- Член од
- 27 ноември 2007
- Мислења
- 619
- Поени од реакции
- 45
Шетам по улици, седнуем на филозофски муабет со аутомеханичарот кај игралиштето(јас сум комерцијален филозоф а он е бивши комерцијалист со филозофски амбиции), идам у астра да посматрам (во моменти кога си слаб и тоа како може да ти помогне тоа што некои луѓе самосвесно се доведуваат до работ на егзистенција само да изиграат уште една рака и си помислуваш дека тоа шо те збеснило и не е толку страшно), се распрашувам колку е воз до некое место шо ќе ми падне на памет и се праам заинтересиран како да стасам.