па кога бевме мали имаше едно девојче тука во комшии и беше малку да не речам приглупаво. се плашеше од се и сешто. и ние приметивме дека се плаши зедовме пиштол од дома, играчка секако на диаболи , и ајде ќе ја плашиме. ајде кој да ја плаши еве го дарко и јас помал ни 5 ни 6 го зедов пиштолот ја викнавме надвор, таа излезе и јас и го вперив во неа. таа кога фати да пишти, кога фати да вреска децава сите побегнаа дома мене ме оставија сам таа готово цркна од плачење и на крај се онесвести:nesum:. јас позеленев мислев умре:uvo: и и јас со трчање дома, задишан одма ме сетија дома па им кажав па појдоа да видат како е, што е, девојчето. за среќа се помина во најдобар ред ја виделе некои луѓе па ја однесле дома. сега само мене ми е дури и ден денеска мака што ја оставив сама онесвестена иначе готово заборавено е тоа......... тој е најголемиот грев што ми текина сега иначе има и други глупости:jaj: .