Обично си легнувам во креветот и лежам на грб и или гледам нагоре или очите ми се затворени и на Бог му зборувам како ми е и што барам од Него.
А ако ептен сум во потреба по Него, клекнувам, се поклонувам и во клекната положба му зборувам. Потоа, пак клекнувам (т.е. му се поклонувам во клекната положба), станувам и си ја бркам работата.
Обично моите молитви почнуваат со нешто од типот „Боже, знам дека немаш време и дека многу сум Ти здодевен, ама...“, а редовно завршуваат со прекрстување и „Амин“.
ftopic: Не сум крстен и немам доминантна религија.