Струмикс
Еден...не го знаеш!
- Член од
- 9 декември 2005
- Мислења
- 13.811
- Поени од реакции
- 3.346
Ај вака. Кога пораснав доволно за да сфатам некои работи, моите ми кажаа дека едвај сум дошол на овој свет. Одговорно тврдам дека иако единец, пораснав под цврстата праведна рака на татко ми и мајка ми и бескрајно сум им благодарен за се што направиле за мене во животот. Ми овозможија да учам, стамбено ме средија, и се тоа. Да сум имал брат или сестра истото ке му/и следуваше. Работата не е во материјалното. Се е минливо. Уште од мал сум сакал брат или сестра. Отсекогаш сум бил осамен, и затоа и станав индивидуалец во секоја работа која ја работам. Не им верувам на луѓето можеби... А имам многу пријатели со кои се дружам. Не поднесувам самотија.
Партнерот во животот е оној со кој делиш се. Точно. Ама не е твоја крв. Може да те изневери и да те остави. Кој гарантира оти децата нема да ти го свртат грбот во некоја ситуација на разводи и сл.? Остануваш сам. Мака ми е што е животот таков, ама мора да се оди напред.
Партнерот во животот е оној со кој делиш се. Точно. Ама не е твоја крв. Може да те изневери и да те остави. Кој гарантира оти децата нема да ти го свртат грбот во некоја ситуација на разводи и сл.? Остануваш сам. Мака ми е што е животот таков, ама мора да се оди напред.