Не фала, тоа креацинистистичко ѓубре, спонзорирано од евангелисти како Чорбаџија и компанија, немам намера да читам.
Твој проблем тогаш
За да знајш и утврдиш дали си некогаш во право, мораш од различни страни да го разгледуваш проблемот. Некогаш користи метод на фалсификација од Карл Попер, па ако успееш да го негираш целосно некаде, тогаш батали го, нека не е вистина нештото, во спротивно , пиши чавка. Се одјавувам од темава со едно поинакво видување од едно бате филозофче, пошто колку што можам да заприметам, повеќето и давате предност на науката, па размислете после нештово, онака околу нејзините граници.
Науката се занимава со објектите и се стреми кон материјални цели.
Духовноста се однесува на Боженственото и води кон повисока конечна цел – осознавање на своето вистинско <ЈАС>.
Науката дејствува пониско од рамнината на чувствата, а духовноста – над чувствата.
Духовноста почнува таму, каде што завршува науката, таа го води човекот од земниот свет до Бог.
Духовноста овозможува да се почувствува и да се проживее Боженственото во овој свет.
Тоа е патот на обединување на науката и духовноста.
Духовноста е невидлив принцип, кој стои зад сите надворешни, сите научни и технички производи.
Науката се занимава со материјата, а Духовноста - со сознанието.
Науката ја изучува надворешната структура, а Духовноста – самата основа на постоењето.
Наука – тоа е расцепување на љубовта, а Духовност – тоа е суштината на љубовта.
Науката го следи надворешниот пат, а Духовноста – внатрешниот, интуитивниот.
Науката го знае феноменалното, она што може да се перцепира. Духовноста се задлабочува во тајното.
Наука – тоа е информација која ја полни главата, a Духовноста – е метафизичка, таа живее во срцето.
Науката не снабдува со средства, инструменти, а Духовноста не учи како да ги исползуваме.
Наука – тоа е фотографија, а Духовност – тоа е рендгенска слика.
Науката поставува факти. Духовноста ја олицетворува непроменливата Вистина.
Науката е незавршена, како буквата <С>. Духовноста е полна, како буквата <О>.
Науката и техниката можат да го направат животот поудобен, покомфорен, но тие не ви подаруваат вам Спокој и Блаженство.
Иако науката ги надминала бариерите на просторот, времето и националноста, таа малку направила за подобрување на взаемното разбирање измеѓу човек и човек, народ и народ.
Научните истражувања можат да имаат како и благотворен така и разрушителен резултат – се зависи од умот, кој што ги искористува.
Затоа толку е важна трансофмација на човековиот ум.
Во овој свет нема ништо бесполезно.
Бог го создал светот во името на доброто и за усовршување на човештвото – се зависи од вашиот ум.
Нас ни е неопходно да се трудиме да ја вратиме рамнотежата во новите технологии – рамнотежата меѓу штетните и добрите последици.
Секое откритие, секој пронајдок треба да се користи во рамките на одредени граници, на полза на општеството и со определена почит придадена на Творецот.
Научните достигнувања се должни да служат за доброто на општеството. Знаењето е должно да биде избалансирано и хармонично.
~Шри Сатја Саи Баба.