Значо Slatko-malo фала за советите.Секако немам ништо против психолог..Само ја бев советуван од другари да одам на психијатар иако не знам што е разликата..Пубертет би требало да не е веќе имам 17 год..фала многу ипак
п.с посебно ги мразам вечерните часови а и веќе не слушам весела музика..
[/B]"Напротив, со тоа треба да се гордееш, дека правиш нешто за да ги промениш ставовите што немаат факти што ги поддржуваат." [/B]
Како да се гордеам кога 99% од машките(барем моите другари)не"плачат и се жалат за свои проблеми" туку едноставно НЕ СЕ ЗАМАРААТ за некои ствари..А јас сум ПРЕМН ЕМОТИВЕН што е голем проблем за мене..Некои луѓе се на прво место па после јас..Барем у моја глава и знам дека тука е грешката ама не можам да се правам како Who cares?!?
Силен фала и на тебе па вака..За другари/ки увек сум бил тука као шо спомнав и погоре на слатко-мало за некои личности сум гледал поише од самиот за себе,али на крај сум се разочарал мн од нив..
Вака сум заљубен у девојче у кое несмеам да бидам заљубен бидејќи она ме глеа само као брат и ништо повеќе..ове е веќе добри година и пол..и продолжува понатака.. Мн другари ми викаат заеби ја има нешо друго ова она ја никако не можам..Ќе тргне 2-3 дена ќе ќутам и после пак јас ќе ја молам да се смириме(ако сме скарани).. а плус она има и дечко,али ја пак продужив да бидам блиску до неа иако ме боли мн,ама едноставно немам "balls" да заебам све и да сменам нешто у тој поглед,како тие години болка покрај неа да неќам да ги избришам..и како што спомна самодоверба нула.. Ќе кажете "there are plenty of fish in the sea" y моја глава ЗНАМ дека ни една нема да ме погледне,пошто се заебав еднаш и неќам пак..едноставно не се осеќам као некад дека ќе имам девојка или пак на некоја да и се свиѓам барем малце..знам дека ова се ситници за вас и дека има МН МН пострашни проблеми ама јас не можам едноставно да се справам со ова..у моја глава е така,не знам од каде да почнам,не знам како да издржам..Знам дека е смешно од една страна ама сакав некој да ме сослуша не мора да ме разбере..фала
Немој да се збуниш со годините, после пубертет иде адолесценција, а адолесценција почиња околу 20та година. Значи уште си во пубертет. Ама депресијата не е невозможна за пубертетот. Ете, имаш проблеми што ти е тешко да ги решиш. Кој нема? Ти мислиш дека јас ако сум силна на тебе да ти давам совети, да се трудам на други да им помагам, дека немам проблеми? Мислиш дека сите се храбри да се соочат со предизвиците што им ги налага животот? Ете од таму почнуваат проблемите, а со тоа и депресијата.
За разликата меѓу психијатар и психолог, психијатар е доктор, он има завршено медицински факултет и има специјализирано психијатрија. И тој се занимава понекогаш и со посекојдневни нарушувања како депресија, ама он е повеќе специјализиран за потешките нарушувања, како ментални болести. И, да. Он како доктор има дозвола да препишува лекови, и ако отидеш кај него, може ќе имаш терапија, ама и ќе ти препише антидепресиви и ќе те среди. По мене мислам дека сепак е боље да идеш на психолог, зашто психологот не е доктор, има завршено филозофски факултет и се занимава со нормалниот дел од психата, и нормално нарушувања што не опфаќаат толку ментални заболувања (посериозни ментални заболувања, освен клиничката психологија, ама тие што се занимаваат со тоа претежно работат во установи за луѓе со ментални заболувања.) И со него ќе си напраиш муабет, и он ќе ти олесни како ТИ сам да гледаш на работите и како ти сам да си ги средиш проблемите. Значи приодот е сосема нормален, не како према болен човек. Мислам дека ова ти е најдобра опција, ние тука можеме само да погодуваме што точно е, и на што наведуваат овие симптоми, а ти најдобро да си напраиш муабет со стручно лице и да му ја кажеш целата приказна па он да ти каже шо понатака.
За емотивноста. Нормално, те сфаќам дека ти е тешко зашто се осеќаш како различен, ама тоа не е проблем. Секако дека има и луѓе како тебе. А и колку е добро, толку не е добро да не се замараш. Знам дека машките имаат обичај да не за жалат и да не разговараат за своите чувства и проблеми, ама за нас женските кога ќе дојде такво машко тоа ни е ко кец на десетка
Зашто сите се праат мажишта, а не дека тие немаат проблеми, само се кријат позади нив. И нас не ни се свиѓа тоа (барем мене) да се лажат себеси и другите дека секогаш е се супер и не се замараат. Секој си има недостатоци, и претпоставувам ти на ова гледаш како на недостаток. Ама мислам дека нема потреба од тоа, зашто види, тие што се емотивни, и што ги анализираат работите, се чувствуаат премногу добро коа ќе успеат да се справат со нив. Имаат варијации во чувствата. А другите, тие што 'не се замараат' се чувствуваат секогаш исто, односно доброто не може да го надмине интензитетот на секојдневното добро, и лошото не може да го надмине интензитетот на секојдневното лошо. Мислам дека е добро да имаш чувства и да не ги криеш, да не се правиш нешто што не си. Зашто ако ги потиснуваш за да се вклопиш во друштвото можеш огромни проблеми да си напраиш.
И не е смешно што си имал потреба од разговор, сите имаме. Сварно не е смешно и не е убаво такви ставови да развиваш, дека е срамота да си ги кажеш проблемите и да си се олесниш. Не е срамота да имаш проблеми, не е срамота да збориш за нив и да те мачат. Нормално е, човек си, не си отпорен на емоции.
За тоа дека имало личности за кои си се грижел повеќе отколку за самиот себе, можеби немале сите такви искуства, ама барем поголемиот дел од нив научиле од грешките. И јас сум една од тие. Исто, непоправлив алтруист сум, секогаш за сите ќе изгинам. А за мене никој пет пари не дава. Ама, сега тоа се смени. Сега сум океј со сите, ќе помогнам колку можам, ама веќе не се ризикувам себеси за некого. Освен за тие што со ДЕЛА не заслужиле. Знам дека ти е тешко, ама пробај да почнеш со резерва да гледаш на луѓето. На пример, се запознаваш со некој, прв впечаток супер, понатака се дружите, контактирате, и он е уште океј. Ама додека не ја направи првата грешка не го знаеш вистински. Затоа остави му простор да згреши, без очекувања, без предрасуди. Само остави ги, и набљудувај. Сами ќе ти се откријат (не во смисла издадат, туку отворат). Ќе ги запознаваш со време, ќе научиш како во која ситуација. Не е касно за овие работи. Тек после пубертетот треба да ти бидат совладани. Значи имаш уште добри 3-4 години да ги научиш тие работи, и тоа мислам дека ти е доволно време да се средиш целосно и да најдеш што те интересира, да си поставиш цели, да се стремиш кон нив...
За со девојчето. Те разбирам дека ти е тешко што е така, и нормално, свесни сме дека против чувствата не можеме да тераме. Пошо нема шанса да ја заборавиш, а тоа е најтешко, особено во тие средношколски љубови што предизвикуваат многу интензивни чувства и драматични ситуации
Мој совет ти е да и кажеш. Знам дека немаш храброст. Ама, ете, пробај во лице. Ако сепак не успееш, напиши и писмо, или нешто на интернет, ама долго, искрено, и напиши се што сакаш да и кажеш. Така нема да и дадеш шанса да те избуни пред да завршиш со се што имаш да и кажеш, а и ќе бидеш на чисто. Мислам дека ти е тешко што го држиш тоа во себе, не си ни ваму ни таму. Глеј да собереш храброст и да и кажеш се, зашто многу ќе си олесниш. Па, од тоа или ќе произлезе убава романтична приказна, или она ќе ти каже дека те гледа како другар само, и ти ќе се почувствуваш повреден и ќе патиш, ама ќе ја заборавиш сам од себе после некое време, иако ти се чини неверојатно. Се надевам ќе средиш се.
Пак рефератче
Значи не сум бил само јас со ваков еб... проблем кој ми го уништува животот.Истото се случува и со мене како дармон само јас сум 15-16 години за разлика од него ако е битно ама не е.Е сеа работата е кога седам или гледам во ТВ милиони мисли и слики ми минат низ глава и убави и неубави и фантази се и сешто и нон стоп сум деконцентриран.Како што кажа и тој исто така кога треба да се зборува со некој по малце познат фаце ту фаце се блокирам скроз поцрвенувам (незнам дали е од срам или што знам) и не ми идат зборови едноставно да ме прашаш како се викам ќе треба да се подзамислам.
Од овој проблем произлегува и др. а тоа е шо кога сум во близина на женски се губам скроз и потоа кога ќе останам сам (дома) и размислувам па зошто бе ова вака не го кажав,а зошто ова го премолчев и се критикувам самиот себе.Благодарам и секаков совет е добредојден.
Василије, јас оставив еден ОГРОМЕН пост наменет за Дармон, разглеај ако ти се свиѓа нешо, ако можеш да искористиш. И, работа што не ја напоменав во одговорот кај него, а еве ќе ја напоменам тука, е дека штом се губите во такви специфични ситуации, како на пример женски, значи дека имате проблем со самодоверба. Што и најверојатно го знаете, ама поентата ми е дека, самодовербата не се губи преку ноќ, туку треба да ти се случат работи, да слушнеш мислења од луѓе, да имаш некој недостаток, за да престанеш да имаш високо ниво на самодоверба. А тоа, нормално му се случило на секој различно, секој со своите искуства. Мој совет ви е да си разгледате низ минатото, ако можете (колку можете) пообјективно да ги изанализирате, и да најдете каде лежи проблемот. Ова е најтежок дел, кога треба да бараш нешто во себе, гледајќи на него објективно. Ама, мислам дека ќе успеете. Пробајте, немате што да изгубите. Обидете се да се погледнете во огледало, и да ги видите позитивните карактеристики. Како на лицето, телото, така и во карактерот. Сигурна сум дека ги имате во изобилие. Никој не ви е потребен за да ви каже дека во нешто сте добри или успешни. Зашто ако самите не сте задоволни од себе, туѓите коментари не се доволни за да ви се подобри впечатокот. Затоа е најважно да ги задоволите сопствените критериуми, зашто обично тие се најтешко задоволиви, зашто себе не можеш да се лажеш за тоа што си мислел кога си направил нешто или како си се чувствувал. Мислам дека треба да биде океј, само пробајте, не е смешно, немате што да изгубите.
Мислам дека ти имаш предиспозиции за да најдеш вистинско другарство и вистинска љубов понатаму.Но почекај малку имаш само 17 години.Уште треба да учиш и да собираш искуства.Јас мислам дека ова е најдоброто нешто што може да ти се случи ,а да научиш т.е да го земеш како лекција.Велиш дека си бил разочаран во другарство и љубов.Ете токму тука треба да ја прочиташ лекцијата на безусловното пријателство и љубов.Тоа разочарување денес ќе те направи поискусен и помудар кога ќе ги избираш пријателите и девојката утре.Сега си во години кога многу работи ти се испомешани во главата и немаш јасни цели кои ќе те водат низ животот.Време е да почнеш да размислуваш паметно во однос на тоа во кого вложуваш емоции.Лекција што треба да ја научиш во иднина е дека не секој го заслужил твоето внимание и грижа.Биди претпазлив кому му ја даваш љубовта во ова испревртено современие.Нема да ти биде прво разочарување и немој да мислиш дека баш така лесно ќе ги добиеш овие работи,тешко е но добрата вест е дека ако( како што кажа Slatko malo
) имаме волја ќе успееме.Нема нешто што неможе да се добие ако е тоа реално и нема нешто што кога би се добило да би не задоволило до максимум.Најважно е да се бориш да го добиеш она што го сакаш во моментов.А кога ќе го добиеш одиш на следно,па на следно итн..
Совет за љубовта.Мислам дека уште е рано за да сфатиш што навистина сакаш од едно девојче.Можеби стварно таа што сега ја сакаш е стварно таа што ќе ка сакаш да ти биде сопатничка , ама многу е рано за тоа и мислам дека сеуште треба да се градиш и да дознаваш што сакаш.А ако има дечко и ако оваа цел е нереална немој да губиш време.Немој да одиш со глава во зид.Побарај друга прилика сигурно ќе дојде.
И немој да се затвораш премногу..Дај си некое време да се средиш.Биди сам некое време.Истражувај што сакаш од животот?Што сакаш да постигнеш?Барај совети.Читај книги.Слушај музика.И од кога ќе се средиш искочи на терен и почни да го бараш тоа што веќе си го зацртал претходно кога си бил сам дома.Било што.Од тоа што сакаш да учиш понатаму,девојка,другари,хоби итн..Уште некоја година се надевам дека ќе се запишеш на факултет Вервуај ако правилно постапиш ќе ти се смени животот за 360 степени..И не заборавај имаш плодна почва за љубов и пријателство,само ти треба да ја искористиш и обработиш.Ова ти е сушна година
Поздрав и се надевам дека ќе успееш
слушни
Убав пост, ја имаш мојата поддршка.
Ќе добиеше репутација, ама ми пишува дека не можам сега да ти дадам. Во секој случај, еве ти пофалба
