Еве што пишува денешна Нова Македонија за грчкиот проблем со нашето име и историја:
Караманлис и Бакојани работат против наследството на своите татковци
Грчките политичари во обидот да ни го избришат идентитетот заборавиле да ги избришат делата на своите родени татковци
Минатата недела грчкиот премиер Костас Караманлис по многуте изјави за веќе утврдената „историска вистина“, даде уште една, па рече: „Историјата низ вековите не се брише. Ние повлековме црвена линија во однос на националните прашања“. Премиерот Караманлис овојпат е апсолутно во право. И самиот не е свесен колку.
Историјата не се брише, и не само националната, туку и семејната. Семејството Караманлис е славно во Грција. Почнувајќи од оној Караманлис, исто така премиер на Грција, кој во 1913 година успеа да голтне половина Македонија, преку Константинос Караманлис, премиер на Елада од 1974 до 1980 година. И додека дедото на сегашниот премиер јужниот дел на Македонија го нарекуваше „новоосвоени територии“, таткото Константинос го признал македонскиот јазик.
Документите за типизација на географските имиња на ООН што пред неколку дена ги објави Светскиот македонски конгрес (СМК), всушност не се никаква тајна - тие лесно може да се најдат на интернет-страницата на ООН. Во 1977 година весникот „Катимерини“ објавил дека Грција воопшто не се противела македонските топоними во Југославија да бидат нарекувани „македонски“. На ова не се противела ниту владата на Георгиос Ралис, наследник на премиерската фотелја од Константинос Караманлис во 1982 година. Грција и третпат го признала македонскиот јазик, и тоа во 1998 година, во времето на премиерот Костас Симитис. Во документот под број Е/ конф.91/ црп.23, Македонија е заведена како ФИРОМ, но имињата и јазикот на државата се напишани како „македонски“.
Кога децата не ги слушаат татковците
Уште поинтересен е примерот со министерката Дора Бакојани, чиј татко, Константинос Мицотакис, исто така премиер на Грција, јавно во својата книга околу проблемите со грчките соседи, напиша дека „за 10 години сосема ќе се заборави на спорот за името“. Најверојатно не очекувал дека неговото пророштво нема да се оствари и дека за тоа ќе биде заслужна токму неговата ќерка.
Всушност, документите со кои грчките влади ја признаваа и Македонија и нејзиниот јазик и народ не можат да се избројат. Ги има и премногу. Од 20 век, но и претходно. Од поблиското минато интересна е една нота што грчката влада на 1 март 1988 година и ја испратила на Владата на СР Македонија. Во нотата, напишана на француски јазик се известува владата во Скопје дека ќе биде сменет грчкиот конзул. На документот јасно стои „до Владата на СР Македонија“. Со вакви ноти се полни архивите на македонското Министерство за надворешни работи. И не само што се полни, туку и повторно им се доставени на Грција и на ООН.
- Во јануари 1993 година јас подготвив меморандум до ООН, кој беше одговор на грчкиот меморандум, а со кој се бараше Македонија да не биде примена под уставното име. Меморандумот беше полн со фотокопии од грчки ноти до Владата на СРМ, каде што нé нарекуваат Македонија - вели Ристо Никовски, поранешен амбасадор и дипломат.
Тука е мошне интересен и првиот грчки устав од 1828 година. Со основањето на првата грчка држава во историјата, тогашното грчко собрание ставило член во Уставот според кој секој христијанин на Балканот може да стане државјанин на Грција и Грк. И сето ова е само мал дел од грчката неизбршлива историја, од 20 и од 19 век. Да не одиме во антиката со Херодот, кој пишува дека Грците се дојденци од Египет, за Плутарх и расната нетрпеливост меѓу Македонците и Грците за...
Историската вистина кај грчките сојузници
Познато е дека не само Грција го негира македонскиот идентитет. Водејќи се од лајт-мотивот во изјавата на Караманлис, дека историјата не се брише, интересно е да се погледнат дел од илјадниците документи, неизбришливи траги за Македонците и нивната борба за држава и слобода.
Познатиот бугарски преродбеник Петар Славејков во јануари 1871 година за весникот „Македонска нација“ во Константинопол (денешен Истанбул), изјавува дека многу пати слушнал од „Македонистите“ од Македонија дека „тие не се Бугари, туку Македонци, потомци на античките Македонци“. „Ние расчистивме со Грците, да не очекувате сега да потпаднеме под други“, му рекле „Македонистите“ на Славејков. Еве што запишале, најновите грчки сојузници, Русите, кои во 1763 година владееле во Украина. Таа година се формирал македонскиот полк во рамките на руската војска. На оригиналниот документ јасно се гледаат типични македонски имињата, а до нивните потписи под графата националност стои: „македонска нација“. На број ги има 2.000. А еве што велат и историски гледано најголемите грчки сојузници, Британците. Обединетото Кралство, не само што од петни жили и се заканувало на Отоманската Империја да дозволи формирање грчка држава во 1828 година, туку и и давало на Грција територии што беа во владение на англиската круна, како на пример Тесалија и територијата околу градот Измир во 1908 година. Ако ги оставиме настрана познатите изјави на британскиот премиер Вилијам Гледстоун од 1899 година (Македонија на Македонците), посебно интересна е една страничка од најголемиот англосаксонски речник „Вебстер“ од 1967 година. Овој речник, кој се употребува масовно во сите училишта и факултети, ширум Британија, САД и Австралија ги поделил јазиците во Европа. На самиот графикон на јазиците, под наслов „Индо - европски јазици“, се наведени шесте бранши на јазици и тоа: германски, келтски, италијански, македонски, ирански и индиски. Словенски јазици нема. Во графите, „антика“, „среден век“ и „модерно доба“, секаде стои „Македонски“, освен во графата „модерно доба“, каде како дијалекти на македонскиот се наведени, бугарски, српски, хрватски, руски и сите останати јазици, денес познати како словенски јазици.
- Ваквите научни тврдења има од порано. Македонскиот јазик отсекогаш и секаде се изучувал - вели Димитар Пандев, професор на општа лингвистика и претседател на Советот за македонски јазик при министерството за култура.
Во документ од 1675 година пишува дека турскиот султан Мохамед Четврти, откако претпрел пораз од Запорошките козаци (денешна Украина), им испратил заканувачко писмо на козаците: „Јас, Мохамед син на Сонцето и Месечината, внук на Бога, владетел со царствата Македонско, Вавилонско и Ерусалимско...“ Тешко е да се верува дека еден султан не знаел со кого владее.
Дали Караманлис ја читал оваа историја не е познато. Дали знае Метју Нимиц? Уште побитно, дали нашите преговарачи и договарачи за името им ги покажуваат овие историски писанија на Грците и на Нимиц. Зборуваме и за грчки владини документи каде што пишува Македонија. Како што Караманлис ја чита историјата, тешко дека ова има каков било ефект во Грција. За надвор, ќе видиме.
Македонската борба во американски весник
Американскиот весник „Морнинг рекорд“ пишувајќи за големата криза на Балканот на 23 април 1899 година објавува мапа, на која се гледаат границите на етничка Македонија. Под мапата, стои текст во кој меѓу другото пишува: ...во меѓувреме долго тероризираните Македонци сé повеќе се борат и ги вртат нештата во своја корист...“
Автор: Александар Божиновски
извор