Ајајај... да не знам од каде да почнам да цитирам...
Ајде од почеток, shall we?
Општеството се развива полека, тоа е причинето од бавниот развиток на општиот човечки менталитет. Имено да комунизмот или нешто слично на него е идното општествено уредување, но тоа општествено уредување ќе почне да функционира само тогаш кога парите ќе ги изгубат своето значење, и со самото тоа ќе се исфрлат од употреба.
Ова е појдовната точка. Капитализмот по природа на нештата мора да создава нови потреби кај потрошувачката популација за да се одржи себеси. Мора да креира вредност кај нешта што се во суштина безвредни, да ги претвора во луксуз, во статусни симболи, дури да ја дефинира вредноста, "уникатноста" на една индивидуа според предметите кои ги поседува. Затоа одредени... да ги наречам збунети персони мислат дека т.н. слобода на избор се содржи во тоа да можеш да одбираш што ќе поседуваш бидејќи тоа на некој начин те одвојува од сивата, безлична маса, и во зависност од специфичната комбинација на тие предмети ти си создаваш сопствен, "уникатен" стил... БУЛ-ШИТ. Ако ја вреднувате формата повеќе од содржината, се претворате во барокни суштества - sure, it looks pretty, but what does it actually do?
А бидејќи очигледно денес МОРАШ да се приклониш кон овој вредносен систем, а примерите за ова се мислењата на следниот
"слободарски" настроен член:
Од каде знаат кои се моите потреби? Дали ќе може системот да биде таков да ги задоволи сите? Што ако некои/сите сакаат ламборџини да имаат?
Или спејс шатл?
би ве запрашал... каде е овде ебаната слобода на избор? За да бидеш прифатен од ова општество, МОРАШ, ПРИМОРАН СИ да купуваш. Да поседуваш. И успешно те убедува дека баш тоа си го сакал од почеток.
The point is, ladies and gentleman, that greed -- for lack of a better word -- is good.
Greed is right.
Greed works.
Greed clarifies, cuts through, and captures the essence of the evolutionary spirit.
Greed, in all of its forms -- greed for life, for money, for love, knowledge -- has marked the upward surge of mankind.
Сусаро, другар... ме разочаруваш
Специфичниот тип на алчност која ја генерира овој систем е overwhelmingly деструктивна. На глобална скала, клопчето од развиени "демократии" искористува огромно парче од светските ресурси. Западот се дави во луксуз, додека остатокот од светот е домаќин на оваа паразитска дружина. Основната фалинка на капитализмот е што не можеме сите да бидеме паразити. Некој секогаш ќе биде одоздолу. На микроскала, капитализмот поттикнува отуѓување меѓу луѓето, фокусот е свртен кон купување што повеќе предмети и акумулирање што повеќе средства за здобивање со истите. Хуманоста и емпатијата се ставени на стендбај, се до "следниот" предмет. А секогаш постои следен.
Комунизмот е прекрасно обмислено општество со малку поинаков систем на вредности. Во него, ЧОВЕКОТ се става на прво место.
Соработката, ослободеноста од искрено кажано моронската (и фундаментално малограѓанска) трка по супремација над комшијата, слободата (да, СЛОБОДАТА) да се развиваш себеси на начин кој не вбројува купување на I-Pod или пак Порше. Ви звучи досадно? Не ве обвинувам. Со ваков систем на вредности мнозинството ќе размислува така. Денес, сите сме наркомани зависни од дрогите кои ни ги продава консумеристичката култура. БЕЗ ИСКЛУЧОЦИ.
Се надевам, за доброто на сите нас, дека оваа штета некогаш ќе може да се поправи.
Подоцна повеќе за ова.
Sith