Mark Renton
I live by the tune, I die by the book
- Член од
- 12 ноември 2009
- Мислења
- 5.376
- Поени од реакции
- 4.918
Dear and lovely Kajgi..
ng
I know that there are not many or not so big problems for me these days, but I'm searching for one, I don't know why (naah I know why it's like this but I can't tell you sorry, this secret goes with me in my grave..) And because of that I will never be happy... On the day when I day it's when I'll find my happiness and till then I'll just fight for better days in this shit hole called my home,my town, my country, my planet, my universe.. Now I am at the begining of a big депресија,која ќе го достигне врвот веројатно во текот на утрешниот ден. Можеби е така подобро..
Толку сум длабоко во хаосот, да ти е жално да бидеш јас или пак да сме заедно. Незнам дали е правилно што го стегам грлото..
Кога бликаат во завист, со очи празни во болка тажни кријат и љубомора, па го кријат тоа што го мислат,а нема никад да го зборат. Се вон контрола па омразата ја водат кога некој луѓе само очи бодат, па затвори ги од мисли да се ослободат. Пак отвори ги во нова борба и виде порок проба роба, тогаш очите ти беа точка, а очите на луѓето бараат да им простат, бараат прочка, очите на луѓето се темни како ноќта.
Се поретки се луѓе чесни материјална трка е за престиж, ќешот е ко фетиш а моралот искинат е во конфети и е патетик,вредностите заменети со предмети друг пред и друг е луд да се сети, останатите се само проклети, чекаат во мракот некој да ги просветли е не е битно какво зло ти си осетил, никој не им суди факт е дека има луѓе монструми, гледаш само костури,контури празни,тажни глумат да ги сфатиш, а големи се тие лаги ко да живеат во Матрикс..
Еј знам памтиш,но дали ти значи..па ти текнува на мене кога ќе погледнеш во тие сиви згради..Осудени на пропаст, осамени, А САМО ПРИЈАТЕЛ е ноќта каде соништата тонат, а тоа е мојата дома и сив е тој свет ко да нема боја, е таму стојам..
Линија од точка, па пак да не паднам во очај..
И Стр барем еднашка во денот..
А ова боли..
А погледот е сив и сив во него, гледа накај сино небо,ко да го изгубил во него.. А дете не треба да биде разочарано од светот..
Една љубов дека животов е убав и во мало и на клупа..
Од утре не си потребен и веќе не си посебен. Си оставен, а си бил прв и последен. А живот иде даље..
Црн дукс,црна листа,црна мисла..
Стан бр.2 дете рола трева, па пуни плуќа дека животот е сјебан и гледа рап спот прави слика дека животот не е толку сјебан..
Кавабум..
ng
I know that there are not many or not so big problems for me these days, but I'm searching for one, I don't know why (naah I know why it's like this but I can't tell you sorry, this secret goes with me in my grave..) And because of that I will never be happy... On the day when I day it's when I'll find my happiness and till then I'll just fight for better days in this shit hole called my home,my town, my country, my planet, my universe.. Now I am at the begining of a big депресија,која ќе го достигне врвот веројатно во текот на утрешниот ден. Можеби е така подобро..
Толку сум длабоко во хаосот, да ти е жално да бидеш јас или пак да сме заедно. Незнам дали е правилно што го стегам грлото..
Кога бликаат во завист, со очи празни во болка тажни кријат и љубомора, па го кријат тоа што го мислат,а нема никад да го зборат. Се вон контрола па омразата ја водат кога некој луѓе само очи бодат, па затвори ги од мисли да се ослободат. Пак отвори ги во нова борба и виде порок проба роба, тогаш очите ти беа точка, а очите на луѓето бараат да им простат, бараат прочка, очите на луѓето се темни како ноќта.
Се поретки се луѓе чесни материјална трка е за престиж, ќешот е ко фетиш а моралот искинат е во конфети и е патетик,вредностите заменети со предмети друг пред и друг е луд да се сети, останатите се само проклети, чекаат во мракот некој да ги просветли е не е битно какво зло ти си осетил, никој не им суди факт е дека има луѓе монструми, гледаш само костури,контури празни,тажни глумат да ги сфатиш, а големи се тие лаги ко да живеат во Матрикс..
Еј знам памтиш,но дали ти значи..па ти текнува на мене кога ќе погледнеш во тие сиви згради..Осудени на пропаст, осамени, А САМО ПРИЈАТЕЛ е ноќта каде соништата тонат, а тоа е мојата дома и сив е тој свет ко да нема боја, е таму стојам..
Линија од точка, па пак да не паднам во очај..
И Стр барем еднашка во денот..
А ова боли..
А погледот е сив и сив во него, гледа накај сино небо,ко да го изгубил во него.. А дете не треба да биде разочарано од светот..
Една љубов дека животов е убав и во мало и на клупа..
Од утре не си потребен и веќе не си посебен. Си оставен, а си бил прв и последен. А живот иде даље..
Црн дукс,црна листа,црна мисла..
Стан бр.2 дете рола трева, па пуни плуќа дека животот е сјебан и гледа рап спот прави слика дека животот не е толку сјебан..
Кавабум..
..Драга ај да не ти трошам меморија
, ти ја полнам главата со глупости и жалби само.Ништо позитивно немам кажано во последно време.Мислам дека треба да ми забранат пристап до интернет на некое време зашто че полудам и ми треба одмор а додека некој не ми забрани нешто не се тргам по моја воља.Драга, сакам да те поздравам со песнава и се надевам ке предизвикам насмевка не нечие лице или ке расположам некого што ти ја чита темава...
