Окото кое се користи во масонеријата го претставува ОЗИРИС.
1*Пајк јасно ни открива дека окото кое гледа се е "симбол на Озирис, односно на Творецот.
2*Тој исто така ни тврди дека силата на Озирис ја симболизира Окото над Скиптар.
Грците сонцето го нарекувале Окото на Јупитер и Окото на светот, а НЕГОВОТО ( ОЗИРИС )
ОКО е Окото кое гледа се во нашите ложи".3*Масонскиот автор Карл Клоди пишува:
" Ова е еден од најстарите и најраспространите симболи кој го означува Бог.
Го сретнуваме во Египет, во Индија... Египетското Отворено око го претставувало Озирис.
Во Индија, Шивата се претставувало во вид на око ".4* Со ова истото се согласува и
Алберт Меки ( масон највисок степен ) . Тој кажува : " Тоа е симбол на сезнајноста и
будното Божјо предвидување. Се зборува за многу древен симбол, а некои претпоставуваат
тој е остатокот од првобитното обожување на сонцето." Volney во книгата 'Рушевини'(Les Ruines)
на стр.186 ни кажува дека во повеќето стари Азијски јазици, окото и сонцето се изразуваат со ист збор.
Меѓу Египјаните окото било симбол на нивниот врховен Бог,Озирис, односно сонцето.5*
"За древните Египјани десното око го зимболизирало сонцето а левото око месечината"6*
" Легендата говори, како Окото на богот Ра, кое побегнало од Египет, се вратило од Нубија Анхур,
и како ова Боженско око се разлутило кога видело дека другото Око го зазело неговото место.
Тогаш Ра го ставил на неговото чело, каде тоа станало Уреј (Uraeus) кој го штител самиот Бог од непријатели".7*
"Окото или уреј покасно станало симбол на успешно владеење со светот и како такво морало да го носат фараоните
како симбол на својата величенственост и своето потекло од богот на сонцето".8*
Значи од досега напишаното можи да се заклучи дека Окото кое гледа се го претставува Озирис, па ајде сега
да видиме кој навистина е Озирис. Тој направил инцест со својата сестра Изида, што тоа довело до раѓањето на Хурос.
9*Пајк кажува : " Озирис бил претстава на способноста на раѓањето".10* Тој исто така бил Бог на мртвите, како и БОГ НА СОНЦЕТО.
Запаметете дека нас Библијата ни кажува дека библискиот Бог "не е бог на мртвите, туку на живите". ( Матеј22,31-32,
Марко 12,26-27, Лука 20,37-38 ).
Озирис во другите земји е познат по различни имиња. Во Тракија и Грција познат е како Дионис,бог на задоволството,
славата и виното. Контрасот помеѓу овој пагански бог и вистинскиот(според библијата) Христот уште еднаш е очигледен.
Одржуваните прослави во чест на Дионис, често завршувале со ЧОВЕЧКИ ЖРТВИ И ОРГИСКИ ( сексуални ) обреди.
Во Рим, Озирис се викал Либер или Бах ( Bacchus ). Лидијците го викале Басареј(Bassareus), а во Персија го
идентификуваат како Митра (Mithras) каде што неговите следбеници се занимаваат со АСТРОЛОГИЈА. Кај Критчаните тој
се викал Загреј (Zagreus) и "станал боженство на подземниот свет кое дочекувало умрени души во АД (пеколот) и им
помогнувало во очистувањето."11* Кај Фригејците Озирис е познат како Сабазиј ( Sabazius ) и тие го почитувале како
бог на сонцето, претставен во вид на рогови, А НЕГОВИОТ СИМБОЛ БИЛ ЗМИЈА.13* На многу други места имал и многу други
различни имиња како што се Деуис(Deouis), Детето на Јупитер, Кентаур, Орион, Сатурн, Плутас, Исвара(Iswara), Крилест Бог,
НИМРОД, Адони, Хермес, Промотеј, Посејдон, Бут(Butes), Дардан(Dardanus), Химер, Имборс, Ласиус, Зевс, Јахус, Ху, Тор,
Бел, Серапис, Ормузд, Аполон, Тамуз, Атус, Херкул, ШИВА, МОЛОН и ВАЛ (BAAL).
Библијата го забранила обожувањето на Валот. Во библијата се наоѓа дека луѓето ги палеле своите деца како жртви за Вал
( Јеремија 19,5и 32,35 ).
Сега мислам дека се има подобра претстава кој е Озирис и што претставува "окото кое гледа се".
1* - Albert Pike, Morals and Dogma of the Ancient and Accepted Scottish Rite of Freemasonry
(Richmond, Virginia: L. H. Jenkins, Inc., 1871), p.15-16.
2*- Ibid., p.477; See also: Albert Pike, The Magnum Opus (Kila, Montana: Kessinger Publishing
Company, 1992), p.xxv; A. Ralph Epperson, The New World Order (Tucson, Arizona: Publius Press,
1990), p.141.
3*- Carl H. Claudy, Introduction to Freemasonry: Entered Apprentice, Fellowcraft, and Master Mason
Complete in One Volume (Washington, D.C.: The Temple Publishers, 1931), p.148; See also:
Charles H. Vail, The Ancient Mysteries and Modern Masonry (New York, New York: Macoy Publishing
and Masonic Supply Company, 1909), p.189.
4*- Albert G. Mackey, The Symbolism of Freemasonry: Illustrating and Explaining Its Science and
Philosophy, Its Legends, Myths, and Symbols (New York: Clark and Maynard, 1869), 334-335, 190-
192; See also: Pocket Encyclopedia of Masonic Symbols (Silver Spring, Maryland: The Masonic
Service Association of the United States, 1953), p.7; Thomas Albert Stafford, Christian Symbolism
in the Evangelical Churches (Nashville, Tennessee: Abingdon Press, 1942), p.35; Rex R. Hutchens,
A Bridge to Light (Washington, D.C.: Supreme Council, 33 Ancient and Accepted Scottish Rite of
Freemasonry, Southern Jurisdiction, 1988), p.18; W. J. McK. McCormick, Christ, The Christian, and
Freemasonry (Belfast, Ireland: Great Joy Publications, 1984), p.84.
5*- Robert Hieronimus, America's Secret Destiny: Spiritual Vision and the Founding of a Nation
(Rochester, Vermont: Destiny Books, 1989), p.81; See also: Veronica Ions, Egyptian Mythology
(Middlesex, England: The Hamlyn Publishing Group Ltd., 1965), p.24; E. A. Wallis Budge, Amulets
and Superstitions (New York, New York: Dover Publications, Inc., 1978), p.141; Lucie Lamy,
Egyptian Mysteries (1981), p.16.
6*- New Larousse Encyclopedia of Mythology (Prometheus Press, 1972 Edition), p.14; See also:
Veronica Ions, Egyptian Mythology (Middlesex, England: The Hamlyn Publishing Group Ltd., 1965),
p.41.
7*- Veronica Ions, Egyptian Mythology (Middlesex, England: The Hamlyn Publishing Group Ltd.,
1965), p.41.
8* - Pike, op. cit., p.732.
9* - Albert Pike, The Magnum Opus (Kila, Montana: Kessinger Publishing Company, 1992), p.28;
See also: C. F. McQuaig, The Masonic Report (Norcross, Georgia: Answer Books and Tapes, 1976),
p.45.
10* - Paul Hamlyn, Greek Mythology (London, England: Paul Hamlyn Limited, 1967), p.109, 114.
11* - Ibid., p.112.
12* - Herbert F. Inman, Masonic Problems and Queries (London, England: A. Lewis Ltd., 1978),
p.172; William O. Peterson, Editor, Masonic Quiz Book: "Ask Me Another, Brother" (Chicago, Illinois:
Charles T. Powner Company, 1950), p.163; See also: George H. Steinmetz, Freemasonry: Its
Hidden Meaning (New York: Macoy Publishing and Masonic Supply Company, 1948), p.92; Pike,
Morals and Dogma, op. cit., p.15.
13* - Albert G. Mackey, A Manual of the Lodge (New York: Charles E. Merrill Company, 1870), p.56;
See also: Edmond Ronayne quoting Albert Mackey, The Master's Carpet (Mah-Hah-Bone) (n.p.,
1879), p.324-326; Alain Danielou, The Gods of India (New York, New York: Inner Traditions
International Ltd., 1985), p.223; Rollin C. Blackmer, The Lodge and the Craft: A Practical
Explanation of the Work of Freemasonry (St. Louis, Missouri: The Standard Masonic Publishing
Company, 1923), p.94.