Medea
Облинеса
- Член од
- 25 април 2007
- Мислења
- 2.973
- Поени од реакции
- 3.269
Слушам Бастион, па Малком Мекларен, преведувам еден текст за дигитална книжевност, кој патем, сакам да го објавиме како стручен труд за припомош на катедрата кај што студирав, па чекам палци горе сега, ми смрзнуваат ноџињата, волнен чорап си владеам, мириса на гравче, петочно, рутини што ми ги јадат подочњаците, дланките во мирис на лотос, тато гледа серија и мрмори некој превод од англиско/руски, ја чекам мајка ми да цртаме на хамер елка за децата од нејзина паралелка и сево ова има смисла, зошто е убав петок.
Надвор имам мачори блузери и кучаци џезери и свират некоја џукелска композиција, најискрена на свет. Капе живот, капка по капка, и прави вирови. Љубовта ми праќа некои линкови за тоа каде да одиме откако ќе ја земе колата. Зрзе, тоа е сонот и за двајцата. Мирно селце, манастир, сиренце и лепче, малку шетање, зеленила, и рајот е наш. Само да си дојде жив и здрав, да си ја прославиме Љубовта како што доликува! Утре одам на Чаршиски базар, да си купам торба од филцана волна, па со Лала ќе пиеме турско чајче на ќош. Даде ме договори во недела да кинџуриме елка, ќе си правиме лампиони и укравчиња, а веќе нарачавме и бои за стакло и ќе си ја уредуваме собава како да се случува нешто многу важно. Па и се случува. Откако двете се вработивме, забележувам како ни е мерак да си ги пицнуваме сите мали недоследности што со годините се збирале. Дали е тоа од обичен нов прекривач до полици за книги, ми значи што можам сега да си го обезбедам без да паѓа товарот на мама и тато. И убаво е што може и тоа да си го дозволиме.
Среќа на врв на елка, ете така. И да отпатуваме сите со убав воз во 2013, тоа ми е желба за сите.
Знаете дека малку ѓумбир, рендан, на врвче од лажица, кога ќе го ставите во тесто за милиброд, прави чуда? Вчера го смотавме со мајка ми, како плетенка, цел стан замириса на љубов и лезет. Минус 16 надвор, а во срце лава пуцкеста и пушта капки радост. Си сонувам со очи ширум отворени, онака баш како што непланирано може да биде.
Си се прашувам како ли им е на сите ракавици што се губат,и едната останува кај сопственикот, а другата секогаш ја наоѓам падната по булевари. И студи ли?
Па си мезам спомени низ фотографиите од албумите од 2003, свирките во Вулкан, долгата коса во кадрици со црвено и сиот блам поради фарбањето во две нијанси на бадем и оган портокалово, журките во Маврово и изгорениот помфрит, волците што демек ги слушавме и мирисот на BU зелениот, со сино капаче.
Женичкиве организираат кино средба деновиве, во петок сум на Св. Никола кај колешка на гравче и ореви, посни кифлички и многу гушкање. И купивме вино и шарени ракавички, ќе биде тоа женска трач рубрика среде соба.
И ве поздравувам со мојата денешна аура во музиката на Бастион и Ана Костовска. Ви го пуштам и линкот со мојот текст за нејзината песна Анушка, со кој објавивме публикација, а со Фиши отворивме еден мал блог, кој веќе не постои, ама овој текст сведочи за ентузијазмот.
Убав ден имајте.
М.
http://maktmv.blogspot.com/2009/12/blog-post_28.html
Надвор имам мачори блузери и кучаци џезери и свират некоја џукелска композиција, најискрена на свет. Капе живот, капка по капка, и прави вирови. Љубовта ми праќа некои линкови за тоа каде да одиме откако ќе ја земе колата. Зрзе, тоа е сонот и за двајцата. Мирно селце, манастир, сиренце и лепче, малку шетање, зеленила, и рајот е наш. Само да си дојде жив и здрав, да си ја прославиме Љубовта како што доликува! Утре одам на Чаршиски базар, да си купам торба од филцана волна, па со Лала ќе пиеме турско чајче на ќош. Даде ме договори во недела да кинџуриме елка, ќе си правиме лампиони и укравчиња, а веќе нарачавме и бои за стакло и ќе си ја уредуваме собава како да се случува нешто многу важно. Па и се случува. Откако двете се вработивме, забележувам како ни е мерак да си ги пицнуваме сите мали недоследности што со годините се збирале. Дали е тоа од обичен нов прекривач до полици за книги, ми значи што можам сега да си го обезбедам без да паѓа товарот на мама и тато. И убаво е што може и тоа да си го дозволиме.
Среќа на врв на елка, ете така. И да отпатуваме сите со убав воз во 2013, тоа ми е желба за сите.
Знаете дека малку ѓумбир, рендан, на врвче од лажица, кога ќе го ставите во тесто за милиброд, прави чуда? Вчера го смотавме со мајка ми, како плетенка, цел стан замириса на љубов и лезет. Минус 16 надвор, а во срце лава пуцкеста и пушта капки радост. Си сонувам со очи ширум отворени, онака баш како што непланирано може да биде.
Си се прашувам како ли им е на сите ракавици што се губат,и едната останува кај сопственикот, а другата секогаш ја наоѓам падната по булевари. И студи ли?
Па си мезам спомени низ фотографиите од албумите од 2003, свирките во Вулкан, долгата коса во кадрици со црвено и сиот блам поради фарбањето во две нијанси на бадем и оган портокалово, журките во Маврово и изгорениот помфрит, волците што демек ги слушавме и мирисот на BU зелениот, со сино капаче.
Женичкиве организираат кино средба деновиве, во петок сум на Св. Никола кај колешка на гравче и ореви, посни кифлички и многу гушкање. И купивме вино и шарени ракавички, ќе биде тоа женска трач рубрика среде соба.
И ве поздравувам со мојата денешна аура во музиката на Бастион и Ана Костовска. Ви го пуштам и линкот со мојот текст за нејзината песна Анушка, со кој објавивме публикација, а со Фиши отворивме еден мал блог, кој веќе не постои, ама овој текст сведочи за ентузијазмот.
Убав ден имајте.
М.
http://maktmv.blogspot.com/2009/12/blog-post_28.html
.Освен тоа што бев на факс и морав малку да се позамарам со консекутивно толкување, другото се уште е во границите на незамарање.
Убав ден, драга моја, убав ден, живеам за ваквите денови. Знаеш, ден кога нема да ти се случи ништо посебно, ама нема ни да ти се случи нешто лошо, па самото тоа што не се случило нешто лошо, те прави да се осеќаш ко да ти се случило нешто убаво... Уморна сум, да, ама некако среќна. Само уште да немав обврски, ќе ја поминев целата ноќ бесцелно зјапајќи низ прозорецот размислувајќи колку е убав животот 
xD
