Животот и подвизите на Александар Македонски

[@cool@]

В середине IV века до н.э. значительно увеличилсја вывоз хлеба в Грецију.
V и IV века до н.э. называјут также золотым веком Эллады. В 50-х годах IV в. до н.э. ежегодно только из Боспора в Афины вывозилось «более 400 тыс. медимнов хлеба (16 тыс. тонн)». Обратно в Славјанскују землју текли средиземноморские товары: оружие, ткани, изделија ремесленников, оливковое масло, золото, серебро, медь. Такому расцвету торговли способствовало об'единение Великој Скифии царём Атеем и подчинение его предшественниками Ариапифом, Скилом и Октамасадом греческих городов в северо-западном Причерноморье и Таврии.
Богатыј крај привлек внимание очередного «мирового владыки» — Филиппа Македонского. Уничтожив своих противников в Греции, Филипп вторгсја в 342 г. до н.э. во Фракију, основав в долине реки Гебр (Марицы) город Филиппополь (Пловдив). Затем македонцы покорили греческие города-государства на западном берегу Чёрного морја, создав на завоеванных землјах Фракијскују стратегију.
Неизбежно было столкновение двух великих держав. В 339 г. до н.э. македонскаја фаланга перешла Дунај и вступила в сражение со скифској конницеј. Применив военнују хитрость, Филипп разгромил кочевников. В этом боју погиб и девјаностолетниј царь Атеј. Между Дунаем и Днестром македонцы захватили в полон 20 тысјач женштин и детеј, а также 2 тысјачи племенных жеребцов. Наступил черёд «торжишта борисфенитов» Ольвии. В 335 г. до н.э. наследник Филиппа Александр Македонскиј предпринјал поход на север, победив гетов, живших за Дунаем

Сарматское нашествие отбросило назад сколотские племена в их развитии. Прекратилась хлеботорговлја. Угас золотој век сколотов, угас золотој век Эллады.
«Эллада представлјала поле развалин с великими памјатниками прошлого: целые области обезлјудели, города превратились в захолустные деревушки» (Страбон. Географија

http://sadsvt.narod.ru/rodinaneo.html

 

[karan]

Nadvor od temata...

колку многу незнам и уште колку треба да учам
Фала брате.
Додека сум на ова поле на незнаење...дали има некаде промена за К во Т во јазиците на нашите северни браќа.
Еднаш еден Украинец нашата Македонија ја изговараше како МаТједонија.
Фала уште еднаш

Mislam deka zamenata e obratna. Od "tj" vo "staroslovenskiot" se razvilo "kj", a vo bugarskite "sht" (nosht, pleshti, gashti vo preodnite malesevsko-pirinski i sersko-dramski dijalekti). Mozebi zaradi zacuvanosta na "tj" i neprisustvoto na taa promena Ukrainecot go izgovaral taka.
Vo makedonskite dijalekti:
mat(j)i -> majka
No ima "makja", "senkja"... vo malesevsko-pirinskata dijalektna grupa.
Spored Blaze Koneski i drugite lingvisti konkretnata pojava vo dijalektite se dolzi na podveduvanje:nesum: po mnozinskata forma majka->majk'i-> makj'a??????
No ako se zeme (E)Matija mozno e Makjija->Makjedonija.

Koj da znae za sigurno. Silata na oficijalnite teorii e vo toa sto tie locirale pisani "dokazi" po crkovnite knigi. Toa sto ne e napisano ne vazi.

 

[Kallista]

Еве дел од мојот пост во мистерии а се однесува на Аце наш



Лорандитот најмногу ги преокупира светските научни кругови, бидејќи станува збор за мошне редок минерал, за кој е утврдено дека во целиот свет го има единствено во Македонија и можеби уште во Шри Ланка.
Лоцирани се 32 минералa на талиумот, од кои 17 единствено ги има во Алшар.
Во него, исто така има и злато (некои тврдат околу 20 тони, чија вредност се проценува на околу 150 милиони евра), потоа антимон, хром и бакар.
Денес постои само едно отворено окно, кое се наоѓа на 25 метри во планината. Ходникот е долг 300 метри, а постои и вертикален за вентилација.
Постојат легенди за минералот лорандит кои се поврзани со Александар Македонски. Наводно, тој прв ја открил неговата моќ, па неговата фаланга ги премачкувала своите штитови со овој минерал. Во битките, кои тој ги водел секогаш точно напладне и со движење на војската од запад кон исток, се јавувал силен одблесок од штитовите кој ја заслепувал противничката војска. Со тоа и се поврзуваат успесите на Александар. Тоа, пак, се поврзува и со изгравираното сонце на нив, она од Вергина, па оттаму и култот на Македонците спрема Сонцето.
Легендата не е начуно потврдена, само се знае дека рудникот Алшар бил активен и во антиката. Имено, при ископувањата во минатиот век се најдени рударски алатки од античкиот период, што е непобитен факт дека тогаш бил активен.
Приказните за неверојатната моќ на лорандитот во своите уметнички дела ги прикажува и академскиот сликар Ацо Станковски, кој режираше и филм.

 

[@cool@]

Книга Л. Ф. Воронковој "Сын Зевса" посвјаштена детским и јуношеским годам
Александра Македонского.

легенди : ОТКУДА НАЧАЛСја РОД МАКЕДОНСКИХ ЦАРЕј
Ведь ты же отдал им солнце Македонии, а вместе с солнцем - и Македонију!

клик-_syn_zewsa.txt

 

[Kasnakoski]

еве нешто од 19 век , некои селани знаете оние кои во тоа време моз и не бике баш писмени..ама си знаеле

http://images.google.com/imgres?imgurl=http://www.panoramio.com/photos/original/13871405.jpg&imgrefurl=http://www.panoramio.com/photo/13871405&usg=__sZHdG60MmD-evWSlPgnYGXZP9b8=&h=1712&w=2288&sz=828&hl=en&start=213&um=1&tbnid=PW0felP7MIdAeM:&tbnh=112&tbnw=150&prev=/images?q=macedonian+symbols&ndsp=20&hl=en&sa=N&start=200&um=1

Тоа е цвеќе со 12 л., не е сонцето.

 

[^Exotic^]

Тоа е цвеќе со 12 л., не е сонцето.

Не е цвеќе со 12 лисја, тоа е Коловртот-македонскиот симбол на вечноста.

 

[Kasnakoski]

Во минатото за херојствата на Александар луѓето дознавале од такви книги како

ПОВЕСТЬ И СКАЗАНИЕ ИЗВѢСТНО САМОДЕРЖЦА, ЦАРја ВЕЛИКИја МАКЕДОНИја, И НАКАЗАНИЕ КО ХРАБРЫМ' НЫНЕШНјаГО ВРЕМЕНИ. ЧјуДНО ПОСЛУШАТИ, АштЕ КТО ХОштЕТ'

Тука е текстот на така наречената „Српска Александрија“, која се појавила во Русија во 15 век.
Дали е навистина српска или ...?

Во книгата таткото на Александар е египќанинот Нектанав, кој се преправил на богот Амон!


„
В Македонии же быв' велик' Нектанав' и от македонјан' мнјашесја быти велик' врач нарицашесја и волхв' от них'.
Нектанав же в Македонии был знаменит и почиталсја македонјанами как великиј врач и волхв.

Македонскиј царь Филипп имел жену по имени Олимпиада. Многоју скорбију смуштала она царја, так что царскаја слава и богатство не радовали его: не было у нее детеј, хотја красива она была весьма. Видја ее бесплодие, царь Филипп, муж ее, терјал лјубовь, которују имел к неј. И когда от'езжал он на војну, призвал ее и в сердцах сказал: «О милыј свет очеј моих и души моеј, Олимпиада, если до моего возвраштенија не будет у тебја ребенка — очеј моих больше не увидишь и на грудь моју лјубезно не лјажешь». И, сказав это, ушел на војну.

Алимпијада же в скорби и в тузѣ оставши, недоумѣјушти, что сотворити. Едина же от отроковиц' еја, видјашти Ју, јако неплодства ради скорбит', рече ко Алимпијаде: «Царице, есть во граде нашем' человѣк' египтјанин', хитр' муж' дѣлом' и словом', егоже возможно мнју быти, всја прошенија сердца твоего совершит ти, точију аште виде тја повелиши». Она же се слышавши, вскоре повелѣ еј призвати его. И пришедшу ему, рече царица к Нектанаву: «О человѣче египтјанине, истинна ли есть слышанија о тебѣ, јако можеши хитростију своеју разрешити сооуз' утробы моеја неплодство и силному царју Филипу сердце утвердити и лјубвѣ своеј и безмѣрнују жалость на радость претворити. И возмездија от мене благаја приимеши и от македонјан' велик' назовешисја». Нектанав же сие видев' и неизреченному сијанију доброте лица еја дивисја и очима на нју взираја и главоју покиваја стојашти. Она же, помышлјајушти, един ако хотјаше вештати, к нему рече: «Что ми труды даеши, человѣче? Аште сија умѣеши, дѣјствуј, не ликуј». Он же приразивсја добротоју лица еја, устрелен бысть лјубовију сердца еја. Волховныј же чародѣј бысть и ко царицы рече: «Виждь боги с тобоју хотјат быти, царице, Амона, и Пинеса, и Неркулија[14] великаго. Да аште сему вход сотвориши, мати великаго царја наречеши себе». Се же слышавши царица возрадовасја зело прелестным' и волховным' его рѣчем', јако да чадом' мати назовешисја чајушти. Рече еј близ' полаты царевы клѣть сотворити еј малу повелѣ — јако да к неј бога Амона призовет.

Сеј же прелести бывши, видев' подобну жену Нектанав', лестно бо есть ко всјакому паденију превраштати жены. И сам' вниде к неј Нектанав' во образе Амона. Таков же образ' Амонов': глава орлја и на неј роги василисковы и опашија аспидова[15] и ноги аспидовы и лвовы, крила же грипсовы злати и черни. Сицев' образ' Амонов. Вниде же к неј с мечтанием' и пребыв' с неју и паки изыде с мечтанием'.
И

 

[anaveno]

Во минатото за херојствата на Александар луѓето дознавале од такви книги како

ПОВЕСТЬ И СКАЗАНИЕ ИЗВѢСТНО САМОДЕРЖЦА, ЦАРја ВЕЛИКИја МАКЕДОНИја, И НАКАЗАНИЕ КО ХРАБРЫМ' НЫНЕШНјаГО ВРЕМЕНИ. ЧјуДНО ПОСЛУШАТИ, АштЕ КТО ХОштЕТ'

Тука е текстот на така наречената „Српска Александрија“, која се појавила во Русија во 15 век.
Дали е навистина српска или ...?

Види батка, а да постираш да речеме колку Блгари биле ПИСМЕНИ во 1878 година?!

Дали е верно 0,3%?

Е сега, замисли ги оние останатите 99,7% ... како пасејќи овци и влачејќи волна, си ја читале книгата.....

Нешто не е на ред, или?

Како рече дека дознавале?

И постирај да речеме ОРИГИНАЛНИ КНИГИ од пред 1850 година, блгарски, се разбира, да не убедиш на каков јазик сте сборувале.

 

[anaveno]

Дали симболот има врска со Александар?

ima,ama nema vrska so tataro-mongolite...
http://www.google.com/search?hl=en&ei=PpJ6Sp2DFoLCNtDR9OEC&sa=X&oi=spell&resnum=0&ct=result&cd=1&q=Bindusara Maurya seleucides daughter&spell=1
http://www.google.com/search?hl=en&ei=JpN6SpuKFZLUMu2-3NsC&sa=X&oi=spell&resnum=0&ct=result&cd=1&q=Chandragupta married seleucides daughter&spell=1
http://www.scribd.com/doc/11365400/Durgas-origins-Shunga-Durga
http://www.archive.org/stream/houseofseleucusv017717mbp/houseofseleucusv017717mbp_djvu.txt
http://www.google.com/search?hl=en&q=The Edicts of King Ashoka Ven. S. Dhammika&btnG=Search&aq=o&oq=&aqi=

next?

p.s..
aj bolgar,prasaj za lavovite...

 

[@cool@]

Галкина Н.И. - (IV век до н.э. Персија.) - Победитель


Тут Александр, сверкнув очами,
Свој взор на пленных устремил.
Они понуро отвечали:
- Царь проиграл. Наш пал кумир…

- Мы думали про благосклонность
Блестјаштих "македонских львов",
А смерти час - всего условность:
Царь бросил и семьју , и кров!

- Да, он бежал… Но кто же первым
Решил, что Дариј проиграл?
Он или вы?
Они молчали…
А Александр прокричал:

"ја вознесу того над вами!
Кто императора убил,
Кто опрокинул персов знамја,
Чтоб македонец победил!
- ја! - тихо молвил коренастыј -
Наш император побежал…
ја понјал, что бежать опасно:
Уже нас сотник настигал!
...................................


* * *
Кресты взметнулись у дороги…
Пир разгулјалсја во дворце,
Затихли стоны и тревоги,
Покој и радость - на лице.

Устроил свадьбу македонец
И в жены взјал он дочь царја.
Так императоры сроднились,
Чтоб не пропало Семја зрја......
....................................
izvor

 

[Македонцки]

Уште во 1844 година, рускиот истражувач Виктор Иванович Григорович запишал: Во Македонија, не слушнав други имиња освен имињата на Александар Велики и Крале Марко'.
По се изгледа, македонскиот народ живеел со легендите за Александар Македонски малку подолго отколку што тоа овде се признава. За тоа сведочат не мал број истражувања, како и зачуваните народни преданија и песни за славниот војсководец, кои по логиката на тие што тврдат дека Александар Македонски ни е сега инсталиран, не би требало воопшто да ги има.

Пред некои 160 години, поточно во периодот 1844-1845 година, Царството Русија во Македонија го испратило Виктор Иванович Григорович во улога на фоклорен истражувач. Во тоа време, всушност, таква или слична улога (на пример, собирач на пеперутки) имале низа странски емисари чија задача, со денешен термин кажано, била разузнавањето. Уште тогаш, за посетата на Македонија, Григорович запишал: 'Јас не слушнав други имиња, освен имињата на Александар Велики и Крале Марко'.



два века подоцна


Александар и Марија - најчести имиња во Македонија
8 Дек 2005 ... Имињата Александар и Марија водат во речиси сите региони во Македонија, освен во полошкиот регион, каде најчесто се појавуваат имињата Беким ...
www.a1.com.mk/vesti/default.asp?VestID=55275 - Cached - Similar
Најчести имиња во Македонија - On.net
Македонија има 23.924 лица што го носат името Александар и 21.031 Марија. ... Имињата Александар и Марија водат во речиси сите региони во Македонија, ...
on.net.mk/statija.asp?id=12384 - Cached - Similar
Александар и Марија први на топ - Вечер OnLine
9 Мај 2009 ... Александар и Марија се најчестите имиња во Македонија. Според официјалните податоци на Државниот завод за статистика меѓу првите 100 женски ...
www.vecer.com.mk/default.asp?ItemID... - Cached - Similar
VEST - Macedonian daily newspaper
Александар и Марија се најчести имиња во Македонија. Во Македонија 23.924 лица го носат името Александар, а 21.031 Марија. Воедно тоа се и најчестите имиња ...
star.vest.com.mk/default.asp?id=108757&idg=6... - Cached - Similar
macedonia - НАЈЧЕСТИ ИМИЊА Во Македонија
21.031 Марија Александар и Марија се најчестите имиња меѓу Македонците. Ова го покажуваат статистичките податоци на Државниот завод за статистика изработени ...
my.opera.com/macedonians/blog/show.dml/1663652 - Cached - Similar
- EGO
Александар и Марија се најчестите имиња меѓу Македонците. Според Државниот завод за статистика, а претворено во проценти, 2,35% од мажите со го носат името ...
www.ego.com.mk/star/arhiva/broj80/4.htm - Cached - Similar

 

[@cool@]

http://www.ancientcoins.narod.ru/books3/Piter3.htm.
Македониja во 360—140 гг. до н.е.

 

[ogledalo]

Монети со Филип Втори најдени на Цареви кули, Струмица
Монети со ликот на Филип Втори, амфори, садови, кантароси, накит, фрагменти од сликани вазни, фигури од малоазиски тип се пронајдени на археолошкиот локалитет Цареви кули над Струмица, што докажува дека Струмичката тврдина била населена кон крајот на четвртиот век пред нашата ера, пренесува агенцијата МИА.
"Откривме прекрасен материјал од крајот на петтиот и од четвртиот век, попрецизно од македонско-хеленистичкиот период, датиран со монети на Филип Втори. Исто така, дефиниран е и доцноантичкиот бедем на оваа тврдина, при што се откриени и две кули од тој период", вели археологот Зоран Рујак, раководител на овој истражувачки проект.
Според него, сите досегашни наоди, заедно со праисториската населба, укажуваат дека на овој локалитет опстојувале разни цивилизации од праисторијата до средниот век, односно во период од околу седум илјади години.


http://www.vest.com.mk/?ItemID=3B121F2E0761F745B22AFC619B6B2E1A

 

[anaveno]

И големиот војсководец Александар Македонски пиел тиквешко вино, беше речено на отворањето на изложбата за лозарството во Тиквешијата низ историјата, во Градскиот музеј на Кавадарци.

Заклучок-кога ќе роди врбата грозје , тогаш за убавото тиквешко вино ќе пишуваат повторно светските патописци како Евлија Челебија, Ами Буе, Јохан Хан и други.

извор

 

[Ч Е Н Т О]

Еве еден краток извадок од предговорот на второто издание за книгата: "Alexander of Macedon 356-323 B.C.: A Historical Biography" од Peter Green

"...it is not without significance besides that, the Greek island where I embarked on my solitary task happened to be one used by the colonels as a dumping ground for royalist officers and thinkers with mind of their own. sois mon frere ou ye te tue was a revolutionary joke that I saw being worked out in my daily life at the same time as I was watching Alexander play it against the Thebans, the Greeks of Asia Minor, the defenders of Tyre or Sangala. Looking back I can see clearly that contemporary events helped in shaping my judgment just as Syme's verdict on Augustus conceived during the 20's at the American Academy in Rome, could not fail to be influenced by the activities of Mussolini's Fascists.

There is a tendency among academics to decry this kind of adventitious personal experience as disruptive of objective and dispassionate historiography. I disagree. Thucydedes and Polybius knew very well that to write history one must be, however marginally, involved in it. Gibbon saw that the captains of the Hampshire grenadiers had not been useless to the historian of the Roman Empire. The colonels. as it happened, promoted Alexander as a great Greek hero, especially to army recruits: the Greeks of the 4th century b.c., to whom Alexander was a half-Macedonian, half-Epirote, barbarian conqueror would have found this metamorphosis as ironic as I did."

Peter Green
October 1990, University of Texas Превод на зголемениот и црвениот текст:
"Полковниците (се мисли на водачите на воената хунта што владееше со јужниот ни сосед во доцните '60 и раните '70 години на ХХ-век) случајно, го промовираа Александар како голем грчки херој, специјално пред армиските регрути. Грците од 4 век п.н.е., за коишто Александар беше полу-Македонски, полу-Епирски, варварски освојувач би ја сметале оваа негова метаморфоза исто толку иронична како и јас.


Интересно е да се спомене дека Peter Green му ја посветува книгата на својот ментор и учител = Ernst Badian, еден од најголемите познавачи на антиката (Македонија, Грчките полиси и Рим) којшто во своите дела е одлучен дека Македонците не се грци.