Култот кон Работата

[jamajka]

Не губам драгоцено време, јас навистина и немам поблиска особа од сопругата на светот ама тоа не значи дека сме Сијамски близнаци споени на карлица И онака сме најголем дел од време заедно пошто работиме од дома, но сепак си оставаме простор за свои потреби, интереси, забава, понекогаш заедно, понекогаш не, нема проблеми во тој однос, пишување на форум воопшто не влијае на квалитет на нашата врска.
Се дешава да ме нема на форум и по 2-3 месеци па после има период кога пишувам неколку дена редовно како деновиве ете, 2600 мислења за 6+ години, многу ли е, малку ли е, кој ќе го знае.
Интересно ми е да оправам криви дрини и во ИРЛ и на форум, шта чеш, слабост

Не играм видео игри воопшто, не одам по кладилници, така да постирањето тука во виртуелниов град наречен Кајгана ми е интересно, многу е појако него видео игра пошто зад тастатура сепак седи реален соговорник а не пиксели кои пукаат по тебе.

Не е исто со работа затоа што постирање на форум е сосема доброволно, може да се реплицира а може и тотално да се игнорира, да се заборави, да се батали, да се одговори за пар недели, што не е случај со работата.
Имам искуство од двата света, ако може така да се каже, па го одбрав овој поради низа околности. Човек се менува и на 30+ па и покасно. Да ми кажувал некој пред 15-16 години дека ќе трубам за минимализам во 2022 ќе мислев дека ме зајебава

Епа, ја долови поента на воркохолиците. Ете и јас работам од дома во моментов, воркохолик сум врзан за работата дека ја сакам. Врзан сум дома ради ладното и ради короната, не идам нигде како и ти и посветен сум на работата. Не дека морам, туку дека сакам… кога е порелакс пишувам и читам на форум и тоа е тоа. Некад знам да изгледам некоја серија, да изиграм некоја игра. Нервозата никад не ја носам од работа дома. Во нормални услови уживав во животот, сега ми е малце подосадно.

Воркохолиците ја сакаат работата, ги сакаат предизвиците на работата, тоа ги исполнува и ги прави среќни. Воркохолик не се станува ако работиш работа што не ја сакаш. Воркохолик ако се најде во работна средина што не ја сака, престанува да биде воркохолик.

Но еве да го ставиме воркохолизмот настрана. Зарем не треба да се трудиме на децата да им дадеме подобра стартна позиција, да ги направиме колку што е тоа можно финансиски независни. Мене ми е тоа најголема мотивација. Јас лично не сум алчен за пари, но кога можам зошто да не покушам, па макар и да жртвувам за моето дете.

Да немам дете, можеби и јас не би се замарал до толку и би удрил на животот хедонистички или во најмала рака нешто што во моментов ми звучи себично. И неможам да ги сватам оние луѓе кои имаат деца, а се понашаат себично, несакајќи да дадат никаква жртва за децата и се препуштени на уживање. Луѓе што се коцкаат, што пијат, а дома ради тоа да се пати… со тоа не само што не му се овозможува на детето подобра стартна позиција во животот, туку се дава и погрешен пример.

 

[Lester Freamon]

Аспирациите се интересна ситуација, ама и за тоа треба да се отвори тема.

На 40 тешка работа, па и на 50 е преоптимистично али ајде да кажеме на 50 се повлекуваш. Мислиш дека рет рејс во траење од 1/4 век нема да остави траги по здравје и психа?

Неповрзано со твојов пост, ми текнува оној стереотип за Флорида каде се преселувале пензионери 65+ пошто била убава клима, џам ќе свитка човек на 70-80 години ќе се пензионирале и ќе уживале, па крузериве бродови преполни со сенилни дебели западњаци, шта речи...

Уште поголеми ќе бидат трагите од сиромаштијата, таа ти е една од потешките болештини.

Идеално е друг да ја направил жртвата, и од 15-40 да си го ладиш со туѓи пари, ама во реалност мал е бројот на таквите.

 

[callejón de la muerte]

Епа, ја долови поента на воркохолиците. Ете и јас работам од дома во моментов, воркохолик сум врзан за работата дека ја сакам. Врзан сум дома ради ладното и ради короната, не идам нигде како и ти и посветен сум на работата. Не дека морам, туку дека сакам… кога е порелакс пишувам и читам на форум и тоа е тоа. Некад знам да изгледам некоја серија, да изиграм некоја игра. Нервозата никад не ја носам од работа дома. Во нормални услови уживав во животот, сега ми е малце подосадно.

Воркохолиците ја сакаат работата, ги сакаат предизвиците на работата, тоа ги исполнува и ги прави среќни. Воркохолик не се станува ако работиш работа што не ја сакаш. Воркохолик ако се најде во работна средина што не ја сака, престанува да биде воркохолик.

Но еве да го ставиме воркохолизмот настрана. Зарем не треба да се трудиме на децата да им дадеме подобра стартна позиција, да ги направиме колку што е тоа можно финансиски независни. Мене ми е тоа најголема мотивација. Јас лично не сум алчен за пари, но кога можам зошто да не покушам, па макар и да жртвувам за моето дете.

Да немам дете, можеби и јас не би се замарал до толку и би удрил на животот хедонистички или во најмала рака нешто што во моментов ми звучи себично. И неможам да ги сватам оние луѓе кои имаат деца, а се понашаат себично, несакајќи да дадат никаква жртва за децата и се препуштени на уживање. Луѓе што се коцкаат, што пијат, а дома ради тоа да се пати… со тоа не само што не му се овозможува на детето подобра позиција, туку се дава и погрешен пример.

Тоа е точно, но децата најмногу учат од пример, здрава релација меѓу родителите се пренесува и тоа како на децата. Има куп студии кои потенцираат улога на татко и мајка врз деца, градење на карактер преку живеење меѓу родители кои се сакаат, не се дерат и млатат, не прават драми и се по ред.
Не е хедонизам туку нешто сосема поинакво, да го употребам поимот љубов, одржување и меѓусебно мотивирање за физичка активност и ментална активност, здравствени чек-апи пошто за жал ни се потребни на обете страни но заедно е 4 пати полесно, заедничко решавање на проблеми, меѓусебни ритуали кои се развиваат со тек на време и се нешто најубаво на свет и уште многу ствари за кои би немале да посветиме време доколку би имале стандардна работна позиција.

Ако некој работи тоа што го сака и го исполнува тоа веќе не е работа во стриктна смисла, може треба да има засебна категорија. Знам на што мислиш затоа што делумно ова што сега го работам има таков елемент но ситуацијата е свесно избегнување на работа по цел ден поради низа околности, некои не се баш за на јавен форум...

А воркохолик и тоа како се станува стицајем околности како што за жал имав прилика да доживеам во едно одамна минато време, причините се разни, од потребата да се опстане во сосема нова средина, peer pressure, да се подмират трошоци, да се задоволи Его а сето тоа се сведува да се направи профит на газдата и дивиденди на акционери.

Автоматски споено мислење: 12 јануари 2022

Уште поголеми ќе бидат трагите од сиромаштијата, таа ти е една од потешките болештини.

Идеално е друг да ја направил жртвата, и од 15-40 да си го ладиш со туѓи пари, ама во реалност мал е бројот на таквите.

А нема ништо измеѓу, само Оливер Твист и волкот од Вол Стрит?

 

[Lester Freamon]

А нема ништо измеѓу, само Оливер Твист и волкот од Вол Стрит?

Кој вика дека ние сме волкот од Вол Стрит?
Па поарно сега ќе се запнам да направам капитал, и да не земам кредити со 30 годишни хипотеки, отколку на 45 да си ги кубиме косите дома за да скрпите 300 евра за ратата за станот.

За да станеш волкот требаат и други работи, а тие не се учат така лесно.

 

[Menethil]

Арно тоа, само што работата убива дупло повеќе луѓе него сите војни на светот земени заедно = годишно.
Настрана трајни и времени физички осакатувања и психички последици, тоа не ни пресметано сеуште.
Настрана милион ситуации каде преморени луѓе се забиваат во дрво со кола или газат пешак пошто одвај држат отворени очи. Настрана насилство, семејно и остало каде психички уништени ликови поради стрес и проблеми на работа не можат да се контролираат.

Сите на светот се согласни дека војната е лоша ствар, но работата е како дар божји нешто...
Интересно е тоа што ХСС не е еволуиран за работа воопшто, од 216К години (и 4 милиони пред тоа) само околу 6,5К човековиот вид работи нешто.
И тоа работеле принудно, робови најчесто се до 19.век.
Остало биле земјоделци кои работеле да се исхранат и да продадат по нешто.
Ние како вид сме еволуирани за секодјневни долги шетњи во природа

Abe sve super toa, se soglasuvam, sranje e rabotenjeto. Ama so e resenieto?
I ja sakam dolgi setnji vo priroda cel den, koj ne bi sakal. Ili idealno na plaza, da se soncam i banjam cel den. Ama nema..

 

[Macedon1um]

Abe sve super toa, se soglasuvam, sranje e rabotenjeto. Ama so e resenieto?
I ja sakam dolgi setnji vo priroda cel den, koj ne bi sakal. Ili idealno na plaza, da se soncam i banjam cel den. Ama nema..

Решението е да работиш сам за себе па трудот повеќе да ти е исплатлив отколку кај работодавец
Е сега и тука многу се губат во бркање на материјални ствари па често се случува и повеќе да работат отколку кај друг..

 

[Menethil]

Решението е да работиш сам за себе па трудот повеќе да ти е исплатлив отколку кај работодавец
Е сега и тука многу се губат во бркање на материјални ствари па често се случува и повеќе да работат отколку кај друг..

Tatko mi raboti sam za sebe, zemjodelie. Se ubiva od rabota od jutra do sutra. Ja rabotam 40 saati, diskutabilno e i tie kolku se aktivni. I zarabotuvam daleku poise od nego.
Ja sea mozham da si dozvolam samo materijalni stvari, a on mozhel samo osnovnite potrebi. Taka da ne sekogas ispagja taka rabotata.

 

[jamajka]

Решението е да работиш сам за себе па трудот повеќе да ти е исплатлив отколку кај работодавец
Е сега и тука многу се губат во бркање на материјални ствари па често се случува и повеќе да работат отколку кај друг..

И за себе да работиш, пак работиш. Тука колку што разбирам не се доведува прашањето за кого работиш, туку колку работиш.

 

[Macedon1um]

Tatko mi raboti sam za sebe, zemjodelie. Se ubiva od rabota od jutra do sutra. Ja rabotam 40 saati, diskutabilno e i tie kolku se aktivni. I zarabotuvam daleku poise od nego.
Ja sea mozham da si dozvolam samo materijalni stvari, a on mozhel samo osnovnite potrebi. Taka da ne sekogas ispagja taka rabotata.

Каква е таа работа во земјоделство од утро до мрак ? Само сточарството е такво друго тешко, ете на пример што работи твојот татко од Ноември до сега ако не е градинар или сточар работата му е сведена на минимум и сигурно има повеќе слободно време од просечен Македонец вработен приватна во фирма. Секако како и се друго многу зависи што и колку работи, има огромна разлика од земјоделец до земјоделец кај нас 80% се аматери на некој начин

И за себе да работиш, пак работиш. Тука колку што разбирам не се доведува прашањето за кого работиш, туку колку работиш.

Јасно е тоа дека и за себе да работиш пак работиш, ама кога работиш за себе ти го определуваш времето дали вреди да зголемиш X саати за дополнителен евентуален X профит/пари. Кај друг во поголемиот дел од професиите немаш многу избор, гледаат до максимум да те искористат за платата што ја зимаш

 

[jamajka]

Јасно е тоа дека и за себе да работиш пак работиш, ама кога работиш за себе ти го определуваш времето дали вреди да зголемиш X саати за дополнителен евентуален X профит/пари. Кај друг во поголемиот дел од професиите немаш многу избор, гледаат до максимум да те искористат за платата што ја зимаш

Ми останало од еден другар како да го градирам човекот во капитализмот и чекорите на напредокот.
- работиш за друг
- работиш за себе
- работат за тебе.
Апропо твојот став, се запознав со еден дечко од Израел, вработен во компанијата со која соработувавме. Скромен дечко, обичен вработен, после извесно време дознав дека е дојден во Израел од Мајами и дека татко му е уствари милијардер. Го пратил детето да работи во некоја рандом компанија, претпоставувам да не ги предкокнува чекорите…

Се сложувам дека со работење за друг, земаш помалце пари и биваш експлоатиран, но добиваш многу важно искуство во патеката за нагоре. Сепак, јас секогаш, па дури и кога сум работел за друг, јас пред се работам за себе и сопствениот напредок.

Автоматски споено мислење: 12 јануари 2022

Tatko mi raboti sam za sebe, zemjodelie. Se ubiva od rabota od jutra do sutra. Ja rabotam 40 saati, diskutabilno e i tie kolku se aktivni. I zarabotuvam daleku poise od nego.
Ja sea mozham da si dozvolam samo materijalni stvari, a on mozhel samo osnovnite potrebi. Taka da ne sekogas ispagja taka rabotata.

Неможеш да ја подцениш неговата работа и неговиот придонес. Ајде пак со пример. Мој колега со којшто работиме, неговите примарно живеат од земјоделство во Охрид, аматерски што би рекле. Дечкото во Скопје работи 11 години, цела храна му е од неговите, 2019 купи стан со минимална помош од неговите без кредит. Или можеби не е минимална помошта… замисли да морал да купува храна?

Можеби кешот не го гледа, но колку заштедуваат на храна? Колку пари ти заштедуваш со храната што ти ја дава?

 

[Menethil]

Каква е таа работа во земјоделство од утро до мрак ? Само сточарството е такво друго тешко, ете на пример што работи твојот татко од Ноември до сега ако не е градинар или сточар работата му е сведена на минимум и сигурно има повеќе слободно време од просечен Македонец вработен приватна во фирма. Секако како и се друго многу зависи што и колку работи, има огромна разлика од земјоделец до земјоделец кај нас 80% се аматери на некој начин

Не сакам да навлагам у детали за бизнисот, ама не е сезонска работа. Приходот е далеку помал од мојата 40 саатна работа. А и крај на кариера е, сигурно нема да го доразвие сеа. Е сеа просечен македонец не знам што работи, не е полош од касиер ако на тоа мислиш.
Сакав да кажам дали работиш за себе или за друг не е толку важно. Работиш за пари, или ги заработуваш или не.

 

[Lester Freamon]

Решението е да работиш сам за себе па трудот повеќе да ти е исплатлив отколку кај работодавец
Е сега и тука многу се губат во бркање на материјални ствари па често се случува и повеќе да работат отколку кај друг..

Додека не пораснеш доволно ќе мора да трчаш повеќе од претходно.
Моментот кога ќе може да платиш други за да те заменат (и кога ќе ги обучиш ако е комплексна работа), ќе имаш слобода и време за себе.

За првото, трудот е поисплатлив, ама и ризикот е бабачко. Кај работодавецот правиш грешка и леташ од работа, кога си кај себе правиш грешка и се удираш квалитетно по џеб.

 

[Macedon1um]

Ми останало од еден другар како да го градирам човекот во капитализмот и чекорите на напредокот.
- работиш за друг
- работиш за себе
- работат за тебе.
Апропо твојот став, се запознав со еден дечко од Израел, вработен во компанијата со која соработувавме. Скромен дечко, обичен вработен, после извесно време дознав дека е дојден во Израел од Мајами и дека татко му е уствари милијардер. Го пратил детето да работи во некоја рандом компанија, претпоставувам да не ги предкокнува чекорите…

Се сложувам дека со работење за друг, земаш помалце пари и биваш експлоатиран, но добиваш многу важно искуство во патеката за нагоре. Сепак, јас секогаш, па дури и кога сум работел за друг, јас пред се работам за себе и сопствениот напредок.

Нема збор тука дека подобро е да учиш и на друго место, да не бидеш одма на свое „газда“ туку и да ја видиш другата страна на паричката. И јас моментално работам за друг, ама го гледам како искуство плус поготово ако работиш во ок средина што ти дозволува личен развој развој и флексибилност

Не сакам да навлагам у детали за бизнисот, ама не е сезонска работа. Приходот е далеку помал од мојата 40 саатна работа. А и крај на кариера е, сигурно нема да го доразвие сеа. Е сеа просечен македонец не знам што работи, не е полош од касиер ако на тоа мислиш.
Сакав да кажам дали работиш за себе или за друг не е толку важно. Работиш за пари, или ги заработуваш или не.

А работните саати викаш дека се и повеќе од твоите 40 неделно ако рачунаме на годишно ниво ?

Чудно да бидам искрен, а кога реков просечно мислев на стандард Македонска плата околу 20-25.000 и работни 260+ дена во годината. Комшии имам двајцата сега веќе бивши фабриканти, плата не повеќе од 35к комбинирано се преселија на село одгледуваат лук на хектар-два во зависност од годината и зимаат ем повеќе ем работните часеви си ги скратија барем 5x помалку отколку во фабриката. Останатите работи што ги добиваат како бенефит со променава ич да не ги спомнувам како што се бавча за одгледување здрава своја храна, огромен двор наместо стан од 60кв, трошоци помали, чист воздух надвор од град итн

Додека не пораснеш доволно ќе мора да трчаш повеќе од претходно.
Моментот кога ќе може да платиш други за да те заменат (и кога ќе ги обучиш ако е комплексна работа), ќе имаш слобода и време за себе.

За првото, трудот е поисплатлив, ама и ризикот е бабачко. Кај работодавецот правиш грешка и леташ од работа, кога си кај себе правиш грешка и се удираш квалитетно по џеб.

Нема збор за тоа така е, башка додека си млад си и физички и психички спремен да трпиш и потешки работи. Ама да имаш троа акл повеќе во главата и цел живот да немаш амбиција да работиш на туѓо до пензија ми е скроз безвеза, иако има луѓе што не сакаат ни минимален ризик па тоа им е „сигурна“ опција

 

[Menethil]

Ми останало од еден другар како да го градирам човекот во капитализмот и чекорите на напредокот.
- работиш за друг
- работиш за себе
- работат за тебе.
Апропо твојот став, се запознав со еден дечко од Израел, вработен во компанијата со која соработувавме. Скромен дечко, обичен вработен, после извесно време дознав дека е дојден во Израел од Мајами и дека татко му е уствари милијардер. Го пратил детето да работи во некоја рандом компанија, претпоставувам да не ги предкокнува чекорите…

Се сложувам дека со работење за друг, земаш помалце пари и биваш експлоатиран, но добиваш многу важно искуство во патеката за нагоре. Сепак, јас секогаш, па дури и кога сум работел за друг, јас пред се работам за себе и сопствениот напредок.

Автоматски споено мислење: 12 јануари 2022

Неможеш да ја подцениш неговата работа и неговиот придонес. Ајде пак со пример. Мој колега со којшто работиме, неговите примарно живеат од земјоделство во Охрид, аматерски што би рекле. Дечкото во Скопје работи 11 години, цела храна му е од неговите, 2019 купи стан со минимална помош од неговите без кредит. Или можеби не е минимална помошта… замисли да морал да купува храна?

Можеби кешот не го гледа, но колку заштедуваат на храна? Колку пари ти заштедуваш со храната што ти ја дава?

kurqc zasteduvam, cvekinja sadime. Ne se jade toa
Sakam da ti kazam ne sekoj biznis e uspesen, povekjeto ne se. Kje rmbas i po 15 saati i programer so raboti za drug mozhe da prai x5 od tebe. I golemo takvo ako si rabotel za sebe, odi medal da ti staat dur se davis vo dolgovi a on kupuva 3 stan.

Автоматски споено мислење: 12 јануари 2022

@Macedon1um samo kazav primer, deka ne sekogas e bitno dali rabotis za tebe ili za drug. Ima CEO so milionerski plati, so tehnicki rabotat za drug.
On isto mozhe da se penzionira i da ne raboti vekje. Nie so neame pari, bezrazlika dali e biznis ili CEO rabota, verojatno kje rabotime do smrt.

 

[jamajka]

kurqc zasteduvam, cvekinja sadime. Ne se jade toa
Sakam da ti kazam ne sekoj biznis e uspesen, povekjeto ne se. Kje rmbas i po 15 saati i programer so raboti za drug mozhe da prai x5 od tebe. I golemo takvo ako si rabotel za sebe, odi medal da ti staat dur se davis vo dolgovi a on se penzionira na 40.

Автоматски споено мислење: 12 јануари 2022

@Macedon1um samo kazav primer, deka ne sekogas e bitno dali rabotis za tebe ili za drug. Ima CEO so milionerski plati, so tehnicki rabotat za drug.
On isto mozhe da se penzionira i da ne raboti vekje. Nie so neame pari, bezrazlika dali e biznis ili CEO rabota, verojatno kje rabotime do smrt.

Тука си веќе прав 100%

Незнам светска статистика, но имам впечаток дека 1 од 1000 е успешен бизнис.

Иначе доколку почнеме да размислуваме како Евреите бајаги процентот на успешност може да се качи. Штета што баш бизнисмените кај нас се уствари најзатворени. Дури и оние за кои сум мислел дека се отворени.