Точно, досаден сум.
За жал, односно за среќа, мојата психа не ми кажува дека имам познавање за Божјото постоење и учење па морам да се повикувам на Светото Писмо и богословската литература каде тоа знаење (знаењето за Бога) на верниците им е достапно и беслатно дадено, без труд, без напор и без „кршење на главата„.
Лични ставови можам да кажам по други пражања, а кога е во прашање вероисповеста, се исповеда она кое е веќе утврдено и проверено и вистинито.
„Личните„ ставови кои формуџиите ги пишуват, воопшто не се лични, и тие се нечии, од некаде слушнати, прочитани, научени.