Вештица
love&reason
- Член од
- 2 јануари 2009
- Мислења
- 1.524
- Поени од реакции
- 856
меморија - нашите слики во моите мисли сеуште стоиш
ко осамен остров сред океан
во моите песни ќе те има секогаш
во душата рана длабока.
твоето име ко сенка ме следи
и очите твои пред мене се
нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.
сеуште сум херој во ноќите долги пијани
ко скитник на пат се плашам да легнам негде да заспијам
и сеуште сам во мугрите знам
без тебе постоев, без тебе постоев.
твоето име ко сенка ме следи
и очите твои пред мене се
нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.
сеуште сум херој во ноќите долги пијани
ко скитник на пат се плашам да легнам негде да заспијам
и сеуште сам во мугрите знам
без тебе постоев.
нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.
сеуште сум херој во ноќите долги пијани
ко скитник на пат се плашам да легнам негде да заспијам
и сеуште сам во мугрите знам
без тебе постоев.
string forces- sub
Времиња, филмови,
пепелашка, јас…
Снежана, џуџиња,
очекувања, пак…
Доста се откажувам,
ќе одам се до крај.
Лузерската варијанта ми беше навика!
Пак ли ќе се убедам: Совршен си!
Во круг се се врти, а во него јас и ти…
По заобиколен пат,
таква ме сакаат…
Но, не! Веќе не!
Навики се навики.
Тешко е знам:
Кочници, исти игри,
страв да останеш знам.
ко осамен остров сред океан
во моите песни ќе те има секогаш
во душата рана длабока.
твоето име ко сенка ме следи
и очите твои пред мене се
нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.
сеуште сум херој во ноќите долги пијани
ко скитник на пат се плашам да легнам негде да заспијам
и сеуште сам во мугрите знам
без тебе постоев, без тебе постоев.
твоето име ко сенка ме следи
и очите твои пред мене се
нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.
сеуште сум херој во ноќите долги пијани
ко скитник на пат се плашам да легнам негде да заспијам
и сеуште сам во мугрите знам
без тебе постоев.
нашите слики како икони ги чувам
и солзите не ги запирам.
сеуште сум херој во ноќите долги пијани
ко скитник на пат се плашам да легнам негде да заспијам
и сеуште сам во мугрите знам
без тебе постоев.
string forces- sub
Времиња, филмови,
пепелашка, јас…
Снежана, џуџиња,
очекувања, пак…
Доста се откажувам,
ќе одам се до крај.
Лузерската варијанта ми беше навика!
Пак ли ќе се убедам: Совршен си!
Во круг се се врти, а во него јас и ти…
По заобиколен пат,
таква ме сакаат…
Но, не! Веќе не!
Навики се навики.
Тешко е знам:
Кочници, исти игри,
страв да останеш знам.