Во комшии има неколку монголоиди и неколку аутисти само во наше маало што знам, очигледно е дека нешто не е во ред. А не само детето што ќе биде оштетено, сето тоа е ужасен терет за родители па и баби и дедовци.
Бог рекол да се плодиме и множиме и да ја населиме целата планета со луѓе. А денес имаме некакви прикаски за "пренаселеност" во ситуација кога огромни пространства на светот се практично ненаселени. Обично антинаталисти се мизантропи или воукисти на кои им смета тоа што луѓето се размножуваат.
Каде тоа не е пренаселено, не ме интересира другово?
На планетава и' ебавме матер колективно, пошо нè има далеку повеќе од што може да нè издржи, ама не била населена. На цел останат животнински и растителен свет му одземавме живеалишта (а истиот ни е потребен за НИЕ да преживееме).
И не, не може раѓање да ми е крајна дестинација, крајна дестинација ми е наоѓање на маж со кој можам да живеам и кој со мене може да живее. Тогаш може да размислувам за прокреирање.
Има луѓе маж/жена ќе остават ако е неплоден и нивно право, ама не се наоѓам во таа група. Може партнерот да има 0% корисни сперматозоиди, нема да смени ништо во однос на моето останување со него. Други критериуми се во прашање.
Ваљда на крај на ден кој како се доживува и себе и светот, и партнерски и фамилијарни односи, секакви нè има. И тоа е сосема ок, немам проблем со другите како си живеат. Сите имаме некаква животна филозофија, мојата е дека прво и основно наоѓам партнер и ние двајца сме доволни и усогласени по животни прашања, па што ни донесе животот.
За крајна дестинација да ми е раѓање, утре можам да поднесам документи за ваучер и да ми одобрат со донирана сперма, не ми треба партнер за да раѓам.
А тој постои околу 110 години со што приносите од хектар површина се драстично наголемени. Настрана мал милион пронајдоци за намалување на штетните ефекти во било која сфера на живеењето. Нема потреба од мизантропија