Лудовико е човек кој ти пружи битка помеѓу целосно контрастни емоции во исто време, онака да се лупаат една со друга како позитивно со негативно и да се поништуваат, да се негираат, па да се впиваат, па да исчезнат..... Може да ти причини една спојка од времето кога си бил дете и си мислел дека се ќе биде ОК, затоа што нештата во универзумот се така оставени за да ти причинуваат тебе задоволство, без да се поместат од таа конфортна состобја, за на крај тоа време ба безгрижност да се измеша со сето понатамошно спознаено и искуствено, притоа гледајќи ги со минувањето на времето сите неправди околу тебе, и да креираш бес и гнев кон самиот живот и се што вклучува во себе.
Песнава му ја посветувам на братучед ми.