Наоѓањето на перхлорати на Марс не само што беше изненадувачко за научниот тим на мисијата Феникс, туку исто така создаде и јаз помеѓу истражувачите.
Во март еден научник, кој користел само фотографски докази, тврдеше дека капките кои се појавуваат на нозете на лендерот се, всушност, вода. Други научници, вклучувајќи го и главниот истражувач Питер Смит (Peter Smith) беа сомничави во врска со изјавите за „течна вода на Марс во моментов“. Но, сега, група истражувачи од Универзитетот во Арканзас велат дека во моментов на Марс во најблиската околина на Феникс детектирале потенцијално стабилна течност.
Солите формирани од перхлоратите, кои се откриени на местото каде што Феникс слета, делуваат како антифриз и имаат потенцијал да бидат најдени во течна состојба на температури и притисок кои моментално владеат на Марс“, вели професорот Винсент Шеврие (Vincent F. Chevrier), со неговиот тим од дипломирани студенти. Нивното истражување е објавено во актуелното издание на публикацијата „Geophysical Research Letters“.
„Во реалните услови, кои се набљудувани на Марс, може да постои стабилна течност“, тврди Шеврие.
Истражувачите ги проучувале својствата на натриум и магнезиум перхлоратите (соли откриени од страна на Феникс) под температура, притисок и влажност како оние на местото на слетување. Откривањето на перхлорати на Марс ги изненади научниците – овие соединенија се ретки на Земјата и најчесто може да се најдат во екстремно суви средини, како на пример во пустината Атакама во Чиле.
Биле проучувани и својствата на овие соли и на различни температури, за што била користена комората „Андромеда“ во Лабораторијата за вселенски симулации „W.M. Keck“. Тоа е просторија која може да го имитира притисокот и атмосферските услови присутни на Марс. Истражувачите, исто така, направиле и термодинамички пресметки, за да ја откријат состојбата на комбинации од сол и вода на површината на Марс и за да видат дали постои можност за откривање на течност.
Екстремните температури присутни на Марс типично водат кон кристализација или, пак, кон испарување на водата, па тешко е да се замисли дека може да се најде вода во течна состојба. Сепак, солите ја намалуваат точката на замрзнување на водата (затоа на улиците се користи сол за топење на мразот по обилни снегови). Некои соли, како што се перхлоратите, значително ја намалуваат точката на замрзнување. Температурата за течната фаза на магнезиум перихлоратот (-67° С) е токму онаа температура која владее на Марс на местото каде што слета Феникс.
Значи, условите би дозволиле овој перхлорат да биде присутен во течна форма барем неколку часа секој ден во текот на летото. „Временскиот интервал за постоење на течност е многу мал“, вели еден од истражувачите. Но, сепак, овие откритија одат во прилог на можноста за наоѓање живот на Марс.
„Не е неопходно да има многу вода за да постои живот“,вели Шеврие. „Но, во одреден момент, потребна е течна вода“.