Не ја чачкам. Доста ми е убаво средена, ама неуредна е. Ако ме сфаќаш...
Мала е, има спуштен таван, таква е цела украсена со алишта што висат на закачалки, кои пак висат на ѕидовите. Убава е!
Не ја делам и не ни сакам да ја делам.
Не се ни приврзувам за неа. Не ми значи ништо, освен мало место во кое поминувам најмалку 7 саати дневно - спиејќи. Клавирот само ми е дел од срцето, дека ми е во соба, па може да се каже дека сум приврзана за дел од собата. И не сум приврзана со клавирот како предмет туку општо, како клавир. Не се приврзувам за материјални работи, како инструмент направен од дрво и жици или соба изградена од 4 или повеќе ѕида, туку за нешто што еве пример можеби се случувало некогаш нешто убаво додека сум била во таа соба па да се приврзам. А во мојата соба не се случувало ништо интересно, така да, не.
Обична соба, за преспивање и останати работи.