лична процена. Затоа, ако некој ги брани црквата и верата од напади, тој е добар пример.
Замислете само за миг какви скандали и негодувања ќе имаше во Македонија ако ваквите безобразни и некултурни напади и потсмеви беа насочени кон која било друга верска заедница, а не кон МПЦ-ОА. Замислете само како ќе се однесуваа душегрижниците, борците за човекови права и неколкуте опозициони медиуми во таква пригода. Ќе ги бранеа нападнатите и ќе ги критикуваа напаѓачите (и тоа е во ред, така треба да биде). Но денес, кога православната вера и Македонската црква се нападнати, токму тие се перјаници на омразата, потсмевот и на подигрувањето. На едните им сметало што некој митрополит имал став за абортусот и за веронауката (чиниш митрополитите треба да се неми и неприсутни), на другите им смета што илјадници и илјадници луѓе ја носат верата во себе и почнуваат јавно да ја практикуваат, а на трети им смета што архиепископот стоел покрај знаме со ѕвездата од Kутлеш и од тоа неприродно прават скандал (а забораваат дека токму тој симбол го има во десетици македонски цркви и е постар и од нив и од нивните татковци, дедовци, прадедовци...). Не се избира начин, причина и време во кое ќе се удира и напаѓа. Тоа мора да престане. На неоснованите, навредливи и злонамерни напади кон МПЦ-ОА мора да им се стави крај.
Никому не му е забрането да биде атеист. Но на овие жестоки атеисти треба да им се појасни и објасни дека времето кога црквата беше за потсмев, кога луѓето се венчаваа и се крштаваа скришум, времето кога секој неспособен се перчеше со тоа колку го навредил попот или владиката - заврши. Денес живееме во општество градено врз западната доктрина за слобода и човекови права. Токму таа доктрина се базира на религиското поимање на човештвото и на државите. Повелете појдете во САД и пробајте да навредите некого за она што навредувате овде. Сигурен сум дека долго нема да може да се вратите оттаму. Ќе мора да си отплатите за навредите.
Затоа, првата лекција што треба да ја научат е да ја почитуваат слободата на луѓето и нивните права на избор, меѓу кои едно од најзабележителните и најзначајните е токму правото на слободна вероисповед (иронично е што во Македонија оние што се претставуваат за еврофили и за прогресивни интегративци се истите што се потсмеваат со основниве постулати на западното општество, што само говори колку се дволични, неискрени и празни). Да, секој има право на избор, дали ќе биде атеист или верник, но никој не смее да се потсмева и да навредува. Јас затоа пишувам, зашто некои од атеистиве се заборавија и почнаа да сеат омраза и да им се потсмеваат на луѓето со вера. Тоа не смее да биде толерирано.
Гледам деновиве како ни зборуваат за тоа дека црквата никако не смее да се меша во општествените работи и не смее да се изјаснува за актуелните теми (макар да е тоа веронауката, абортусот, прашањето за идентитетот и името на државата..). Уште да предложат сами овој пат да си ја распуштиме и да не се мачиме во намерата да правиме своја држава со сите нишани. Тоа за мене е неприфатливо. Јас не сакам да бидам изложен на пропаганди и глаголења од секакви самопрогласени експерти, сомнителни анационални типови маскирани во епизодни новинари и политичари, ниту пак на странски шарлатани редовно присутни во нашиот јавен простор, а да немам можност да чујам што за тие актуелни прашања размислува мојата црква. Зар идентитетот, моралот, етиката, образованието, човечките вредности не се теми за кои треба да се грижи црквата и зар не се теми за кои мора да има став. Не е црквата таа што конечно одлучува и не може ни да биде, но мора да е присутна со својот став, колку и тој став некому да ми се допаѓа или не. Така е секаде во нормалните западни општества и никој нема намера од тоа да прави паника и баук. Затоа, за мене, ваквата хистерична реакција кон верата, вербата и нашата црква нема врска со модерните и прогресивни општествени процеси, напротив, таа е плод на остатоци од застарени, потрошени и поразени општествени системи.
Во коментари на некои од атеистиве, читам дека комунистите биле тие што се најзаслужни за постоење на Македонската црква. Не знам дали да се смеам или да плачам. Јасно ми е дека и оваа тема ја ставаат во политички контекст и не успеваат да ја надминат својата политичка инфериорност. Но некој треба да им каже дека македонскиот народ и Македонската црква постоеле и ќе постојат кога никој немал поим за комунизам и кога никој нема да се сеќава на него. И во време на Отоманската Империја се граделе цркви, но тоа не значи дека таа империја е заслужна за постоење на нашата црква.
Затоа, ве молам, ослободете ја вашата омраза кон с` што не излегува од вашата идеолошка матрица и почнете да гледате во боја. Нашето општество не е само составено од вашата партија, вашиот суд, вашите весници, вашите празници и вашите поимања на светот. За среќа, тоа е многу побогато и поубаво.
Илија ДИМОВСКИ
--- надополнето: 24 април 2012 во 21:29 ---
Веројатно времето кога се затвораа попови во затворите во Идризово и во Отешево беше мала шега за оваа ментална агресија. За среќа, таквата омраза е скриена најмногу зад тастатурите на помал број луѓе
Се чудам овие денови и недели и просто не можам да се изначудам. Ќе станам и малку здодевен со темава, но не можам да ја прескокнам. Толку омраза, потсмев и цинизам спрема сопствената црква, во името на МПЦ-ОА, верата и вербата на луѓето колку што видовме овие денови, никогаш ниту сме виделе ниту имало. Веројатно времето кога се затвораа попови во затворите во Идризово и во Отешево беше мала шега за оваа ментална агресија. За среќа, таквата омраза е скриена најмногу зад тастатурите на помал број луѓе. Но тие луѓе очигледно имаат силен внатрешен порив да бидат агресивни, да бидат максимално присутни и да бидат некомпромисни во своите напади. Не пропуштаат да се изживуваат со секој што ќе се осмели да застане во одбрана на човековото право да биде верник и не пропуштаат да навредуваат секој што ќе се осмели да ја брани македонската црква. Чиниш имаат задача, а немаат (барем повеќето од нив).
Истовремено овие денови ни се случија повеќе црковни и верски празници. Црквите ни беа полни со народ, реки луѓе мирно чекаа во колони да запалат свеќа, да се помолат и да слушнат литургија. Си велам, од каде излегуваат, кои се и колку се оние првите што се подигруваат со нас. Знам дека се малку, но и тие малку немаат право да ги повредуваат човековите верски слободи и чувства. Нема да судам никому, но нема ни да дозволам да ми судат поради мојата вера и верба.
Да потсетам на еден тажен дел од нашата историја. Македонскиот народ победувал, но претрпел и многу порази и омаловажувања. Ако некој се обиде научно да реди и подредува кој е најголемиот историски пораз и која е најголемата историска загуба за овие луѓе што живеат на просторот на Македонија, несомнено тоа ќе е укинувањето на Охридската архиепископија на крајот на XVIII век. Нема поголема трагедија и нема поголем пораз за нас. Нашата архиепископија била силна, присутна насекаде во околината, доминантна, имала просветителска улога, била браник од елинизмот и од насилната исламизација на нашите луѓе, а истовремено била овдешна, наша, народна. Подоцнежното искуство, во кое очигледна е улогата на националните цркви во брзото идентитетско осознавање на народите на Балканот, говори дека нам, на Македонците, очигледно многу ни недостигала Охридската архиепископија. Образованието, преродбата и осознавањето, нашите луѓе, за жал, ги правеле под превезот на туѓите балкански цркви и пропаганди, не ретко конфронтирајќи се со нив. Затоа биле бавни, без ефективен успех, без контакти со странство и често подложни на злоупотреби од соседството. Доколку таа епизода беше различна, денес под поимот Македонија, во секоја смисла, сигурно дека ќе мислевме на сосема поинаку уредена држава. Ако други ни ја укинувале нашата архиепископија, не смееме сами да си ја уништуваме.
И разбирам зошто другите се сосредоточиле во намерата да не постои црква која ќе ги обединува Македонците. И тогаш, во времињата, а богами и сега. Но никако не можам да се начудам на желбата да се плука, навредува и омаловажува нашата црква од страна на наши луѓе. Да, знам дека и црквата има свои слабости, знам дека и не секогаш ги исполнува очекувањата на луѓето, знам и дека не сите свештени лица се на нивото на својата задача. Но разбирам дека и црквата е овдешна, човечка, ововременска, со нашите секојдневни проблеми и карактеристики. Таа е слика на луѓето, на верниците. Не може црквата да биде добра, а верниците не, и обратно. Само едни до други, со многу трпение, поддршка и разбирање ќе успееме да изградиме црква за пример со која ќе се гордеат нашите следни поколенија. Затоа секоја критика и добронамерна поука треба да е добредојдена и прифатлива за црквата, но секој напад, навреда и омаловажување кон црквата мора да бидат проследени со одговор и одбрана. Тоа е обврска на високиот клир, а не нивна желба или лична процена. Затоа, ако некој ги брани црквата и верата од напади, тој е добар пример.
Замислете само за миг какви скандали и негодувања ќе имаше во Македонија ако ваквите безобразни и некултурни напади и потсмеви беа насочени кон која било друга верска заедница, а не кон МПЦ-ОА. Замислете само како ќе се однесуваа душегрижниците, борците за човекови права и неколкуте опозициони медиуми во таква пригода. Ќе ги бранеа нападнатите и ќе ги критикуваа напаѓачите (и тоа е во ред, така треба да биде). Но денес, кога православната вера и Македонската црква се нападнати, токму тие се перјаници на омразата, потсмевот и на подигрувањето. На едните им сметало што некој митрополит имал став за абортусот и за веронауката (чиниш митрополитите треба да се неми и неприсутни), на другите им смета што илјадници и илјадници луѓе ја носат верата во себе и почнуваат јавно да ја практикуваат, а на трети им смета што архиепископот стоел покрај знаме со ѕвездата од Kутлеш и од тоа неприродно прават скандал (а забораваат дека токму тој симбол го има во десетици македонски цркви и е постар и од нив и од нивните татковци, дедовци, прадедовци...). Не се избира начин, причина и време во кое ќе се удира и напаѓа. Тоа мора да престане. На неоснованите, навредливи и злонамерни напади кон МПЦ-ОА мора да им се стави крај.
Никому не му е забрането да биде атеист. Но на овие жестоки атеисти треба да им се појасни и објасни дека времето кога црквата беше за потсмев, кога луѓето се венчаваа и се крштаваа скришум, времето кога секој неспособен се перчеше со тоа колку го навредил попот или владиката - заврши. Денес живееме во општество градено врз западната доктрина за слобода и човекови права. Токму таа доктрина се базира на религиското поимање на човештвото и на државите. Повелете појдете во САД и пробајте да навредите некого за она што навредувате овде. Сигурен сум дека долго нема да може да се вратите оттаму. Ќе мора да си отплатите за навредите.
Затоа, првата лекција што треба да ја научат е да ја почитуваат слободата на луѓето и нивните права на избор, меѓу кои едно од најзабележителните и најзначајните е токму правото на слободна вероисповед (иронично е што во Македонија оние што се претставуваат за еврофили и за прогресивни интегративци се истите што се потсмеваат со основниве постулати на западното општество, што само говори колку се дволични, неискрени и празни). Да, секој има право на избор, дали ќе биде атеист или верник, но никој не смее да се потсмева и да навредува. Јас затоа пишувам, зашто некои од атеистиве се заборавија и почнаа да сеат омраза и да им се потсмеваат на луѓето со вера. Тоа не смее да биде толерирано.
Гледам деновиве како ни зборуваат за тоа дека црквата никако не смее да се меша во општествените работи и не смее да се изјаснува за актуелните теми (макар да е тоа веронауката, абортусот, прашањето за идентитетот и името на државата..). Уште да предложат сами овој пат да си ја распуштиме и да не се мачиме во намерата да правиме своја држава со сите нишани. Тоа за мене е неприфатливо. Јас не сакам да бидам изложен на пропаганди и глаголења од секакви самопрогласени експерти, сомнителни анационални типови маскирани во епизодни новинари и политичари, ниту пак на странски шарлатани редовно присутни во нашиот јавен простор, а да немам можност да чујам што за тие актуелни прашања размислува мојата црква. Зар идентитетот, моралот, етиката, образованието, човечките вредности не се теми за кои треба да се грижи црквата и зар не се теми за кои мора да има став. Не е црквата таа што конечно одлучува и не може ни да биде, но мора да е присутна со својот став, колку и тој став некому да ми се допаѓа или не. Така е секаде во нормалните западни општества и никој нема намера од тоа да прави паника и баук. Затоа, за мене, ваквата хистерична реакција кон верата, вербата и нашата црква нема врска со модерните и прогресивни општествени процеси, напротив, таа е плод на остатоци од застарени, потрошени и поразени општествени системи.
Во коментари на некои од атеистиве, читам дека комунистите биле тие што се најзаслужни за постоење на Македонската црква. Не знам дали да се смеам или да плачам. Јасно ми е дека и оваа тема ја ставаат во политички контекст и не успеваат да ја надминат својата политичка инфериорност. Но некој треба да им каже дека македонскиот народ и Македонската црква постоеле и ќе постојат кога никој немал поим за комунизам и кога никој нема да се сеќава на него. И во време на Отоманската Империја се граделе цркви, но тоа не значи дека таа империја е заслужна за постоење на нашата црква.
Затоа, ве молам, ослободете ја вашата омраза кон с` што не излегува од вашата идеолошка матрица и почнете да гледате во боја. Нашето општество не е само составено од вашата партија, вашиот суд, вашите весници, вашите празници и вашите поимања на светот. За среќа, тоа е многу побогато и поубаво.
Илија ДИМОВСКИ
--- надополнето: 24 април 2012 во 21:29 ---
sekakov vid na kolumni: objaveni, neobjaveni, politicki, istoriski, ekonomski, ekoloski... so eden zbor sekoja kolumna.
- Член од
- 24 ноември 2009
- Мислења
- 4.959
- Поени од реакции
- 4.882
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Да јаде ГОМНА тој што ја напишал статијава, добро бе да му ебем матер Србите и Хрватите овие болести ги прележаа 90 сетите толку ли сме ние заостанати сега да не трујат со вакви срања.
Прво и основно религијата не е националност, второ ова е СЕКУЛАРНА ДРЖАВА. И преку курот ми е веќе од тие што викаат ако не веруваш во господ и не одиш во црква не си македонец и не си патриот.
А Поповите и оџите на времето што биле затварани не биле затварани ради кур ќејф,имало причина за тоа , и денес колку треба да лежат затвор тоа “ ЧУДО“ НЕВИДЕНО Е само сега власта ги штити па си прават што сакаат и како сакаат.
Дај жити Илија стави линк од тоа каде му е напишана колумнава,да го прашам јас него нешто таму ако е овозможено да се коментира
Да јаде ГОМНА тој што ја напишал статијава, добро бе да му ебем матер Србите и Хрватите овие болести ги прележаа 90 сетите толку ли сме ние заостанати сега да не трујат со вакви срања.
Прво и основно религијата не е националност, второ ова е СЕКУЛАРНА ДРЖАВА. И преку курот ми е веќе од тие што викаат ако не веруваш во господ и не одиш во црква не си македонец и не си патриот.
А Поповите и оџите на времето што биле затварани не биле затварани ради кур ќејф,имало причина за тоа , и денес колку треба да лежат затвор тоа “ ЧУДО“ НЕВИДЕНО Е само сега власта ги штити па си прават што сакаат и како сакаат.
Дај жити Илија стави линк од тоа каде му е напишана колумнава,да го прашам јас него нешто таму ако е овозможено да се коментира
S
Sagan
Гостин
Омилениот ми Венерко, колумната од 18ти април, насловена како Да се убие вечниот сведок. Венерко у ѕаѓњо време се осеќа дека не вреди ништо, дека у животот не спечалил доволно пари, дека дужи по банки разни кредити и преку повикувањето на неговото духовно богатство (кое секогаш другите го немаат колку него), типов се обидува да не увери, а пред сѐ да се увери себе си, дека он у суштина е успешен човек. Плука по парите и по секој кој ги има, смета дека он се спасил оти парите не го обесчовечиле (
) Жално е да се чита како чиче у години смета дека човек не може да биде добар ако нема замислено пријателче... Еве делчиња и линк:
„...за оној што верува дека нема случајности, и самото време на извршувањето на злосторот (најголемиот христијански празник) се коси со секаков теистички пристап кон животот – кој и да го сторил тоа, без разлика на нацијата, професијата, возраста или полот – бил АТЕИСТ.“
„...сите оние што го гледаат злосторот како меѓуверска пресметка, забораваат дека и кај муслиманите и кај христијаните не може да се скрие ниедна постапка, ниедно недело, дури ниту ниедна нечиста мисла од Севишниот. Нема религија што тврди дека постои злостор невидлив за Семоќниот, Седржителот, Творецот. Сето тоа укажува дека овој злостор, како и сите други, е можен само од – атеисти. Души полни плевел. Луѓе што веруваат дека тие го создале светот.“
„...не сум ни од оние што веруваат дека без Бог човек би можел да биде човечен. И вистински излекуван.“
„Нека се помират со тоа дека – Бог ќе им прости.“
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=4181292939&id=13&prilog=0&setIzdanie=22558
Чичко Венерко, а не ли мислите дека ѕверовите може биле теисти, кои (како и секој друг теист) се надеваат дека “...Бог ќе ѝм прости“ оти “он све знае и све проштева“ и слични теистички ретардации? Ааааааа?
) Жално е да се чита како чиче у години смета дека човек не може да биде добар ако нема замислено пријателче... Еве делчиња и линк:„...за оној што верува дека нема случајности, и самото време на извршувањето на злосторот (најголемиот христијански празник) се коси со секаков теистички пристап кон животот – кој и да го сторил тоа, без разлика на нацијата, професијата, возраста или полот – бил АТЕИСТ.“
„...сите оние што го гледаат злосторот како меѓуверска пресметка, забораваат дека и кај муслиманите и кај христијаните не може да се скрие ниедна постапка, ниедно недело, дури ниту ниедна нечиста мисла од Севишниот. Нема религија што тврди дека постои злостор невидлив за Семоќниот, Седржителот, Творецот. Сето тоа укажува дека овој злостор, како и сите други, е можен само од – атеисти. Души полни плевел. Луѓе што веруваат дека тие го создале светот.“
„...не сум ни од оние што веруваат дека без Бог човек би можел да биде човечен. И вистински излекуван.“
„Нека се помират со тоа дека – Бог ќе им прости.“
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=4181292939&id=13&prilog=0&setIzdanie=22558
Чичко Венерко, а не ли мислите дека ѕверовите може биле теисти, кои (како и секој друг теист) се надеваат дека “...Бог ќе ѝм прости“ оти “он све знае и све проштева“ и слични теистички ретардации? Ааааааа?
PIRATIC
diplomiran klozetar
- Член од
- 26 јануари 2012
- Мислења
- 7.854
- Поени од реакции
- 6.497
ццццццццццццц Ја прочитав колумнава и ми се !
Очигледно има луѓе што незнаат што значи Секуларна држава, кој сака да си биде верник нека си биде(лично право), кој несака да биде верник немора(лично право), меѓутоа државата како држава и црквата како религиска институција се одделени, црквата неможе и несмее да влијание на државата, ниту пак обратно ! ЈооооооооооЈ
Според мене навистина е некоректно и глупо човек што верува во господ со сила да го тераш да биде Атеист, исто така е некоректно и погрешно човек што неверува во господ да го тераш да биде верник ОК сите можеме да се декларираме како верници, меѓутоа што фајде од декларација, кога во суштина не си тоа што се декларираш, секој може да се декларира дека е Бред Пит, но дали навистина е !
!Очигледно има луѓе што незнаат што значи Секуларна држава, кој сака да си биде верник нека си биде(лично право), кој несака да биде верник немора(лично право), меѓутоа државата како држава и црквата како религиска институција се одделени, црквата неможе и несмее да влијание на државата, ниту пак обратно ! ЈооооооооооЈ
Според мене навистина е некоректно и глупо човек што верува во господ со сила да го тераш да биде Атеист, исто така е некоректно и погрешно човек што неверува во господ да го тераш да биде верник ОК сите можеме да се декларираме како верници, меѓутоа што фајде од декларација, кога во суштина не си тоа што се декларираш, секој може да се декларира дека е Бред Пит, но дали навистина е !
- Член од
- 7 ноември 2011
- Мислења
- 431
- Поени од реакции
- 934
Факт е дека последно време има пораст на квантитет, но редок е квалитетот на колумнисти, се зголеми бројот на лица со дифузен профил и нејасно професионално педигре (за стилот и правописот да не почнувам), бидејќи да не се залажуваме добра колумна не е во состојба да напише секој. Со носталгија се сеќавам на колумните на Трендо, а од тековниве колумнисти го читам Кирчо Арсовски, не дека се согласувам со сите негови ставови, но барем е забавен. Еве нешто од него -
Наши деца
Не ми е јасно зошто се крева толкава врева околу неписменоста на новите студенти? Се молчи за она што веќе и мачињата го знаат, дека многу образован човек овдешниве луѓе го сметаат за комплетна будала. Не знаеле ништо за равенките со шеснаесет непознати, немаат блага врска дали зборот „газ“ е општа или сопствена именка. Кога професорот ќе им спомне за кинење на атомите, прстите ги зариваат во носевите и зеваат, не чуле ниту прочитале една страничка од биографијата на Антонио Милошоски. На прашањето дали Амди се пишува со мала или со голема буква креваат раменици (иако ретко кое човечко име заслужува да биде напишано со голема буква). Порано, пред многу години, имало школи за домаќинки. Во нив оделе девојчиња од сиромашните семејства. Таму учеле да плетат, да везат, да готват и сите оние работи што ѝ се потребни на една обична жена да стане вистинска домаќинка. Во такви школи оделе многу од нашите прабаби. Сега не би било лошо истите установи да се реактивираат, со таа разлика што во нив ќе одат машките деца за да го исполнат условот на наопакоста што го бара ова време.
Ова не е знак дека нашето или воопшто школството во светот треба да биде построго во основните и во средните училишта, за студентите на факултетите да дојдат како образовани луѓе полни со знаења, туку ова е доказ дека школството треба и мора да се менува во согласност со интелектуалните капацитети и моралноста на тие нови млади луѓе. Тоа ви е нешто слично како еволуцијата во светот на модата. Порано било шокантно жената да носи здолниште што ќе открива нешто повеќе од зглобовите на нејзините нозе, а денес се носат здолништа што јасно ви откриваат каква депилација таа претпочита.
Која корист од лекциите за фотосинтеза и размножување на амебите на часовите по биологија кога тоа го учите во затворена училница? Јас, наместо ова, би го претпочитал ловот. Владата за основците ќе купи ганц нови сачмарки, а мудрите ветерани од ловечките друштва децата ќе ги водат во шума и ќе им држат лекции за тоа како да ги испоубиваат оние малкуте животни што таму останаа да се кријат од нас - интелигентните суштества. Ќе научат како што побрзо да ги исечат старите дрвја и да ги искоренат растенијата. Давење зајаци. Час по мочање во природа. Безбедно уништување на шумските печурки. Денешниве деца не се плашат од оружје. Напротив, многумина од нив знаат како се склопува и расклопува автоматска пушка, какви типови пиштоли постојат, а верувам и дека доста од нив се одлични стрелци. За ракување со ножеви се виртуози. Наместо гниење во хемиска лабораторија и учење за поливалентни елементи, пополезно би било да одат на пракса во затворите и од осудените трујачи да научат како се прават отрови за труење кучиња, мачки, како и оние луѓе што ќе застанат на патот на нивниот успех и од таму немаат намера да се тргнат. Математиката ретко кому не му е убиствено досадна, затоа е подобро да одат на пракса кај најдобрите автомеханичари, кои одлично знаат да ги разликуваат бројките. Таму би научиле на кој начин најбрзо да се променат регистарските таблички од украдените автомобили и да се заменат со нови. Како да се направи дупло дно под седиштата и таму да се складираат вреќички со хероин. Како да се зготви молотов коктел, па потоа часови по крадење автомобили, кршење брави, палење мотор без клуч и уште многу други работи што во животот би им помогнале да станат богати и влијателни луѓе (отсекогаш ми биле симпатични оние деца што крадат коли само од забава и додека се возат, минувачите на тротоарите ги гаѓаат со јајца и со кеси полни со вода, а потоа, кога ќе се изнауживаат, ја оставаат колата во некој ендек претходно измочувајќи се на седиштата). Кај автомеханичарите можат да добијат и часови по секс од богати и осамени дами-инструкторки, кои се запоставени од нивните сопрузи.
Часовите по физичко се чиста глупост и истоштување на организмот. Наместо гимнастика, подобри се два часа бокс. А што да кажам за предметот македонски и литература? Тоа кога ќе им го спомнеш, малите гомца или ќе ве исмеат или ќе почнат да ве гледаат презриво. Затоа, за да го свртат нивното и онака кревко внимание, како училишна лектира би требало да се уврстат исклучително оние книги што ја третираат темата на сексот. Секоја средношколка да ги знае напамет десетте совети на Џена Џејмсон. Па потоа, наместо бубање за Гогољ, Томас Ман или Славко Јаневски, да ги голтаат биографиите и филмовите на најпознатите порно-ѕвезди. Ученикот добива одлична оценка за матурскиот труд напишан на тема „Студија на карактерите во филмот ‘Длабоко грло’“. Тоа овие деца ќе ги одушеви многу повеќе отколку прашањата за душата што си ги поставувал Николај Берѓаев. Часови по религиска бласфемија. Часови по киднапирање, подметнување пожари во сиромашните делови од градовите, атентати и убивање од заседи, предизвикување масовни несреќи, како што е труење на водоводот, силувања - тоа се работите со кои масовните медиуми ги обликуваат модерните деца, кои веќе немаат трпение за ништо друго што не е пакост и злоба кон ближниот свој. Децата треба да ги научат сите валканштии што ги практикуваат мафијашите на власта, како и нивните помагачи, полтрони и подлизурковци.
Следната пеколна вест што очекувам наскоро да ја чујам сигурно ќе биде школски викенд секс-маратон во кој ќе учествуваат како учениците така и нивните професори. Не, тука нема да ви помогне ниту екстерното оценување, ниту анализа на учебниците, ниту модели за нивното подобрување, ниту, пак, ќе помогне некаква обука за наставниците. Едно е јасно, деца мои и вие дами и господа учители, вам повеќе не ви требаат школи, вам ви треба камшик, и тоа не оној од свинска кожа, туку оној огнен што го држи раката на Семоќниот. Гледајќи ве, не можам а да не забележам со одвратност - вакви какви што сте никој и ништо нема да ви помогне.
http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=21412928248&id=13&prilog=0&setIzdanie=22505
Наши деца
Не ми е јасно зошто се крева толкава врева околу неписменоста на новите студенти? Се молчи за она што веќе и мачињата го знаат, дека многу образован човек овдешниве луѓе го сметаат за комплетна будала. Не знаеле ништо за равенките со шеснаесет непознати, немаат блага врска дали зборот „газ“ е општа или сопствена именка. Кога професорот ќе им спомне за кинење на атомите, прстите ги зариваат во носевите и зеваат, не чуле ниту прочитале една страничка од биографијата на Антонио Милошоски. На прашањето дали Амди се пишува со мала или со голема буква креваат раменици (иако ретко кое човечко име заслужува да биде напишано со голема буква). Порано, пред многу години, имало школи за домаќинки. Во нив оделе девојчиња од сиромашните семејства. Таму учеле да плетат, да везат, да готват и сите оние работи што ѝ се потребни на една обична жена да стане вистинска домаќинка. Во такви школи оделе многу од нашите прабаби. Сега не би било лошо истите установи да се реактивираат, со таа разлика што во нив ќе одат машките деца за да го исполнат условот на наопакоста што го бара ова време.
Ова не е знак дека нашето или воопшто школството во светот треба да биде построго во основните и во средните училишта, за студентите на факултетите да дојдат како образовани луѓе полни со знаења, туку ова е доказ дека школството треба и мора да се менува во согласност со интелектуалните капацитети и моралноста на тие нови млади луѓе. Тоа ви е нешто слично како еволуцијата во светот на модата. Порано било шокантно жената да носи здолниште што ќе открива нешто повеќе од зглобовите на нејзините нозе, а денес се носат здолништа што јасно ви откриваат каква депилација таа претпочита.
Која корист од лекциите за фотосинтеза и размножување на амебите на часовите по биологија кога тоа го учите во затворена училница? Јас, наместо ова, би го претпочитал ловот. Владата за основците ќе купи ганц нови сачмарки, а мудрите ветерани од ловечките друштва децата ќе ги водат во шума и ќе им држат лекции за тоа како да ги испоубиваат оние малкуте животни што таму останаа да се кријат од нас - интелигентните суштества. Ќе научат како што побрзо да ги исечат старите дрвја и да ги искоренат растенијата. Давење зајаци. Час по мочање во природа. Безбедно уништување на шумските печурки. Денешниве деца не се плашат од оружје. Напротив, многумина од нив знаат како се склопува и расклопува автоматска пушка, какви типови пиштоли постојат, а верувам и дека доста од нив се одлични стрелци. За ракување со ножеви се виртуози. Наместо гниење во хемиска лабораторија и учење за поливалентни елементи, пополезно би било да одат на пракса во затворите и од осудените трујачи да научат како се прават отрови за труење кучиња, мачки, како и оние луѓе што ќе застанат на патот на нивниот успех и од таму немаат намера да се тргнат. Математиката ретко кому не му е убиствено досадна, затоа е подобро да одат на пракса кај најдобрите автомеханичари, кои одлично знаат да ги разликуваат бројките. Таму би научиле на кој начин најбрзо да се променат регистарските таблички од украдените автомобили и да се заменат со нови. Како да се направи дупло дно под седиштата и таму да се складираат вреќички со хероин. Како да се зготви молотов коктел, па потоа часови по крадење автомобили, кршење брави, палење мотор без клуч и уште многу други работи што во животот би им помогнале да станат богати и влијателни луѓе (отсекогаш ми биле симпатични оние деца што крадат коли само од забава и додека се возат, минувачите на тротоарите ги гаѓаат со јајца и со кеси полни со вода, а потоа, кога ќе се изнауживаат, ја оставаат колата во некој ендек претходно измочувајќи се на седиштата). Кај автомеханичарите можат да добијат и часови по секс од богати и осамени дами-инструкторки, кои се запоставени од нивните сопрузи.
Часовите по физичко се чиста глупост и истоштување на организмот. Наместо гимнастика, подобри се два часа бокс. А што да кажам за предметот македонски и литература? Тоа кога ќе им го спомнеш, малите гомца или ќе ве исмеат или ќе почнат да ве гледаат презриво. Затоа, за да го свртат нивното и онака кревко внимание, како училишна лектира би требало да се уврстат исклучително оние книги што ја третираат темата на сексот. Секоја средношколка да ги знае напамет десетте совети на Џена Џејмсон. Па потоа, наместо бубање за Гогољ, Томас Ман или Славко Јаневски, да ги голтаат биографиите и филмовите на најпознатите порно-ѕвезди. Ученикот добива одлична оценка за матурскиот труд напишан на тема „Студија на карактерите во филмот ‘Длабоко грло’“. Тоа овие деца ќе ги одушеви многу повеќе отколку прашањата за душата што си ги поставувал Николај Берѓаев. Часови по религиска бласфемија. Часови по киднапирање, подметнување пожари во сиромашните делови од градовите, атентати и убивање од заседи, предизвикување масовни несреќи, како што е труење на водоводот, силувања - тоа се работите со кои масовните медиуми ги обликуваат модерните деца, кои веќе немаат трпение за ништо друго што не е пакост и злоба кон ближниот свој. Децата треба да ги научат сите валканштии што ги практикуваат мафијашите на власта, како и нивните помагачи, полтрони и подлизурковци.
Следната пеколна вест што очекувам наскоро да ја чујам сигурно ќе биде школски викенд секс-маратон во кој ќе учествуваат како учениците така и нивните професори. Не, тука нема да ви помогне ниту екстерното оценување, ниту анализа на учебниците, ниту модели за нивното подобрување, ниту, пак, ќе помогне некаква обука за наставниците. Едно е јасно, деца мои и вие дами и господа учители, вам повеќе не ви требаат школи, вам ви треба камшик, и тоа не оној од свинска кожа, туку оној огнен што го држи раката на Семоќниот. Гледајќи ве, не можам а да не забележам со одвратност - вакви какви што сте никој и ништо нема да ви помогне.
http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=21412928248&id=13&prilog=0&setIzdanie=22505
PIRATIC
diplomiran klozetar
- Член од
- 26 јануари 2012
- Мислења
- 7.854
- Поени од реакции
- 6.497
Од секое дрвце, не бива свирче !
Од секое човече, не бива колумнистче !
Изгледа во Македонијава секој што знае да држи пенкало и знае да пишува и секој што знае да штрака по тастатура може да биде колумнист, но дали за да бидеш колумнист доволно е само да си колку-толку писмен и да знаеш да пишуваш/куцаш на тастатура, не, потребно е многу повеќе, потребна е информираност, познавање на работите и знаење, оти вака колумниве на нашиве ’’врвни‘‘ колумнисти(со чесни исклучоци) се хумор и сатира !
Од секое човече, не бива колумнистче !
Изгледа во Македонијава секој што знае да држи пенкало и знае да пишува и секој што знае да штрака по тастатура може да биде колумнист, но дали за да бидеш колумнист доволно е само да си колку-толку писмен и да знаеш да пишуваш/куцаш на тастатура, не, потребно е многу повеќе, потребна е информираност, познавање на работите и знаење, оти вака колумниве на нашиве ’’врвни‘‘ колумнисти(со чесни исклучоци) се хумор и сатира !
- Член од
- 24 ноември 2009
- Мислења
- 4.959
- Поени од реакции
- 4.882
Но на овие жестоки атеисти треба да им се појасни и објасни дека времето кога црквата беше за потсмев, кога луѓето се венчаваа и се крштаваа скришум, времето кога секој неспособен се перчеше со тоа колку го навредил попот или владиката - заврши. Денес живееме во општество градено врз западната доктрина за слобода и човекови права. Токму таа доктрина се базира на религиското поимање на човештвото и на државите. Повелете појдете во САД и пробајте да навредите некого за она што навредувате овде. Сигурен сум дека долго нема да може да се вратите оттаму. Ќе мора да си отплатите за навредите.
Затоа, првата лекција што треба да ја научат е да ја почитуваат слободата на луѓето и нивните права на избор, меѓу кои едно од најзабележителните и најзначајните е токму правото на слободна вероисповед
Целава колумна му е подоле од моронска дефинитивно.
Но делов од погоре му е најмизерното и нај глупавото нешто што сум го прочитал до сега, епа господине Демохристијан нели против тоа се буневте против едноумието, за слобода на говор слобода на мислење и изразување, или тие слободи престануваат да важат кога ке се спомене бог и црквата ?
Епа извини ама не мислам така, кога ке ја оданочиш црквата кога ке ставиш фискални каси во “ храмовите“ тогаш можеби ке речам во ред ете допринесува нешто кон опшеството.
Иначе во сад ите какви дебати се водат за тоа и какви борби има со лингурите кој се обидуваат религијата да ја протнат низ мала врата во државните инстиутуции, колку треба некој да е глуп за да напише дека доктрината за човекови права се базира на религиска доктрина ? А пак уште и да очекува некој да му поверува во тоа! ? МА ДАЈ МОЛИМТЕ
Не едноставно не можам да се ИЗНА“ЧУДАМ“ на вакви и слични текстови, па уште и напишано дека МПЦ треба да биде прашана за државнички ставови и прашања
Затоа, првата лекција што треба да ја научат е да ја почитуваат слободата на луѓето и нивните права на избор, меѓу кои едно од најзабележителните и најзначајните е токму правото на слободна вероисповед
Целава колумна му е подоле од моронска дефинитивно.
Но делов од погоре му е најмизерното и нај глупавото нешто што сум го прочитал до сега, епа господине Демохристијан нели против тоа се буневте против едноумието, за слобода на говор слобода на мислење и изразување, или тие слободи престануваат да важат кога ке се спомене бог и црквата ?
Епа извини ама не мислам така, кога ке ја оданочиш црквата кога ке ставиш фискални каси во “ храмовите“ тогаш можеби ке речам во ред ете допринесува нешто кон опшеството.
Иначе во сад ите какви дебати се водат за тоа и какви борби има со лингурите кој се обидуваат религијата да ја протнат низ мала врата во државните инстиутуции, колку треба некој да е глуп за да напише дека доктрината за човекови права се базира на религиска доктрина ? А пак уште и да очекува некој да му поверува во тоа! ? МА ДАЈ МОЛИМТЕ
Не едноставно не можам да се ИЗНА“ЧУДАМ“ на вакви и слични текстови, па уште и напишано дека МПЦ треба да биде прашана за државнички ставови и прашања
PIRATIC
diplomiran klozetar
- Член од
- 26 јануари 2012
- Мислења
- 7.854
- Поени од реакции
- 6.497
Токму религијата е таа која ги погазува основните човекови права т.е. правото на сопствени лични сфаќања, ставови, индивидуалност, начин на живот и сл. Токму религијата е таа која прави раздор помеѓу луѓето, а не Атеизмот, Атеистите се воглавном интелектуалци луѓе, информирани, начитани, имаат познавања од секакви области... и баш тие(Атеистите) демек биле најголеми АнтиДемократи, како може Атеистите да се АнтиДемократи кога напротив Атеистите ревносно се борат за Демократија, Либерализам, Индивидуализам.
Јас како Атеист како може да сум АнтиДемократ и да поддржувам едноумие, кога сум како прво про-западно ориентиран кон Либерализам Капитализам Демократија Плурализам Индивидуализам, го поздравувам развојот на технологијата, науката, медицината ........ а и повеќето модерни Атеисти ги делиме тие ставови и определби, но ете нели демек сме биле АнтиДемократи, поддржувачи на едноумие, поддржувачи на блуд и разврат и.т.н.
Јас како Атеист како може да сум АнтиДемократ и да поддржувам едноумие, кога сум како прво про-западно ориентиран кон Либерализам Капитализам Демократија Плурализам Индивидуализам, го поздравувам развојот на технологијата, науката, медицината ........ а и повеќето модерни Атеисти ги делиме тие ставови и определби, но ете нели демек сме биле АнтиДемократи, поддржувачи на едноумие, поддржувачи на блуд и разврат и.т.н.
DelPiero10
10ka
- Член од
- 25 февруари 2012
- Мислења
- 583
- Поени од реакции
- 251
Абе имаат интернет и ке паметуваат... тоа е
Вештица
love&reason
- Член од
- 2 јануари 2009
- Мислења
- 1.524
- Поени од реакции
- 856
Последно нешто што ми се допадна е ова, само можел човеков малку попросто да се изрази, барем да ги дели речениците почесто. Многу луѓе ќе се откажат на пола читање, не зошто е несфатливо, туку зошто треба труд да се долови една мисла. За тематиката и анализата, секоја чест
Потрага по политичкиот човек
Дваесет години бевме заложници на идејата на транзиција, без никој да објасни кои се условите под кои би се ослободиле од тоа заложништво. Парадоксално, ние бевме двоен субјект на долгата заложничката драма, односно бевме земени како свои заложници за потребата на неизбежни транзициски заложнички страдања за исполнување услови што вистински не постоеја. Но самото страдање генерира потреба на фантазмичко продуцирање на замислена голема идеја за која вредеше да се трпи мачната и болна приватизација, загубарите, стечајците, дегенерирањето на јавното здравство и образование, па дури и парадите на партиските елити, кои сфатија дека еден народ, сведен на таква заблуда и самозаложништво, е подобен за манипулација. Сега, кога транзицијата е завршена и кога веќе имаме јасно воспоставен систем на општествено-политичко и економско постоење, таа голема идеја се манифестира како поредок во константно отуѓување од себе, сѐ со цел да не земе облик на идеален систем за кој беа потрошени дваесет години тешка општествена трагедија.
Единствениот начин на одржување во живот на масовната манипулација на народот во Македонија од партиските елити, по две децении остана константното субверзирање на системот произведувајќи системско биполарно растројство преку величење на напредоците на државата, од власта, и безмилосно уважување на уназадувањето на истата таа држава од опозицијата во алтернирачкиот систем на истите партии во позициите власт-опозиција. Еден народ, кога е владеан од такви монструозни елити, очекувано е да остане во константна патолошка состојба на внатрешнување на криминалот, сиромаштијата, нееманципираноста, лудоста и перверзноста како ендемски форми на своето битие.
Во недостиг од каква било материјализација на веќе платената цена на транзицијата, обичниот граѓанин на Македонија ја презеде улогата на преправање дека живее во една нормална држава. Моментот на незадоволство што би ја реализирал политичката еманципација на човекот како неделив дел од народот во Македонија беше премостен со новата заложничка драма со идејата на ЕУ. Истиот тој човек-заложник денес не може да ја препознае самозаложничката драма во која креира заблуда, крајно наменета само за негова лична консумација. Заблуда што претставува своевидна колективизирана чинија, со која секој, сега веќе, граѓанин што е послушен, редовен во плаќање даноци и во гласање на избори, чека на ред за опслужување со истиот идеолошки оброк од заблуда. Хранејќи се дваесет години со заблуда, граѓанинот на Македонија се претвори во човек-заблуда, во човек што суштествено е детерминиран од заблудата како негов истовремено неограничен претекст и неограничено оправдување за земањето под заложништво.
Холокаустот на слободата на човекот со должноста за граѓанство во сѐ уште нереализиранот систем, според волјата-идеја на народот, кој е во бесконечно очекување, денес во Македонија се прекрива со формалната слобода на избор во контурите на политичко-економскиот систем што се гради токму преку неговото тврдење за сопствената нецелосна изградба преку бесконечен транзициски процес на константно градење кон нешто непознато. Актуелната слобода претставува овозможување избор на јасно посакувана форма на општествено организирање, избор што би бил сосема ослободен од денешните процеси и денешните идеолошки сфаќања, што би значело прекузаконски и прекууставен слободен избор.
Деновиве се најавуваат протести на таксисти, отпадџии и други социјално загрозени групи граѓани. Во Македонија со 30 проценти невработени перспективата за радикални настани се чини доста можна Во нив единствено радикално е раскинувањето со сопственото заложништво, кое во последните години се храни со заблудата дека со огромни статуи, ново-стари градби, шлемови, мечови и штитови, лавови и бродови, Македонија ќе добие облик на изграден систем и држава. Не може да се каже дека во Македонија не постои критика на формите на заблуда и заложништво што власта ги креира, но таа критика е главно коментаторска, а она што вистински може политички да ослободи е политичкото мобилизирање улици и плоштади. Улицата претставува еден од најзначајните простори за суштинско занимавање со политика, која во форма на проникната вистина станува водечки диктат за градење на системот, а снаодливоста на луѓето на улица за формирање на нивното здружување станува агент на радикалната промена.
Ако сакаме да преживееме како луѓе без да се претвориме во зомби-граѓани, да воспоставиме систем што одредува долна социјална граница под која никој не може да потпадне. Лага е дека Македонија е сиромашна држава, но вистина е дека Македонија има сиромашен народ. Во време на светска рецесија и криза, во време на мерки на штедење од сите земји, Македонија троши стотици милиони во градење монументи на заблуда.Тие монументи денес можеби претставуваат градби на гордоста за национализираниот граѓанин на оваа држава, но утре во многу поголема мера може да претставуваат градби на гнев на социјалниот човек на Македонија.
Можноста на радикалната промена во Македонија не се должи на крајно безизлезната ситуација, туку на масите, на луѓето на улица што преку тоа собирање почнуваат процес на политичка еманципација преку воспоставување на јавниот простор како место на собир и единствен простор каде што политиката се појавува во нејзиното автентично својство – колективноста.
Авторот е член на Институтот за општествени и хуманистички науки од Скопје
Автор: Артан Садику
--- надополнето: 25 април 2012 во 01:46 ---
И ќе заборавев, колумните од анонимни младичи на офнет се добар осврт на колумната како форма во Македонија, иако често обработуваат теми кои се скоро безначајни.
Ана Мартиноска во Нова Македонија прави бесмислени колумни, измислувајќи топла вода, феминистка која обработува тези вртени по милион пати. Од друга страна, можеби и постојат луѓе кои сеуште не се запознаени со темите кои обично ги анализира, но овие луѓе не ни верувам дека воопшто читаат колумни.
Потрага по политичкиот човек
Дваесет години бевме заложници на идејата на транзиција, без никој да објасни кои се условите под кои би се ослободиле од тоа заложништво. Парадоксално, ние бевме двоен субјект на долгата заложничката драма, односно бевме земени како свои заложници за потребата на неизбежни транзициски заложнички страдања за исполнување услови што вистински не постоеја. Но самото страдање генерира потреба на фантазмичко продуцирање на замислена голема идеја за која вредеше да се трпи мачната и болна приватизација, загубарите, стечајците, дегенерирањето на јавното здравство и образование, па дури и парадите на партиските елити, кои сфатија дека еден народ, сведен на таква заблуда и самозаложништво, е подобен за манипулација. Сега, кога транзицијата е завршена и кога веќе имаме јасно воспоставен систем на општествено-политичко и економско постоење, таа голема идеја се манифестира како поредок во константно отуѓување од себе, сѐ со цел да не земе облик на идеален систем за кој беа потрошени дваесет години тешка општествена трагедија.
Единствениот начин на одржување во живот на масовната манипулација на народот во Македонија од партиските елити, по две децении остана константното субверзирање на системот произведувајќи системско биполарно растројство преку величење на напредоците на државата, од власта, и безмилосно уважување на уназадувањето на истата таа држава од опозицијата во алтернирачкиот систем на истите партии во позициите власт-опозиција. Еден народ, кога е владеан од такви монструозни елити, очекувано е да остане во константна патолошка состојба на внатрешнување на криминалот, сиромаштијата, нееманципираноста, лудоста и перверзноста како ендемски форми на своето битие.
Во недостиг од каква било материјализација на веќе платената цена на транзицијата, обичниот граѓанин на Македонија ја презеде улогата на преправање дека живее во една нормална држава. Моментот на незадоволство што би ја реализирал политичката еманципација на човекот како неделив дел од народот во Македонија беше премостен со новата заложничка драма со идејата на ЕУ. Истиот тој човек-заложник денес не може да ја препознае самозаложничката драма во која креира заблуда, крајно наменета само за негова лична консумација. Заблуда што претставува своевидна колективизирана чинија, со која секој, сега веќе, граѓанин што е послушен, редовен во плаќање даноци и во гласање на избори, чека на ред за опслужување со истиот идеолошки оброк од заблуда. Хранејќи се дваесет години со заблуда, граѓанинот на Македонија се претвори во човек-заблуда, во човек што суштествено е детерминиран од заблудата како негов истовремено неограничен претекст и неограничено оправдување за земањето под заложништво.
Холокаустот на слободата на човекот со должноста за граѓанство во сѐ уште нереализиранот систем, според волјата-идеја на народот, кој е во бесконечно очекување, денес во Македонија се прекрива со формалната слобода на избор во контурите на политичко-економскиот систем што се гради токму преку неговото тврдење за сопствената нецелосна изградба преку бесконечен транзициски процес на константно градење кон нешто непознато. Актуелната слобода претставува овозможување избор на јасно посакувана форма на општествено организирање, избор што би бил сосема ослободен од денешните процеси и денешните идеолошки сфаќања, што би значело прекузаконски и прекууставен слободен избор.
Деновиве се најавуваат протести на таксисти, отпадџии и други социјално загрозени групи граѓани. Во Македонија со 30 проценти невработени перспективата за радикални настани се чини доста можна Во нив единствено радикално е раскинувањето со сопственото заложништво, кое во последните години се храни со заблудата дека со огромни статуи, ново-стари градби, шлемови, мечови и штитови, лавови и бродови, Македонија ќе добие облик на изграден систем и држава. Не може да се каже дека во Македонија не постои критика на формите на заблуда и заложништво што власта ги креира, но таа критика е главно коментаторска, а она што вистински може политички да ослободи е политичкото мобилизирање улици и плоштади. Улицата претставува еден од најзначајните простори за суштинско занимавање со политика, која во форма на проникната вистина станува водечки диктат за градење на системот, а снаодливоста на луѓето на улица за формирање на нивното здружување станува агент на радикалната промена.
Ако сакаме да преживееме како луѓе без да се претвориме во зомби-граѓани, да воспоставиме систем што одредува долна социјална граница под која никој не може да потпадне. Лага е дека Македонија е сиромашна држава, но вистина е дека Македонија има сиромашен народ. Во време на светска рецесија и криза, во време на мерки на штедење од сите земји, Македонија троши стотици милиони во градење монументи на заблуда.Тие монументи денес можеби претставуваат градби на гордоста за национализираниот граѓанин на оваа држава, но утре во многу поголема мера може да претставуваат градби на гнев на социјалниот човек на Македонија.
Можноста на радикалната промена во Македонија не се должи на крајно безизлезната ситуација, туку на масите, на луѓето на улица што преку тоа собирање почнуваат процес на политичка еманципација преку воспоставување на јавниот простор како место на собир и единствен простор каде што политиката се појавува во нејзиното автентично својство – колективноста.
Авторот е член на Институтот за општествени и хуманистички науки од Скопје
Автор: Артан Садику
--- надополнето: 25 април 2012 во 01:46 ---
И ќе заборавев, колумните од анонимни младичи на офнет се добар осврт на колумната како форма во Македонија, иако често обработуваат теми кои се скоро безначајни.
Ана Мартиноска во Нова Македонија прави бесмислени колумни, измислувајќи топла вода, феминистка која обработува тези вртени по милион пати. Од друга страна, можеби и постојат луѓе кои сеуште не се запознаени со темите кои обично ги анализира, но овие луѓе не ни верувам дека воопшто читаат колумни.
M
Moon Child
Гостин
50 евра казна, готово.
Он топик. Кој најде да зборува за религија, него сите прашоци на светот нема да можат гревовите да му ги исперат
- Член од
- 19 март 2011
- Мислења
- 18.984
- Поени од реакции
- 40.199
http://novamakedonija.com.mk/NewsDetal.asp?vest=4181292939&id=13&prilog=0&setIzdanie=22558
Добро бе Венко, што е работата? Те искараа ли за колумната со месарот дека пишуваш премногу елитистички колумни, па сега мораше да напишеш една популистичка?
Велиш убиството морало да го извршат атеисти, со души полни со плевел?
Да те прашам нешто Венко, се сеќаваш ли на Богумилите? Едни човечиња кои велеа дека Бог е насекаде околу нас, и дека не ни се потребни цркви и дебели свињи во нив како посредници до Него? Се сеќаваш ли на нив, и што им се случи? И нив ли Венко ги ископачија атеистите, тие лоши чичковци чии души се полни со плевел? Не знам како да ти кажам Венко, но во тоа време практично немало атеисти. Во тоа време не било прашањето Дали веруваш во Бог, туку во Каков Бог веруваш. Богумилите биле измачувани и прогонувани затоа што верувале во поинаков Бог. Kаде бил немиот сведок тогаш бе Венко?
Се сеќаваш ли на Катарите, кои ги снајде истиото како и Богумилите, заради тоа шти имааа слични убедувања како Богумилите? Се сеќаваш ли на илјадниците огнови кои многу векови гореа насекаде по Европа, и на кои на многу жени кожата полека им цврчелa, а телото постепено ја губело формата под притисок на температурата? И нив ли ги гореа атеистите бе Венко? Јас мислев дека сите тие огнови беа во слава на Бог, ad majorem Dei gloriam.
Се сеќаваш ли на крстоносните војни? Војна Венко, значи настан во кои една група на луѓе убива друга група на луѓе. И тие војни ли ги поведоа атеистите, со души полни со плевел?
Ах Венко, Венко, на старост ли најде вака да се бламираш. Само пази, голем е ГоспоТ, и кај тебе ќе дојде на наплата. Ќе ти ја испорача сметката за патетичниот обид за заглупување на читателската публика.
Во меѓувреме, јас, од дното на мојата атеистичка душа полна со плевел, имам да ти порачам само едно:
Оди мочни олесни се...
Добро бе Венко, што е работата? Те искараа ли за колумната со месарот дека пишуваш премногу елитистички колумни, па сега мораше да напишеш една популистичка?
Велиш убиството морало да го извршат атеисти, со души полни со плевел?
Да те прашам нешто Венко, се сеќаваш ли на Богумилите? Едни човечиња кои велеа дека Бог е насекаде околу нас, и дека не ни се потребни цркви и дебели свињи во нив како посредници до Него? Се сеќаваш ли на нив, и што им се случи? И нив ли Венко ги ископачија атеистите, тие лоши чичковци чии души се полни со плевел? Не знам како да ти кажам Венко, но во тоа време практично немало атеисти. Во тоа време не било прашањето Дали веруваш во Бог, туку во Каков Бог веруваш. Богумилите биле измачувани и прогонувани затоа што верувале во поинаков Бог. Kаде бил немиот сведок тогаш бе Венко?
Се сеќаваш ли на Катарите, кои ги снајде истиото како и Богумилите, заради тоа шти имааа слични убедувања како Богумилите? Се сеќаваш ли на илјадниците огнови кои многу векови гореа насекаде по Европа, и на кои на многу жени кожата полека им цврчелa, а телото постепено ја губело формата под притисок на температурата? И нив ли ги гореа атеистите бе Венко? Јас мислев дека сите тие огнови беа во слава на Бог, ad majorem Dei gloriam.
Се сеќаваш ли на крстоносните војни? Војна Венко, значи настан во кои една група на луѓе убива друга група на луѓе. И тие војни ли ги поведоа атеистите, со души полни со плевел?
Ах Венко, Венко, на старост ли најде вака да се бламираш. Само пази, голем е ГоспоТ, и кај тебе ќе дојде на наплата. Ќе ти ја испорача сметката за патетичниот обид за заглупување на читателската публика.
Во меѓувреме, јас, од дното на мојата атеистичка душа полна со плевел, имам да ти порачам само едно:
Оди мочни олесни се...