Љубовен Каскадер
fekalija
- Член од
- 28 декември 2011
- Мислења
- 4.371
- Поени од реакции
- 6.207
Пак ќе речам, експлоатација на системот постоела и постои и во социјалистички општества. Процентуално во многу повеќе капиталистички држави е случај народот да живее добро и угодно отколку во социјалистички.За првиот дел, регулативите, државите и нормите го прават капитализмот комплициран за полесно да го контролираат и добијат дел од колачот. Најпросто објаснето, на државата и требаат корпорациите да обезбедат пари, а на корпорациите им требаат држави за да обезбедат некаква стабилност + работна сила, за да можат да прават пари. Се друго е филување на тортата и начини како да се дели профитот. И знаеш што? Иронично, луѓето/работниците се најслабата алка во овој синџир, кое постепено ја турка поентата дека луѓето се најбитни. Најбитен во капитализмот бил, и ќе биде профитот. Секоја друга форма на капитализам каде што акцентот не се става врз профитот е во најмала рака социјализам, во најголема комунизам.
пс. Не ги слушај медиумите за деме корпорациите сакаат нај нај нај нај луѓе. Не си се сретнал со фактот што пазарот е пренатрупан со такви ЦВ-ја. Не знам дали си имал можност да сретнеш програмери што се програмери после 15-20 години програмирање. Не е убава глетка.
ппс. Најдобар е доста релативна и минлива категорија.
Ти опишуваш фашистичко општество, не капиталистичко, односно систем во кој државата ги контролира корпорациите и повторно тој систем повеќе алудира на социјализам отколку на капитализам.
Ова што го збориш не постои у реалност. Воглавно луѓето кои живееја во социјалистички режими воопшто не добиваа дел од колачот. Напротив, беа сиромашени и угнетувани на сметка на државата.
Што друго е национализацијата освен псеудолегален метод за узурпација на приватниот имот од страна на државата?
За тоа најдобар, дали е релативно/објективно, зависи. Има ствари за кои што објективно може да се тврди дека некој е најдобар во своето поле на база на трудови кои можат објективно да се проценат.
Пример за тоа е рецимо физика. Ако лице А знае повеќе физика од лице Б, односно ако поише му иде физичката математика и подобро ја разбира теоријата ондак може објективно да се процени дека А е подобар во физика од Б.
Од таа премиса на постоење на подобар и земајќи предвид дека бројот на населението и бројот на луѓе кои имаат било какви познавања од физика не е бесконечен следи дека постои лице N од кое нема подобар во физика.