Мојата соба - мојот свет?

[Zemzela]

Ретко сум дома,уште поретко во соба...ја делам со брат ми...уредена по заеднички вкус...мене ми се допаѓа така да немам проблем,убаво е некогаш да се затвориш со музиче и да размислуваш и зјапаш во таванот

 

[Fabullous_178]

Да,собата ми е мојот свет.
А главно место има компјутерот...некако,влегуваш низ врата,и прво шо го гледаш е тоа.
А второ..креветот.
Не знам,има некоја чудна енергија на мојов кревет,ме влече само таму,и неможам воопшто да спијам на друг.
Еден другар,си легна на мојот кревет,спиеше едно пола саат,и коа стана,ми вика дека се осека ко да спиел 4-5 саата.Комплетно наспано.

 

[moskva_bojan]

da sekako, deka za toa ja smetam

 

[NeMiRnA]

Не да е мој свет,ептен мој свет...во неа има се што ми треба,често валдее хаосот,ама на некој интересен начин,но не сум човек кој сака да се дружи со прашината и пајажините,па така што ме фаќаат тачките во одреден дел од денот па мафтам со крпата тук таму...кога ќе подразмислам сплет од два света е оној уметничкиот дел во мене и оној дел што ми го наметнува околината,факултетот...од книги за економијата и некои чудни капиталистички дела до лигави љубовни драми,маслени бои и нотни тетратки кои фаќаат прашина веќе со години,среќа пианото го нема одамна,може и глувци ќе ми се вселеа каде што редовно го конзумирав мојот оброк додека правев паузи од вежбање...Тоа сум јас...Тука се сите мои драги ситници,подароци...
Во некоја кремаста боја е...урбан и ориентален стил во едно,така се погодило де,случајно,ама добро ги укомпонирав.сестран човек сум јас хехехехе.

 

[Дивајн]

Мојот стан е мојот свет, да. Иако ми е изнајмен, долго време веќе сум во него и не би го менувала додека дојде време да си купам мој. Преголем е и успеав да ги средам сите работи кои беа тука и тие моите, така да не се забележува нешто да стрчи или да дели многу, најмногу по боја. Слично како кај Немирна, ми преовладуваат кремасто кафеави бои, кои ми се уште понежни и поромантични со столните ламби низ цел стан.
Знае да ми биде и најсреден и најрастурен, иако тоа второто нервите ми ги кине. Верувам дека просторот во кој живееме е слика на нашата душа, па кога сум цела растроена и хаотична, така ми е и дома. Но и тогаш некако помалку ме нервира од се` друго ... според тоа, можам да заклучам дека навистина тоа е моето идеално катче во кое можам најмногу да си се релаксирам и да си ги наполнам батериите со добро филмче или гушкање со кучињата.

 

[Тамарче]

Јесте, да. Некогаш е во тотален хаос, ама то е моја соба, моја ствар.
Ептен уживам во неа, си ја сметам за мое мало царство, и секогаш ме опушта и релаксира. Зато никогаш не учам во неа. Оти ако седнам да учам, после нема да ми се влегва.
Лилава ми е цела, и ѕидој и биро и перде и се..Та боја едноставно ме смирва, и е одмор за очите.
Посебно се нервирам кога некој од домашните ќе влези и ќе ми речи: Дај среди си ја собата, види како ти се мечките наместени, види како ти се украсите наместени, бла, бла, бла.
Луѓе, оладете, мај рум, мај рулз.

 

[The Mummy]

Сам сум во мојата соба и поголемиот дел од денот го поминувам во неа, секако дури сум дома. Не сакам да биде се расфрлано насекаде ама па не сум ни премног педантен така да мислам дека е средно средена. Проблемот е што сакам алиштата кои планирам да ги носам или работите што ми требаат да ми бидат при рака, а тоа е спротивно со можноста да биде средена собат целосно

 

[aneta:)]

На некој начин може да се каже дека е мој свет, но кога би можела да ја избркам сестра ми од соба тогаш би можела да ја преурадам јас како што сакам за да се чуствувам уште поубаво и тогаш би можела да кажам дека е стварно мој свет.

 

[Emma]

Мојата соба е светла. Јас лично ја уредував, ги бирав боите, мебелот, завесите (оган да ги изгори, кај ми беше паметот), јас ја местев... Се` јас си направив. Татко ми не ми даде да кречам до душе. Не е битно.

Насабајле ми се плаче ако е сончево времето, низ тоа завесите право во очи ми мава. Што и да направам на прозорите, сонцето право во очи ми мава! Собата ми е многу повеќе од обична просторија за спиење. Можам да седам внатре со саати, само да седам и да гледам, и нема да ми се здосади.

Ѕид од под до таван со книги (нема место веќе, инаку радо би си ја пренела цела библиотека), табла со разно разни ливчиња, слики, потсетници, нешто што ми текнува у спиење па станувам да го запишам среде ноќ, ѕвезди на плафон, по полиците сувенири (кои ги обожавам патем), кутии, мечки, фотографии, некои мои изуми (глупости), пак по некоја книга... Се` и сешто, за многумина безначајно, но јас си чувам.

Средена е, ама има денови кога изгледа како атомска бомба да паднала. Ако не сум расположена, тогаш се затрупувам со работа, што значи книги, листови, хартии, партитури насекаде. Ако не сум расположена, цртам, читам, пишувам... Значи пак книги, листови, хартии, цедиња насекаде. Заклучувам, ставам знак на врата од надвор , не давам никој да припари, а бирото и клавирот изобилуваат со празни чаши од кафе (додека пушев и пепељари). После тоа средувам.

Си имам мал милион финти, пр. трчам по ходникот, па вртам лево, кочам малку и влегувам внатре така што паѓам на кревет. Или од друг агол, па се дочекувам на столот и возам до бирото. Ако ја имам таа среќа да е отворена вратата, нормално.

Сама сум во соба.

 

[Кнез Мишкин]

Мојата соба мојот свет , ТОЧНО... добро е шо пораснав па не ја делам со брат ми веќе

 

[Modjo]

si ja sakam sobata iako mi e prilicno mala.uredena e po moj vkus t.e vo momentov ja doureduvamv bidejki resiv da smenam nekoi raboti i da ja napravam po vesela.ne ja delam so sestra mi(fala bogu za toa).ne mi e sekogas sredena no se trudam kolku tolku da mi bide ok.top mi e be

 

[joki]

Имам заедничка депонија со сестра ми.
Си ја љубам.
Многу е несредена, али вонглавном чиста.
Многу е детска, со миљарда играчки, украсчиња, цвеќенца залепени по сите плакари и слично. Тешко е да се одржува со толку дрангулии...(се правдам сеа)
Јадам секакви манџи внатре, освен мирисни, гледам да нема други остатоци...само тастатурата е хранливо загадена, тоа е сосема природно нали?
Плус сите гости ги чекам тамо зошто собата ми е општољубена

 

[AnaMercury]

дефинитивно, жолти ѕидови(омилена боја на Freddie), еден негов портрет над мојот кревет и милион негови photos & quotes! Компјутер, ТВ и системче-најнеопходните работи, милион CDa расфрлани на сите страни, синтисајзер до креветот, една голема слика од Африка и името на Freddie испишано на сите страни...има денови кога сјае ама има и денови кога е катастрофа(кога сум ептен мрза):kesa:

 

[Маца_мк]

Дали вашата соба ја чувствувате како ваше катче,како ваш свет?
Дали собата за вас е само обична соба за преспивање?
Дали сте сами во соба или ја делите?
Уредена е по ваша желба?
Секогаш е средена или се е хаотично?

па да,сметам дека мојата соба е МОЈА и во неа можам да правам што сакам кога сакам(ама не е секогаш така)
не е мојата соба само соба за преспивање:во неа учам,слушам музика,одмарам од мајка ми-се знае-штом ќе ја затворам вратата не смее да влезе
моментално собата ја делам со сестра ми и некако почнува тоа да ми смета(едвај чекам да се преселам)
уредена е по моја желба,но по вкус на мајка ми.но затоа пак новата соба јас целосно си ја смислив(и бојата и уредувањето)и сигурна сум дека уште повеќе е уживам поради тоа.
најчесто е во тотален хаос,посебно за време на работната недела.насекаде по бирото имам книги,тетратки и ливчиња,а фотељата ми е со куп алишта на неацелосно ја средувам само кога треба да ми дојдат гости:pos2:

 

[^Exotic^]

Мојата соба=мој свет.Не може како низ другите соби некој да се шета тука и да прави што сака.Таа е единственото место каде се е по мој вкус и е уредено како сакам.И таа соба е за мене и за моите другари и пријатели кога ќе дојдат кај мене