Бела - Ристо Самарџиев
Еј, моме, еј девојче
севдо прва, росно кокиче,
кој сокак поминуваш,
кој конак ноќва минуваш.
Дал' помниш, дал' ме сонуваш
Дал' име мое спомнуваш
Ил' љубиш ил' се даруваш
за име нит' за пари прашуваш, еј...
Бела трага, бела прашина
бела зима, бела белина.
Бел ат пред порта помина,
ти на него, либе замина.
Јас по тебе фаќам у света,
лето осмо, зима деветта.
Девет песни, бел мој галебе,
пратив абер, либе, по тебе јас.
Дојди си, дојди ми
подај рака и не зборувај
гушни ме и само одболувај.
Дојди си, дојди ми
подај рака и не зборувај
гушни ме и само ти отсонувај.
Пат долг, бели темници,
очи бели, бели зеници,
луѓе грешни, случки погрешни,
еден свет за многу вистини.
Многу песни, малку причини,
море народ, саде тишини
срце чука, очи копнеат,
да ми те видат, да ми те донесат, еј...
Бела чума ич не остава,
ниту моли, ниту простува,
Еј моме, еј девојче
севдо прва, росно кокиче.
Еден лек само лекува
тој што силно, силно верува,
тргни и полетај без страв,
All you need is love...
Дојди си, дојди ми
подај рака и не зборувај
гушни ме и само одболувај.
Дојди си, дојди ми
подај рака и не зборувај
гушни ме и само ти отсонувај.