Све супер, само правете разлика во ќарување пичиња и одржавање врска.
Тоа се два различни процеси кои захтеваат различен методолошки пристап затоа што и самите имаат различна насока и цел кон која се движат.
Ќарување пичиња/шармирање/освајање или као сакаш, има за цел да ја иницира таа првична искра на атракција која
Mnemozina веќе ја спомна. Со постигнување на целта, односно воспоставување на силна атракција меѓу соговорниците, процесот завршува, а односот еволуира зависно потребите.
Одржавање врска/maintaining the equilibrium e веќе уметност... боречка вештина. Има за цел да ја одржува институцијата на моногамија како решение за регулирање на природната полигамна природна состојба. Овој процес еднаш започнат, нема крај освен ако целта повеќе не изгледа толку примамлива па свесно се откажеме од идејата за потрага по истата.
Мислам дека
Sussaro многу добро знае за што збори но заборави дека соговорничките врска немаат за дистинкцијата на овие два процеси, всушност врска немаат при билокакво теоретско излагање на овие проблематики затоа што и немаат потреба разумски и свесно да ја обработат оваа материја како би просперирале на "љубовно" поле (кај нас, мажите, случајот е тотално спротивен). Ова "знаење" кај нив е инстинктивно, a priori, што јасно говори и за феноменот на немање никаква кореспондеција меѓу она што го говорат и она што го прават во пракса. Што може да се закључи по пат обзервација и експериментација, а не дискусија, што е сосема погрешен метод in the first place.
Eнивеј, субјектот Трајче, кој Суси го даде како пример извлечен од закључоците добиени врз база на женски одговори, пати од хроничен неебитис затоа што Тајче поседува квалитети за одржување врска, но нема врска од ќарување пичиња или шмекање, што како што веќе објаснив, се две сосема различни работи кои захтеваат сосема различен skill set и mind set.
Всушност, и целата дискусија се одвива на 50 страни затоа што Суси зборува за освајање, а не одржавање, што е поле во кое жената нема еволутивно мрднато од место милион години (читај го погоре шабан) па кога Суси ќе почне да камшикува со вистината ја враќа жената у пештерско доба, време кое едноставно... им буди лоши спомени. Кога Суси ќе спомне арогантност, заборава дека тоа е еден од методите со кои се користи ловецот при првиот процес (како и игнорирање, мочање од ќерамиди, итд..) и метод кој треба градационо да изчезнува како односот глатко би транзитирал од првиот процес кон вториот. Во вториот процес пак, владее друг филм... оној за кој збори Мнемозина.. (муабети дека сакаат другарство, почит, внимание, нежност, кур по чело и храна на маса..) што Е тачно, и Е процес за кои они милуваат да зборуваат затоа што жената во тој поглед еволуира од ден за ден, за што е доказ самиот прогрес на човештвото (Се што глеаш околу тебе е измислено и креирано од маж, желен за пичка). Самиот тој парадокс кај жената, потребата за луксус е она што ја ствара таа perpetual cat & mouse chase игра, што пак, не бутка напред.
Балансот е дисбаланс, ако прогресот е добар. Да ни даваа жениве колку што сакаме, немаше ништо да правиме освен да ебеме.
Мојата порака за крај е, мажи, ако неможете без пари да фатите пиче, напрајте пари.
Жени... suck a bag of dicks.